نسل اول کوراندو، به‌عنوان یک کپی تمام و کمال از جیپ CJ-7 آمریکایی، بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۶ تولید شد.
نسل اول کوراندو، به‌عنوان یک کپی تمام و کمال از جیپ CJ-7 آمریکایی، بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۶ تولید شد.
، این خودرو تحت لیسانس برند اصلی، استانداردهای بالایی داشت و حتی در بازار اروپا هم فروخته شد. نسل دوم کوراندو زمانی تولید شد که شرکت دوو سهام‌دار اصلی سانگ‌یانگ بود. این خودرو به‌عنوان یکی از موفق‌ترین محصولات تاریخ سانگ‌یانگ، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶۶ در کره‌ی جنوبی تولید شد و حتی بعد از آن هم در کشور جمهوری آذربایجان تا سال ۲۰۱۴ ساخته می‌شد. نسل دوم کوراندو حضور کم‌رنگی در بازار ایران داشت؛ اما توانست علاقه‌مندان خودروهای دو دیفرانسیل را به سمت خود جذب کند.
نسل جدید کوراندو، با موج جدید واردات شرکت سانگ‌یانگ به کشورمان وارد شد و تا حدودی مورد استقبال قرار گرفت؛ هرچند تاکنون دیگر مدل‌های این برند، مثل تیوولی و اکتیون، فروش بالاتری داشته‌اند. این خودرو در بازار انگلستان نیز عرضه می‌شود و قرار است با چهره‌ی جدید، آستانه‌ی قیمتی در حدود ۱۷ هزار پوند (معادل ۲۲۲ هزار دلار) داشته باشد. نمونه‌ی ارزان‌قیمت کوراندو، دیفرانسیل جلو خواهد بود؛ اما همراه با سیستم دو دیفرانسیل به قیمت ۱۸.۵ هزار پوند (معادل ۲۴ هزار دلار) فروخته خواهد شد. کوراندو در نسخه‌ی فول‌آپشن با تجهیزات کامل تا ۳۰ هزار دلار قیمت خواهد داشت.
ظاهر این خودروی جدید در مقایسه با مدلی که امروزه در کشورمان دیده می‌شود، جذاب‌تر و مدرن‌تر به نظر می‌رسد. در نمای مقابل، چراغ‌ها و جلوپنجره متحول شده و البته از مدل پرفروش تیوولی الهام گرفته است. چراغ‌های مه‌شکن داخل سپر بزرگ‌تر شده‌اند و کاپوت جلو، کشیده‌تر به نظر می‌رسد. مدل جدید کوراندو به چراغ‌های روشنایی روز مجهز شده است که در هر سمت، ۱۱ عدد LED را شامل می‌شود. در قسمت عقب تفاوت زیادی بین این مدل و نسخه‌ی قبلی دیده نمی‌شود؛ ولی با شیشه‌ی ضد رفلکس تیره و ریل باربند، در مجموع می‌توان به طراحی جدید کوراندو نمره‌ی قبولی داد.
در فضای داخلی هم کوراندو بهتر از گذشته به نظر می‌رسد. فرمان مدل ۲۰۱۷، خوش‌دست و ارگونومیک است؛ ضمن اینکه آینه‌های جانبی نیز متحول شده‌اند و به‌صورت جمع‌شونده با گرم‌کن داخلی و چراغ راهنما ارائه می‌شوند. مسلما نمی‌توان کابین کوراندوی جدید را یکی از بهترین‌های دنیا از نظر زیبایی دانست؛ اما به مراتب بهتر از رقبای چینی به نظر می‌رسد و با نمایشگر بزرگ ۷ اینچی در میان داشبورد که هماهنگ با بلوتوث و سیستم‌های ناوبری ماهواره‌ای کار می‌کند، حالتی مدرن و امروزی به خود گرفته است. برای کسانی که کوراندوی فول‌آپشن با کد ELX را انتخاب کنند، رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچ، سنسورهای پارک جلو و عقب، دوربین پارک، سیستم ناوبری تام‌تام، صندلی‌های تمام چرم با گرم‌کن داخلی در ردیف اول و دوم قابل سفارش خواهد بود.
پیشرانه‌ی این خودرو کماکان نمونه‌ی ۲ لیتری تنفس طبیعی به قدرت ۱۴۷ اسب بخار است که گشتاور ۱۹۵ نیوتن‌متر تولید می‌کند. کوراندوی بنزینی برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۱۱.۵ ثانیه زمان نیاز دارد و نهایت سرعت آن، ۱۶۵ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. نسخه‌ی دیزلی کوراندو در بازار انگلستان متقاضی بیشتری دارد و با پیشرانه‌ی ۲.۲ لیتری، قدرت ۱۸۰ اسب بخار و گشتاور ۴۰۰ نیوتن‌متر ارائه می‌کند. ضمن اینکه جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته و اتوماتیک کوراندو در همه‌ی نسخه‌ها ساخت ایسن ژاپن است.
