در این یادداشت به قلم 'سمیه رعیتی' آمده است: از آنجا که زنان به عنوان پایه های اصلی خانواده و محور اساسی سلامت، رشد، پویایی و اعتلای خانواده به شمار می روند و همچنین به دلیل نقش حساس «زن » و موقعیت و جایگاه بسیار با اهمیت او در سلامت و سازندگی جامعه، از این رو مراقبت و توجه به نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی، عاطفی و معنوی او نیز از اهمیت خاصی برخوردار است و دقت بیشتری را می طلبد، زیرا به تعریف سازمان جهانی بهداشت، «سلامت » به معنی برخورداری از رفاه کامل جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است.
شاید به همین دلیل هفته پایانی مهرماه هفته ملی «سلامت زنان » اعلام شده تا زنگ بیداری برای کسانی باشد که همیشه زن را موجودی خستگی ناپذیر می دانند و معتقدند زن هیچ گاه خسته، بیمار، ناتوان، دردمند و از کار افتاده نمی شود و همیشه از او انتظار دارند به همسر و فرزندان رسیدگی کند و علاوه بر کارهای منزل، از پس کارهای بیرون از خانه بر آمده و بار کمبودهای اقتصادی خانواده را به دوش بکشد.
«سلامت زن » باید در ابعاد مختلف تأمین و دیدگاه های متفاوت به نقش این موجود استثنایی به گونه ای معطوف شود که جایگاه واقعی خود را بیابد چراکه زنان علاوه بر نقش پذیری مهمی که در خانواده به عنوان یک مادر و همسر دارند، برخی در بیرون از محیط خانه نیز نقش یک بانوی شاغل را ایفا می کنند که پا به پای مردان و حتی گاه بیش از آنان به فعالیت مشغول هستند و از همین رو در معرض مخاطرات شغلی فراوانی قرار می گیرند.
فرسودگی شغلی اثرات مخربی بر بهداشت و سلامت روان خانم های شاغل بر جای گذاشته و موجب می شود مشکلات جسمی نیز در آنان افزایش یابد. بهترین راهکار، به حداقل رساندن مشکلات شغلی خانم ها در محیط کار آنان است که باید توسط مدیران طراحی و اجرا شود و در نهایت باید گفت توجه به «سلامت زنان » تنها در نامگذاری یک روز و یا یک هفته خلاصه نمی شود، بلکه شناخت عوامل آسیب زا برای زنان و از بین بردن این عوامل یا دور نگه داشتن آنها از عواملی که می تواند سلامت جسمی و روانی آنها را به خطر بیندازد، فراهم کردن بستر مناسب برای فعالیت بیرون از منزل در کنار وظایف خانوادگی و از همه مهمتر آموزش خانواده ها و همسران برای همراهی و همدلی بیشتر با زنان و مراقبت از سلامت آنان می تواند ما را به این هدف یعنی «سلامت زنان » نزدیک کند.
منبع: روزنامه سبحان
9877/ 2027
انتهای پیام شاید به همین دلیل هفته پایانی مهرماه هفته ملی «سلامت زنان » اعلام شده تا زنگ بیداری برای کسانی باشد که همیشه زن را موجودی خستگی ناپذیر می دانند و معتقدند زن هیچ گاه خسته، بیمار، ناتوان، دردمند و از کار افتاده نمی شود و همیشه از او انتظار دارند به همسر و فرزندان رسیدگی کند و علاوه بر کارهای منزل، از پس کارهای بیرون از خانه بر آمده و بار کمبودهای اقتصادی خانواده را به دوش بکشد.
«سلامت زن » باید در ابعاد مختلف تأمین و دیدگاه های متفاوت به نقش این موجود استثنایی به گونه ای معطوف شود که جایگاه واقعی خود را بیابد چراکه زنان علاوه بر نقش پذیری مهمی که در خانواده به عنوان یک مادر و همسر دارند، برخی در بیرون از محیط خانه نیز نقش یک بانوی شاغل را ایفا می کنند که پا به پای مردان و حتی گاه بیش از آنان به فعالیت مشغول هستند و از همین رو در معرض مخاطرات شغلی فراوانی قرار می گیرند.
فرسودگی شغلی اثرات مخربی بر بهداشت و سلامت روان خانم های شاغل بر جای گذاشته و موجب می شود مشکلات جسمی نیز در آنان افزایش یابد. بهترین راهکار، به حداقل رساندن مشکلات شغلی خانم ها در محیط کار آنان است که باید توسط مدیران طراحی و اجرا شود و در نهایت باید گفت توجه به «سلامت زنان » تنها در نامگذاری یک روز و یا یک هفته خلاصه نمی شود، بلکه شناخت عوامل آسیب زا برای زنان و از بین بردن این عوامل یا دور نگه داشتن آنها از عواملی که می تواند سلامت جسمی و روانی آنها را به خطر بیندازد، فراهم کردن بستر مناسب برای فعالیت بیرون از منزل در کنار وظایف خانوادگی و از همه مهمتر آموزش خانواده ها و همسران برای همراهی و همدلی بیشتر با زنان و مراقبت از سلامت آنان می تواند ما را به این هدف یعنی «سلامت زنان » نزدیک کند.
منبع: روزنامه سبحان
9877/ 2027
کپی شد
