مسافر معترض گفت که شکایت می کند. راننده دوباره دود سیگار را به سمت او فوت کرد و گفت: هیچ کاری نمی توانی بکنی، کسی به شکایتت رسیدگی نمی کند.
مسافران دیگر پادرمیانی کردند و مسافر معترض را از شکایت کردن پرهیز دادند و گفتند: مگر بیکاری که می خواهی شکایت کنی؟! مگر رسیدگی می شود؟ اصلا کجا باید شکایت کنی؟ نه تلفنی، نه سامانه شکایتی، نه هیچ سازوکاری...

** رئیس نمایندگی یک خودروساز داخلی با بی اعتنایی به مشتری که می گفت رنگ ماشینی که قرار بود به من تحویل بدهید خاکستری بوده نه سفید، پاسخ داد: برو خدا را شکر کن که همین هم گیرت آمده.
مشتری زیر لب گفت: به سازمان مربوط هم شکایت کردم که دست اندرکاران این سازمان گفتند کاری نمی شود کرد بروید با نمایندگی سازش کنید.

*** سراسر دروازه کازرون شیراز انباشته از اضافات میوه، دل و جگر مرغ، باله و سر ماهی و بوی گند زباله است که مغازه داران این محل برابر مغازه هایشان افکنده اند.
چند متر آن طرف تر اداره بهداشت، شعبه ای دارد.
یکی از معترضان به این اوضاع گفت: از بس شکایت کرده ایم، خسته شده ایم، اگر قرار بود به وضع نابسامان دروازه کازرون رسیدگی شود، بهداشت که همسایه این مکان است رسیدگی می کرد. مگر خود پرسنل این اداره از این جا رد نمی شوند؟ بوی گند به دماغشان نمی رسد؟
او ادامه داد: مسئولان دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفته اند با کسی در مورد بهداشت تعارف نداریم. اگر چنین است مامی گوییم بدون تعارف بفرمایید دروازه کازرون، هر چند همسایه این مکان هستید.
کم فروشی هم از همزادهای دروازه کازرون است اما مردم معترض نمی دانند از این وضع به کجا شکایت کنند.
مردم معترض می گویند: حتما خود مسئولان مربوط از جایی دیگر خرید می کنند که از وضع این محل اطلاع ندارند ولی می گویند اگر کسی شکایتی دارد، به ما اعلام کند اما این مسئولان نمی گویند که چرا خودشان شاکی این وضع نیستند؟

**** آموزشگاه رانندگی، پول اضافه از هنرجویان می خواهد. چرا؟ چون نرخ دستمزد مربیان بالا رفته است و این عزیزان با دستمزدهای قبلی کار نمی کنند.
آموزشگاه هم از راه دریافت پول اضافه از هنرجویانی که قبلا ثبت نام کرده اند و پول را نقدی داده اند، اضافه درخواست مربیان را می دهد و کسی هم نمی تواند اعتراضی کند. اصلا به کجا باید اعتراض کرد؟
یکی از هنرجویان نام منشور حقوق شهروندی را آورد که همه به او خندیدند.
*****
منشور حقوق شهروندی که تصویب و ابلاغ شد، برخی از مردم دلگرم شدند و گفتند از این پس رسیدگی به شکایات که بخشی از حقوق شهروندی است سریع تر و بهتر خواهد شد.
به نظر می رسد یکی از مواردی که در این منشور پیش بینی نشده، ضمانت اجرایی برآورده شدن حقوق شهروندی است.
می توان گفت اگر کسی در مواردی از رعایت نشدن حقوق شهروندی، شکایتی داشته باشد در برخی موارد نمی داند به کجا شکایت ببرد و دیگر اینکه مطمئن نیست رسیدگی می شود یا خیر.
روند طولانی رسیدگی به شکایات همچنان از مواردی است که نه تنها برآورنده حقوق شهروندان نیست بلکه خود عاملی برای زیرپا گذاشتن حقوق شهروندی شده است.
در بیشتر موارد چه مردم و چه دستگاه های رسیدگی کننده، شاکیان را به سازش و تعامل و چشم پوشی کردن و این موارد پند می دهند و قضیه زیر خاکستر نصیحت دفن می شود.
پند و تعامل بد نیست ولی همیشه نمی تواند جای قانون و حقوق شهروندی را بگیرد.
اگر بنا باشد با «یک جوری حل کردن» شکایت ها پشت دیوار زمان بماند، آیا نیازی به منشور حقوق شهروندی هست؟
حقوق شهروندی باید رعایت شود اما شهروندان باید بدانند دقیقا به کجا باید شکایت ببرند و همچنین مطمئن باشند که به شکایتشان رسیدگی می شود و این رسیدگی مشمول مرور زمان نمی شود.
نزد طراحان منشور حقوق شهروندی حتما ضرورتی حس شده که آن را تدوین و ابلاغ کرده اند اما به نظر می رسد در زمینه ضمانت اجرایی و چگونگی محقق شدن آن پیش بینی های لازم نشده است و مردم همچنان به پیگیری و توجه به حقوق شهروندی خود اعتنایی ندارند زیرا به قول خودشان بیکار نیستند و کفش آهنی ندارند و مهم تر از آن امیدی به رسیدگی ندارند.

* خبرنگار ایرنا در فارس
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.