در این یادداشت به قلم حمید مقدس فرد آمده است: طرحی برای تغییر روزهای تعطیلی دردست بررسی است که هدف از آن را افزایش بازدهی در اداره ها و ارتباط بیشتر با اقتصاد جهان عنوان کرده اند.
در حالی که پیش از هرکاری باید حل مساله کم کاری و افت بازدهی را باید از زمینه های دیگری مانند زمان بندی کار در وقت اداری و تغذیه و وقت صبحانه و ناهار دنبال کنند.
بیشتر مراجعین به اداره های دولتی و خصوصی ازخدمت رسانی اداری ناراضیند چون بوروکراسی ایرانی کم تحرک است و کارمندانش انگیزه کافی برای خدمت رسانی سریع ندارند. فضای اداری ایران کدر و کم رمق است و از نشاط کار در آن خبر زیادی نیست.
عوامل این نارسایی بسیارند وگرچه درباره آنها فراوان گفته اند ولی تا به حال درباره نقش تغذیه کارمندان و سهم وقت ناهار کمترگفته اند باآنکه این بخش اززندگی روزانه دراداره ها ازآنچه که می نماید مهمتر است.
مساله تغذیه مانند مساله های دیگر و ازجمله تحرک فیزیکی آنها چندان مهم شمرده نشده که بخواهند روش زندگی اداری را متناسب با نیازهای آن بهبود ببخشند.
این نادیده گیری همراه با فشار و استرس کاری وبی تحرکی و پشت میزنشینی بازده نیروی کار را به شدت کاهش داده است. هشت ساعت کار، دو وعده غذایی صبحانه و ناهار را شامل می شود که با رژیم سرشار از مواد چربی و نشاسته ای و پرکالری هاانباشته شده و همچون خود سیستم اداری، نیازمند تغییر جدی است.
نه فقط به دلیل نیاز به افزایش بازدهی، بیشتر به دلایل راهبردی تر. با آنکه اگر هدف افزایش بازدهی هم عمده باشد با آن دلایل راهبردی تردرتضاد نیست که مهمترینشان حمایت و تقویت سرمایه انسانی است که سنگ بنای هرسیستم اداری است.
سبک تغذیه نیروی کار به ویژه درمحیط های بسته اداری در ایران با الزام ها ونیازهای سلامت و افزایش بازدهی درتضاد است. اگر فرض را براین می گذاشتند که می توان بااستفاده از وقت ناهار عادت های زیان بخش غذایی را برطرف کرد شاید تغییری رخ می داد . می شود با یک تغذیه علمی و بهداشتی دروقت ناهار بسیاری از عادت های غذایی زیان بار را ترک کرد . متخصصین تغذیه دراین باره ساکتند و اثر علمی مهمی دراین باره منتشرنکرده اند. درسیستم اداری هم به این مساله توجهی نشده و حتی آن را به عنوان یک مساله نپذیرفته اند.
اگر فرض استفاده ازوقت ناهار را برای تصحیح عادت های غذایی بپذیرند تعیین وقتی برای ورزش دسته جمعی درکارخانه ها و اداره ها دیگر یک فرض نیست و می تواند در شرح وظایف دستگاه های اداری قرار گیرد.
کارمندان به ورزش تمایلی ندارند چون طبیعت کارشان پشت میزنشینی است که پس ازمدتی حتی پرتحرک ترینشان را هم تنبل می کند ولی غذا دراین چارچوب نمی گنجد و به هرحال مصرف می شود.
زندگی کارمندی و کارگری درساعت های کاری به تغییر نیاز دارد که تغذیه وورزش درآن نقش های مهمی دارند ولی درساختار اداری ایران به شیوه پنجاه سال پیش رفتار می کنند درحالی که نیازها وروش کار و ساختار بازار کار و خدمات کاملا عوض شده است.
در شرایط جدید سلامتی کارمندان نقشی بارها مهمتر ازگدشته دارد که با سبک تغذیه مناسب می توان آن نقش را محقق کرد.
محیط اداری ایران یکنواخت و خسته کننده است و حتی برروی ارباب رجوع اثر می گذارد . دراین فضا کارمندان خیلی زود خسته می شوند.
یک رژیم تغذیه مناسب می تواند فضای اداری را انرژیک وکارآمد سازد که طراحی آن برعهده متخصصان تغذیه است و برای وقت ناهار می توان آن را به عنوان یک عامل افزایش بازدهی به کار گرفت.
البته اگر متخصصین تغذیه خودشان گرفتار عارضه بوروکراتیک و بد غذایی نشده باشند . اگر بااستفاده ازوقت ناهار بتوانند عادت ها و الگوی غذایی کارمندان دولت را اصلاح کنند با نگاه به جامعه 3تا 4 میلیونی کارمندان درعمل می شود بر روی اصلاح رژیم غذایی یک جمعیت 15 میلیونی کشور که خانواده کارمندی هستند کارکرد که هرتغییری درزمان بندی تعطیلات و سبک تغذیه برروی آنها اثر فوری و مستقیم دارد به همان اندازه که هر واحد افزایش بازدهی کارمندان بر روی اقتصاد عمومی و قدرت خرید مردم اثر می گذارد.
