محققان دریافتند وجود هورمونی در پرندگان که مشابه هورمون عشق در انسانها عمل میکند، پرندهها را نسبت به سایر همنوعان خود بخشندهتر میکند.
به گزارش سرویس علم و فناوری جیپلاس؛ هورمون اوکسیتوسین نوعی پیامرسان شیمیایی است که در مغز انسان شناسایی شده و نقش مهمی در تنظیم رفتارهایی چون همدلی و پیوند نزدیک بین مادر و نوزاد ایفا میکند. با توجه به نقش پیچیدهای که این هورمون در بدن انسان ایفا میکند، محققان تصور میکردند که این هورمون مختص انسان است اما در مطالعات اخیر موفق به کشف آن در سایر جانوران از جمله پرندگان نیز شدهاند.
ما معمولا هورمون اوکسیتوسین را هومونی مخصوص پستانداران میشناسیم، اما این هورمون در جانورانی که با پستانداران مرتبط هستند نیز مشاهده میشود. محققان دانشگاه «نبراسکا لینکلن» به هورمون اوکسی توسین در پرندگان « مزوتوسین» اطلاق میشود. اما آنها به دنبال آن هستند که چه درصدی از این هورمون برای پرندگان قابل استفاده است.
دانشمندان با مطالعه روی زاغها که جزء اجتماعیترین پرندگان محسوب میشوند، فعالیت هورمون اوکیتوسین را در آنها اندازهگیری کنند. این پرنده به طور کلی، غذای خود را با سایر پرندهها به اشتراک میگذارند. در حیوانات، حرکت مشابهی در جانوران وجود دارد که به آن حامی اجتماعی اطلاق میشود.
محققان به دنبال آن هستند که آیا این هورمون در پرندگان مانند فعالیت در بدن انسان در هدایت رفتارهای اجتماعی نقش دارد؟ آنها آزمایشهایی را روی زاغهای داخل قفس انجام دادند و به آنها کرمهایی به عنوان غذا دادند تا مشاهده کنند که آیا این پرنده، غذای خود را به تنهایی میخورد یا با پرندگان داخل قفسهای مجاور شریک میشود. این آزمایشها تأیید کرد که زاغها تمایل داشتند غذای خود را با دوستان خود تقسیم کنند.
محققان دریافتند که هورمون عشق در زاغها در بینی آنها قرار دارد و تعاملات فردی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد به طوری که آنها را به حدی بخشنده میکند که تمایل زیادی دارند غذای خود را با دیگر پرندهها شریک شود».