کشف ابرزمینی با فاصله 21 سال نوری از منظومه شمسی

جرم کیهانی جدید در امتداد لبه داخلی ناحیه زیست‌پذیر ستاره میزبان خود می‌چرخد و محققان امیدوارند بتوانند ویژگی‌های جوی و خصوصیات دیگر این سیاره را به منظور ارزیابی بهتر پتانسیل حیات آن تعریف کنند.

شی مزبور توسط محققان "موسسه اخترنجوم" (IAC) در جزایر قناری و با استفاده از "تلسکوپ ملی گالیله" واقع در رصدخانه Roque de los Muchachos شناسایی شد. این تلسکوپ 3.66 متر طول دارد.

وجود تغییرات کوچک در سرعت شعاعی وجود این سیاره را آشکارسازی کرد و این امر ناشی از کشش گرانشی آن به هنگام چرخش حول سیاره کوتوله قرمزرنگ GJ625 (Gliese 625) است. سرعت شعاعی یا حرکت شعاعی ستارگان همان حرکت ستاره در راستای دید ناظر است و به همین دلیل با رصدهای معمولی قابل تشخیص نیست.

هر مدارگردی کامل ابرزمین جدید، 14 روز زمان می‌برد و دانشمندان تخمین زده‌اند این جرم کیهانی حدود 2.8 برابر زمین جرم دارد و در ناحیه زیست‌پذیر ستاره میزبان خود واقع شده است. ناحیه زیست‌پذیر طیفی از مدارهای حول یک ستاره است که سطح سیاره‌ موجود بر روی این مدارها می‌تواند در صورت وجود فشار جوی کافی آب مایع را نگه دارد.

گفته می‌شود این ابرزمین نسبتا به منظومه شمسی نزدیک و فقط 21 سال نوری از آن فاصله دارد و کم‌جرم ترین ابر زمینی است که تاکنون کشف شده است. منجمان به دنبال بررسی تراکم و شعاع این سیاره هستند.

این احتمال وجود دارد که سیاره‌های صخره‌ای بیشتری حول ستاره GJ625 وجود داشته باشند که می‌توانند به آن  نزدیک‌ یا دورتر باشند و در ناحیه زیست‌پذیر ستاره وجود داشته باشند.