این پدیده مذموم، دایره ای گسترده در دنیای فرهنگ و هنر را شامل می شود و متاسفانه دامن گیر برخی نهادها و متولیان امور که از بودجه دولتی و عمومی سهم و نصیبی دارند نیز شده است.
این 'کپی پیست' ها به طور ویژه در فضای رسانه ای برجسته است، آنگاه که رسانه ای برخوردار از بودجه عمومی کشور، مطالبی از دیگر رسانه ها را در خروجی خود منتشر می کند و آن را با منبع خود از طریق پیامک نیز ارسال می کند.
و اما این پدیده مذموم، روزهای گذشته در فضای بصری و تبلیغات رخ نمایان کرده است؛ هرچند در مشهد، بازتاب های آن به شبکه های اجتماعی کشیده اما در شیراز علاوه بر فضای مجازی، رخدادهای شهر را نیز تحت الشعاع قرار داده است.
در شبکه های اجتماعی از آنچه بهره گیری واحد تبلیغات آستان قدس رضوی از یک تصویر یک سایت خارجی برای اطلاع رسانی اهدای بسته های تحصیلی به دانش آموزان مناطق محروم و الصاق نشان این آستان بر روی این تصویر انتقاد شده است.
اما دامنه کپی پیست در شهر شیراز در طراحی بنری ویژه هفته دفاع مقدس نه تنها مرزهای اخلاق رعایت حقوق مولف را درنوردیده، بلکه سهل انگاری در ارتباط با احراز هویت تصویر، جنجالی را به پا کرده است.
اصل این تصویر، مربوط به سه سرباز مرد و یک سرباز زن رژیم صهیونیستی است که با ترفندهای نرم افزارهای گرافیکی، تصویر سرباز زن حذف شده و در نخستین نگاه، شاید غالب بینندگان متوجه نکته این عکس نشوند و بدین ترتیب، بنری موهوم در میدان نمازی از میادین پرتردد شهر شیراز نصب شد که حتی به بهانه دفاع مقدس قابل توجیه نبود.
نصب این بنر مذموم، برکناری برخی مدیران توسط شهردار اصلاح طلب شیراز و دستگیری سه دست اندرکار طراحی این پوستر توسط دستگاه قضایی را به دنبال داشت و نهاد شهرداری شیراز را که باید هم و غم آن سامان دادن امور شهر و مردم باشد را درگیر حاشیه های ناخواسته کرد.
این دو گزاره در شهرهای شیراز و مشهد، هرچند قابل قیاس نیست، نشان داد پدیده غیراخلاقی کپی پیست می تواند گریبانگیر همه جریان های سیاسی و نهادها در جامعه را بگیرد.
از دیگر سو، هرچند شایسته نیست که آثار فرهنگی و هنری تولیدی هموطنان را در قالب کالا طبقه بندی کرد، اما از پیام شعار سال مبنی بر حمایت از کالای ایرانی می توان چنین برداشت و تعبیر کرد که در شرایط کنونی، حمایت از هنرمند ایرانی نیز باید در دستور کار همه دست اندرکاران و متولیان امور باشد.
مروری بر آنچه که در شیراز و مشهد گذشت نشان می دهد که اگر از ظرفیت و توان عکاسان برای خلق محتوای بصری بهره گرفته شده بود، هم حمایتی بود از این فعالان و هم پیشگیری از پیامدهای بعدی.
انتخاب با ما است، به بهره گیری رایگان، فوریتی و فتوشاپی ادامه دهیم یا این که مرزهای اخلاق را با رعایت حقوق مولف پاس داریم.
* خبرنگار ایرنا
انتهای پیام این 'کپی پیست' ها به طور ویژه در فضای رسانه ای برجسته است، آنگاه که رسانه ای برخوردار از بودجه عمومی کشور، مطالبی از دیگر رسانه ها را در خروجی خود منتشر می کند و آن را با منبع خود از طریق پیامک نیز ارسال می کند.
و اما این پدیده مذموم، روزهای گذشته در فضای بصری و تبلیغات رخ نمایان کرده است؛ هرچند در مشهد، بازتاب های آن به شبکه های اجتماعی کشیده اما در شیراز علاوه بر فضای مجازی، رخدادهای شهر را نیز تحت الشعاع قرار داده است.
در شبکه های اجتماعی از آنچه بهره گیری واحد تبلیغات آستان قدس رضوی از یک تصویر یک سایت خارجی برای اطلاع رسانی اهدای بسته های تحصیلی به دانش آموزان مناطق محروم و الصاق نشان این آستان بر روی این تصویر انتقاد شده است.
اما دامنه کپی پیست در شهر شیراز در طراحی بنری ویژه هفته دفاع مقدس نه تنها مرزهای اخلاق رعایت حقوق مولف را درنوردیده، بلکه سهل انگاری در ارتباط با احراز هویت تصویر، جنجالی را به پا کرده است.
اصل این تصویر، مربوط به سه سرباز مرد و یک سرباز زن رژیم صهیونیستی است که با ترفندهای نرم افزارهای گرافیکی، تصویر سرباز زن حذف شده و در نخستین نگاه، شاید غالب بینندگان متوجه نکته این عکس نشوند و بدین ترتیب، بنری موهوم در میدان نمازی از میادین پرتردد شهر شیراز نصب شد که حتی به بهانه دفاع مقدس قابل توجیه نبود.
نصب این بنر مذموم، برکناری برخی مدیران توسط شهردار اصلاح طلب شیراز و دستگیری سه دست اندرکار طراحی این پوستر توسط دستگاه قضایی را به دنبال داشت و نهاد شهرداری شیراز را که باید هم و غم آن سامان دادن امور شهر و مردم باشد را درگیر حاشیه های ناخواسته کرد.
این دو گزاره در شهرهای شیراز و مشهد، هرچند قابل قیاس نیست، نشان داد پدیده غیراخلاقی کپی پیست می تواند گریبانگیر همه جریان های سیاسی و نهادها در جامعه را بگیرد.
از دیگر سو، هرچند شایسته نیست که آثار فرهنگی و هنری تولیدی هموطنان را در قالب کالا طبقه بندی کرد، اما از پیام شعار سال مبنی بر حمایت از کالای ایرانی می توان چنین برداشت و تعبیر کرد که در شرایط کنونی، حمایت از هنرمند ایرانی نیز باید در دستور کار همه دست اندرکاران و متولیان امور باشد.
مروری بر آنچه که در شیراز و مشهد گذشت نشان می دهد که اگر از ظرفیت و توان عکاسان برای خلق محتوای بصری بهره گرفته شده بود، هم حمایتی بود از این فعالان و هم پیشگیری از پیامدهای بعدی.
انتخاب با ما است، به بهره گیری رایگان، فوریتی و فتوشاپی ادامه دهیم یا این که مرزهای اخلاق را با رعایت حقوق مولف پاس داریم.
* خبرنگار ایرنا
کپی شد
