حل یک معمای چند دهه‌ای پیرامون خورشید

دمای اتمسفر بیرونی خورشید بسیار بیشتر از دمای سطح خورشید، دانشمندان را برای دهه‌ها متحیر کرده است، به گونه‌ای که آن ها نظریه‌های متعددی را برای توضیح این پدیده ارائه کرده اند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جماران؛ اکنون لیست طولانی توضیحات احتمالی به لطف داده‌های جمع آوری شده توسط کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، سریع‌ترین جسم ساخته شده توسط انسان که در جستجوی سرنخ‌هایی برای حل معمای موسوم به معمای گرمایش تاج، بار‌ها از روی خورشید عبور کرده، محدود شده است. 

باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛ در طول اولین نزدیک شدن کاوشگر به خورشید، ابزار‌های آن، معکوس‌های ناگهانی در جهت میدان‌های مغناطیسی ستاره ما را شناسایی کردند.

دانشمندان چنین مواردی را «switchbacks» می‌نامند و گمان می‌کنند که نقش مهمی در گرم کردن تاج دارد.

مجتبی اخوان تفتی، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه میشیگان در اظهاراتی گفت: این انرژی باید به جایی برود و ممکن است به گرم کردن تاج و تسریع باد خورشیدی کمک کند.

معمای گرم شدن تاج به این دلیل است که اتمسفر بیرونی خورشید یا تاج صد‌ها برابر گرمتر از سطح خورشید یا آنچه به عنوان فتوسفر شناخته می‌شود، با وجود این واقعیت است که فتوسفر میلیون‌ها مایل به هسته خورشید نزدیک‌تر است، جایی که همجوشی هسته‌ای به ستاره ما گرما و انرژی می‌دهد.

اگرچه فتوسفر سردتر از تاج خورشید است، اما بخش اعظمی از نور خورشید را بر عهده دارد و بنابراین تاج خورشیدی تنها زمانی قابل مشاهده است که نور فتوسفر توسط یک خورشیدگرفتگی یا ابزار خاصی به نام تاج نگار مسدود شود.

اخوان تفتی و تیمش داده‌های جمع‌آوری‌شده از بیش از ده‌ها مدار پارکر به دور ستاره ما را بررسی کردند و به دنبال این بودند که پرش‌ها از کجا شروع شده‌اند که برای درک تأثیر آن ها بر تاج بسیار مهم است.

با این حال، ویژگی‌های مورد نظر در هیچ کجا، حداقل در هاله پیدا نشد. در عوض، داده‌های کاوشگر نشان داد که جهش یک رویداد رایج در باد خورشیدی نزدیک به خورشید است.

دانشمندان بر این باورند که هنوز یک مکانیسم کاتالیزوری وجود دارد که به گرم شدن قسمت بیرونی خورشید کمک می‌کند.

اخوان تفتی گزارش داد که یکی از این مکانیسم‌ها می‌تواند برخورد انفجاری خطوط میدان مغناطیسی آشفته بر روی سطح خورشید باشد.

در طول چنین برخوردهایی، میدان‌های مغناطیسی مانند سیم‌های کنده‌شده گیتار به ارتعاش در می‌آیند و پلاسما را در باد خورشیدی به سرعت‌های بالایی شتاب می‌دهند.

این اتفاق می‌تواند امواج مغناطیسی را در نزدیکی خورشید منحرف کند؛ اما اگر برخی از این امواج قبل از خروج از خورشید بخار خود را از دست بدهند، انرژی آن ها به لایه‌های بالایی خورشید ریخته می‌شود و تاج را گرم می‌کند.

اخوان تفتی گفت: مکانیسم‌هایی که باعث ایجاد ریباند و خود مانور‌ها می‌شوند، می‌توانند تاج و باد خورشیدی را گرم کنند.

این تحقیق درک ما از نحوه عملکرد خورشید را به خوبی تنظیم می‌کند و در نهایت می‌تواند به دانشمندان در پیش بینی، شناسایی و آماده شدن برای طوفان‌های خورشیدی کمک کند.

 

دیدگاه تان را بنویسید