درمان سکته مغزی با هیدروژل تزریقی

به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس؛ مغز با وجود خارق‌العاده بودن، ضعف‌هایی هم دارد، به عنوان مثال، بعد از آسیب ناشی از  سکته مغزی، قادر به ترمیم خود نیست. سکته مغزی سالانه در آمریکا 800 هزار نفر را درگیر می‌کند. این عارضه، یکی از اصلی‌ترین علل مرگ و میر در این کشور به شمار می‌رود اما آن دسته بیمارانی هم که از این بیماری جان سالم به در می‌برند، تا پایان عمر با مشکلات جسمانی و حرکتی مواجه می‌شوند.

درمان با سلول‌های بنیادی به شکل‌های مختلف امید به درمان این گروه از بیماران را افزایش داده است. همچنین محققان دریافتند که استفاده موفقیت‌آمیز از داروهای ضدالتهابی یا حتی پتیدهای گرفته شده از زهر عنکبوت نیز در این بیماری مؤثر است. سلول‌های مغزی که بر اثر سکته از بین می‌روند، از طریق بدن جذب می‌شوند و حفره‌ای به جای آنها در مغز باقی می‌ماند که دیگر هیچ عروق خونی یا رشته‌های عصبی در آنها رشد نمی کنند.

از این رو، مهندسان دانشگاه کالیفرنیا هیدروژلی را مهندسی کرده‌اند که آن را به این حفره‌ها تزریق می‌کنند که مانند داربست عمل می‌کند و به بافت‌های مغزی سالم اجازه می‌دهد که در اطراف بافت‌های آسیب‌دیده، بافت‌های سالم بپوشاند. برای انجام این روند، ژل تولیدی، از داروهایی تشکیل می‌شود که التهاب را در سلول‌های مغزی سرکوب می‌کند و باعث رشد عروق خونی جدید می‌شوند.

محققان در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام دادند، نشان دادند که بافت جدید مغزی، متشکل از اتصالات عصبی، حدود 16 هفته بعد از درمان، در حفره‌های مغزی مبتلایان به سکته مغزی رشد می‌کند. مهارت‌های حرکتی موش‌های آزمایشگاهی، به ویژه توانایی آنها در دسترسی به غذا نیز به این روش بهبود می‌یابند.

نتایج به دست آمده نشان داد که بافت‌های جدید مغزی در مغز آسیب‌دیده موش‌ها و بازسازی زخم‌های غیرفعال مغز بعد از بروز سکته، امید به درمان بیماران مبتلا به آسیب‌ها و فلج‌های مغزی را افزایش می‌دهد. ژل جدید تولید شده به طور کامل توسط بدن جذب می‌شود و تنها بافت‌های سالم را باقی می‌گذارند. با وجود مثبت بودن نتایج تحقیقات، محققان هنوز مکانیسم دقیقی را برای بهبود مهارت‌های حرکتی عنوان نکرده‌اند. در صورتی که ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده مغزی، بلافاصله بعد از آسیب آغاز شود، ترمیم نتیجه بهتری خواهد داشت.