منبع: روزنامه افسانه
9910/ 2027
انتهای پیام در حالی که پیش از هرکاری باید حل مساله کم کاری و افت بازدهی را باید از زمینه های دیگری مانند زمان بندی کار در وقت اداری و تغذیه و وقت صبحانه و ناهار دنبال کنند.
بیشتر مراجعین به اداره های دولتی و خصوصی ازخدمت رسانی اداری ناراضیند چون بوروکراسی ایرانی کم تحرک است و کارمندانش انگیزه کافی برای خدمت رسانی سریع ندارند. فضای اداری ایران کدر و کم رمق است و از نشاط کار در آن خبر زیادی نیست.
عوامل این نارسایی بسیارند وگرچه درباره آنها فراوان گفته اند ولی تا به حال درباره نقش تغذیه کارمندان و سهم وقت ناهار کمترگفته اند باآنکه این بخش اززندگی روزانه دراداره ها ازآنچه که می نماید مهمتر است.
مساله تغذیه مانند مساله های دیگر و ازجمله تحرک فیزیکی آنها چندان مهم شمرده نشده که بخواهند روش زندگی اداری را متناسب با نیازهای آن بهبود ببخشند.
این نادیده گیری همراه با فشار و استرس کاری وبی تحرکی و پشت میزنشینی بازده نیروی کار را به شدت کاهش داده است. هشت ساعت کار، دو وعده غذایی صبحانه و ناهار را شامل می شود که با رژیم سرشار از مواد چربی و نشاسته ای و پرکالری هاانباشته شده و همچون خود سیستم اداری، نیازمند تغییر جدی است.
نه فقط به دلیل نیاز به افزایش بازدهی، بیشتر به دلایل راهبردی تر. با آنکه اگر هدف افزایش بازدهی هم عمده باشد با آن دلایل راهبردی تردرتضاد نیست که مهمترینشان حمایت و تقویت سرمایه انسانی است که سنگ بنای هرسیستم اداری است.
سبک تغذیه نیروی کار به ویژه درمحیط های بسته اداری در ایران با الزام ها ونیازهای سلامت و افزایش بازدهی درتضاد است. اگر فرض را براین می گذاشتند که می توان بااستفاده از وقت ناهار عادت های زیان بخش غذایی را برطرف کرد شاید تغییری رخ می داد . می شود با یک تغذیه علمی و بهداشتی دروقت ناهار بسیاری از عادت های غذایی زیان بار را ترک کرد . متخصصین تغذیه دراین باره ساکتند و اثر علمی مهمی دراین باره منتشرنکرده اند. درسیستم اداری هم به این مساله توجهی نشده و حتی آن را به عنوان یک مساله نپذیرفته اند.
اگر فرض استفاده ازوقت ناهار را برای تصحیح عادت های غذایی بپذیرند تعیین وقتی برای ورزش دسته جمعی درکارخانه ها و اداره ها دیگر یک فرض نیست و می تواند در شرح وظایف دستگاه های اداری قرار گیرد.
کارمندان به ورزش تمایلی ندارند چون طبیعت کارشان پشت میزنشینی است که پس ازمدتی حتی پرتحرک ترینشان را هم تنبل می کند ولی غذا دراین چارچوب نمی گنجد و به هرحال مصرف می شود.
زندگی کارمندی و کارگری درساعت های کاری به تغییر نیاز دارد که تغذیه وورزش درآن نقش های مهمی دارند ولی درساختار اداری ایران به شیوه پنجاه سال پیش رفتار می کنند درحالی که نیازها وروش کار و ساختار بازار کار و خدمات کاملا عوض شده است.
در شرایط جدید سلامتی کارمندان نقشی بارها مهمتر ازگدشته دارد که با سبک تغذیه مناسب می توان آن نقش را محقق کرد.
محیط اداری ایران یکنواخت و خسته کننده است و حتی برروی ارباب رجوع اثر می گذارد . دراین فضا کارمندان خیلی زود خسته می شوند.
یک رژیم تغذیه مناسب می تواند فضای اداری را انرژیک وکارآمد سازد که طراحی آن برعهده متخصصان تغذیه است و برای وقت ناهار می توان آن را به عنوان یک عامل افزایش بازدهی به کار گرفت.
البته اگر متخصصین تغذیه خودشان گرفتار عارضه بوروکراتیک و بد غذایی نشده باشند . اگر بااستفاده ازوقت ناهار بتوانند عادت ها و الگوی غذایی کارمندان دولت را اصلاح کنند با نگاه به جامعه 3تا 4 میلیونی کارمندان درعمل می شود بر روی اصلاح رژیم غذایی یک جمعیت 15 میلیونی کشور که خانواده کارمندی هستند کارکرد که هرتغییری درزمان بندی تعطیلات و سبک تغذیه برروی آنها اثر فوری و مستقیم دارد به همان اندازه که هر واحد افزایش بازدهی کارمندان بر روی اقتصاد عمومی و قدرت خرید مردم اثر می گذارد.
منبع: روزنامه افسانه
9910/ 2027
کپی شد
