درمان زخم با پروتئین کرم

ایسنا نوشت؛ پروتئین مشتق شده از نوعی کرم به نام هلیگموسوموئیدس پلی‌ژیروس(Heligmosomoides polygyrus) که گونه‌ای از کرم‌های گرد انگلی روده‌ای هستند، به بهبود زخم سرعت می‌بخشد و جای زخم را در موش‌ها کاهش می‌دهد.

این یافته راه‌های جدیدی را برای درمان جراحات بدون عوارض جانبی معمول باز می‌کند.

پوست انسان در بهبود بریدگی‌ها و خراش‌های جزئی بسیار ماهر است. با این حال، آسیب‌های عمیق‌تر که بر پوست تأثیر می‌گذارد، اغلب منجر به ایجاد جای زخم می‌شود. در حالی که این امر به بسته شدن سریع زخم‌ها کمک می‌کند، اما همچنین می‌تواند منجر به تغییرات دائمی در ظاهر پوست شود و ممکن است حرکت در عضلات و مفاصل مجاور را محدود کنند.

سال‌هاست که محققان به دنبال راه‌های ایمن برای تقویت فرآیندهای درمانی طبیعی زخم بدون ایجاد اثر زخم هستند.

کمک گرفتن از کرم‌های انگلی

گروهی از محققان دانشگاه «راتگرز»(Rutgers) و دانشگاه «گلاسکو»(Glasgow) مطالعات خود را بر روی کرم گرد متمرکز کرده‌اند که به طور طبیعی در روده جوندگان زندگی می‌کند.

این انگل‌های روده‌ای برای زنده ماندن در بدن میزبان خود، پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که با سیستم ایمنی میزبان تعامل دارند و هدف آن سرکوب برخی از واکنش‌های ایمنی بدن میزبان است.

در سال‌های اخیر، دانشمندان پروتئین خاصی به نام TGF-beta mimic یا TGM را در این کرم شناسایی کرده‌اند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که این پروتئین می‌تواند روند بهبودی پوست را بهبود بخشد و در عین حال از فعالیت‌های ایمنی مانند التهاب که در تشکیل جای زخم نقش دارند، جلوگیری کند.

نتایج امیدوار کننده

برای بررسی بیشتر، محققان دوزهای روزانه TGM را روی پوست آسیب دیده موش‌های آزمایشگاهی اعمال کردند و نتایج امیدوارکننده بود. زخم‌های درمان‌شده با TGM سریع‌تر بهبود یافتند و آثار کمتری نسبت به زخم‌های درمان‌نشده با این پروتئین نشان دادند.

در روز دوازدهم این مطالعه، پوست موش‌های تحت درمان با TGM تقریباً به حالت اولیه خود بازیابی شد و حتی بازسازی فولیکول‌های مو نیز مشاهده شد.

ویلیام گاوس(William Gause) محقق ارشد این مطالعه و مدیر مرکز ایمنی و التهاب در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی گفت: ما در این مطالعه یک درمان جدید برای درمان زخم‌های پوستی ایجاد کرده‌ایم که به بهبود زخم‌ها بدون بر جای ماندن آثار زخم کمک می‌کند.

وی افزود: این راهکار یک چارچوب قابل توجه برای استفاده بالقوه از یک پروتئین انگلی با تولید آسان به عنوان درمانی برای بهبود زخم پوستی ارائه می‌دهد.

در حالی که این یافته‌ها پیشگامانه هستند، مهم است که توجه داشته باشیم که تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است و نتایج موفقیت‌آمیزتر به ‌ویژه در آزمایش‌های انسانی مورد نیاز است تا بتوانیم انتظار داشته باشیم که درمان‌های مبتنی بر کرم را در داروخانه‌ها ببینیم.

با این حال، این تحقیق به تحقیقات رو به رشدی می‌افزاید که به بررسی درمان‌های نوآورانه برای بهبود زخم‌های عمیق پوستی می‌پردازد.

دانشمندان به طور فعال در حال بررسی روش‌های مختلف برای بهبود زخم هستند، از پیوندهای پوستی با فناوری چاپ سه بعدی گرفته تا پانسمان‌های تزریق شده با باکتری‌های مفید که برای رقابت با پاتوژن‌های مضر طراحی شده‌اند.

با پیشرفت تحقیقات، این امید وجود دارد که این استراتژی‌های جدید گزینه‌های بهتری را برای بهبودی در اختیار بیماران قرار دهد و عوارض جسمی و روحی ناشی از جای زخم را کاهش دهد.

یافته‌های این مطالعه جدید در مجله Life Science Alliance منتشر شده است.