پژوهشگران «دانشگاه متروپولیتن اوزاکا» در پژوهش جدیدی نشان داده‌اند که می‌توان باکتری‌های ایجادکننده بوی زیر بغل را با استفاده از لیزین به‌دست‌آمده از باکتریوفاژ هدف قرار داد.
جی پلاس، ساطع شدن بوی بد از زیر بغل، یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد را آزار می‌دهد.
ایسنا نوشت؛ بوی بد زیر بغل ناشی از متابولیزه شدن عرق توسط باکتری‌های تولیدشده توسط غدد «آپوکرین»(Apocrine) است. این باکتری‌ها بومی پوست ما هستند اما بوی تولیدشده در بدن افراد گوناگون، متفاوت است. به طور کلی، مردم از دئودورانت‌ها برای زیر بغل خود استفاده می‌کنند اما شاید راهی برای خلاص شدن از شر باکتری‌ها وجود داشته باشد.
برای کشف این راه حل، یک گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور «ساتوشی اوماتسو»(Satoshi Uematsu) استاد «دانشگاه متروپولیتن اوزاکا»(OMU) و «کوسوکه فوجیموتو»(Kosuke Fujimoto) دانشیار دانشکده پزشکی این دانشگاه، نمونه‌های مایع بدن را از زیر بغل ۲۰ مرد سالم جمع‌آوری کردند.
یک پنل بویایی ذهنی، بوها را به دو نوع طبقه‌بندی کرد که ۱۱ نوع بوی قابل توجه را در بر داشت. پژوهشگران، مواد تولیدشده از متابولیسم باکتری‌ها و DNA میکروفلور پوست را تحلیل کردند و افزایش حضور پیش‌سازهای ایجادکننده بو را در آن ۱۱ نمونه دیدند که با تکثیر باکتری «استافیلوکوکوس هومینیس»(Staphylococcus Hominis) همراه بود.
پژوهشگران، آمینواسید «لیزین»(Lysine) را از یک باکتریوفاژ تولید کردند که باکتری استافیلوکوکوس هومینیس را آلوده می‌کند. طی بررسی‌های آزمایشگاهی مشخص شد که لیزین فقط باکتری استافیلوکوکوس هومینیس را هدف قرار می‌دهد، نه باکتری‌های دیگر که معمولا روی پوست وجود دارند.
«میهو اوماتسو»(Miho Uematsu) دانشیار گروه ایمنی‌شناسی و ژنومیک دانشگاه متروپولیتن اوزاکا گفت: ما با استفاده از ابررایانه «SHIROKANE» در «دانشگاه توکیو»(UTokyo)، یک تحلیل متاژنومیک را در مقیاس بزرگ روی میکروفلور پوست انجام دادیم و دریافتیم که باکتری استافیلوکوکوس هومینیس در ایجاد بو مهم است. شناسایی کردن لیزین که به باکتری استافیلوکوکوس هومینیس حمله می‌کند نیز نتیجه تحلیل جامع ژنوم بود.
دکتر «میکی واتانابه»(Miki Watanabe) از اعضای گروه ایمنی‌شناسی و ژنومیک و گروه پوست دانشگاه متروپولیتن اوزاکا گفت: بوی زیر بغل یکی از معدود اختلالات پوستی است که باکتری‌ها عامل اصلی آن هستند. اگرچه بسیاری از بیماران از بوی زیر بغل رنج می‌برند اما گزینه‌های درمانی کمی وجود دارند. ما معتقدیم که این پژوهش به ارائه یک درمان جدید می‌انجامد.
این پژوهش در «Journal of Investigative Dermatology» به چاپ رسید.
