واکسن سرطان با کمترین عوارض

به گزارش ای‌بی‌سی، بسیاری از درمان‌های سنتی سرطان، مانند شیمی‌درمانی، با از بین بردن سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند، اما سلول‌های غیرسرطانی را نیز در سراسر بدن از بین می‌برند. واگنر می‌گوید که این می‌تواند باعث ایجاد طیفی از عوارض جانبی از جمله ریزش مو، حالت تهوع و استفراغ شود یا ممکن است سیستم ایمنی فرد را از بین ببرد و آنها را در معرض خطر عفونت‌های تهدید کننده حیات قرار دهد.

واگنر پس از اینکه مشاهده کرد که بیماران سرطانی از عوارض جانبی ناتوان کننده درمان خود رنج می‌برند، ماموریت خود را برای ایجاد یک درمان سرطان آغاز کرد که به جای از بین بردن سیستم ایمنی فرد از قدرت آن استفاده می‌کرد. این درمان به عنوان واکسنی ساخته شد که اکنون برای چندین دهه مورد مطالعه قرار گرفته است و هر واکسن کاملا برای هر بیمار شخصی‌سازی می‌شود.

به طور معمول، سلول‌های سرطانی از سیستم ایمنی فرد پنهان می‌شوند زیرا به عنوان سلول‌های خود فرد شناخته می‌شوند. واگنر یک واکسن ذرات لیزات تومور(TLPO) ساخته است که از سلول‌های تومور فرد برای شناسایی قسمت‌های خاصی استفاده می‌کند که سپس با استفاده از واکسن به بدن بازگردانده می‌شوند، به گونه‌ای که می‌تواند سیستم ایمنی بدن آنها را برای به دست آوردن توانایی تشخیص این سلول‌های سرطانی تحریک کند و مشابه عفونت، به سیستم ایمنی اجازه می‌دهد تا با سرطان مبارزه کند.

مردم از من این سوال را می‌پرسیدند که چه زمانی برای سرطان درمان ساخته می‌شود؟ و من ۶۰ سال است که این کار را انجام می‌دهم و هرگز نتوانستم به این سوال پاسخ دهم. تا همین اواخر، تا سه چهار یا پنج سال اخیر.

واگنر معتقد است که این نوع درمان سرطان می‌تواند کلیدی برای یافتن درمان طولانی مدت برای همه سرطان‌ها، باشد البته اگر با تشخیص زودهنگام همراه شود.

آنچه تا این لحظه در مورد این واکسن سرطان می‌دانیم

واکسن سرطان TLPO واگنر بر روی صدها بیمار مبتلا به انواع پیشرفته سرطان پوست در آزمایشات بالینی فاز ۲ آزمایش شده است.

جدیدترین داده‌های ارائه شده در یک کنفرانس دانشگاهی نشان می‌دهد که تقریبا ۹۵ درصد از افرادی که تنها این واکسن را دریافت کردند، سه سال پس از شروع درمان همچنان زنده ماندند و ۶۴ درصد عاری از بیماری ماندند. در میان پیشرفته‌ترین اشکال سرطان پوست، بقای بدون بیماری پس از سه سال برای افرادی که مبتلا به مرحله سوم بیماری بودند در گروهی که تنها از واکسن استفاده کرده بودند ۶۰ درصد بود، در حالی که در گروه دارونما این آمار حدود ۳۹ درصد بود بقای بدون بیماری افراد مبتلا به مرحله چهارم بیماری در گروهی که واکسن زده بودند ۶۸ درصد و در گروه دارونما صفر بود.

شایع‌ترین عوارض جانبی این واکسن،  قرمزی یا درد در محل تزریق، تب و خستگی پس از تزریق بود که مشابه سایر واکسن‌هایی است که پاسخ ایمنی را تحریک می‌کنند.

دکتر ورنون سونداک(Vernon Sondak)، انکولوژیست پوست در مرکز سرطان موفیت که در کارآزمایی بالینی شرکت نداشت اما در طول زندگی حرفه‌ای خود با واکسن‌های لیزات تومور کار کرده است، می‌گوید که این نتایج امیدوارکننده هستند، اما اشاره می‌کند که فاز دو آزمایش‌های بالینی قطعی نیستند. یک کارآزمایی بالینی بزرگتر در فاز سه باید در نهایت تأیید کند که آیا این واکسن سرطان واقعا متحول‌کننده است یا خیر.

سونداک هشدار می‌دهد: ما بارها و بارها داده‌های امیدوارکننده فاز دو را دیده‌ایم که در فاز سه چندان امیدوارکننده نبودند.

بر اساس این داده‌ها و سایر مطالعات، سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) واکسن واگنر را برای شروع فاز سه آزمایش بالینی تایید کرده است. این یک تلاش سه ساله با هدف ثبت نام ۵۰۰ نفر خواهد بود و قرار است در سال جاری آغاز شود.

رایلی پولک(Riley Polk)، رئیس شرکت اوربیس هلث سولوشنز می‌گوید که او شخصا تحت تأثیر موفقیت این واکسن قرار گرفته است. پس از اینکه پدرش بیش از یک دهه پیش چندین عمل جراحی ریه را برای سرطان انجام داد، اما هیچ گزینه درمانی دیگری نداشت، تصمیم گرفت واکسن سرطان واگنر را امتحان کند و ۱۰ سال دیگر قبل از مرگ بر اثر بیماری غیرمرتبط با سرطان به زندگی خود ادامه داد. پولک گفت: شما می‌توانید چیزهای زیادی به من بگویید، اما نمی‌توانید به من بگویید واکسن کار نمی‌کند.

موانع مالی مانع از پیشرفت شده است

پولک گفت که فاز سه آزمایش بالینی یک پروژه ۱۰۰ میلیون دلاری است و این سرمایه‌ها اغلب برای شرکت‌های دارویی بزرگتر و آنهایی که توسط سرمایه‌گذاران خطرپذیر حمایت می‌شوند، صرف می‌شود.

برای شرکت‌های خصوصی کوچک‌تر، تامین آن سطح از منابع مالی چالشی است که توانایی آنها را برای تامین مالی آزمایش‌های بالینی بیشتر که می‌تواند نشانه‌های بالقوه واکسن سرطان واگنر را افزایش دهد، محدود می‌کند.

واگنر و تیمش برای دور زدن بخشی از این چالش و رساندن این درمان به افراد بیشتری که می‌توانند نتایج بیشتری به همراه داشته باشند، به تازگی آنچه را آزمایش سبد نامیده می‌شود، آغاز کردند که نوعی آزمایش بالینی است که توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده و به واکسن اجازه می‌دهد که موفقیت‌آمیز باشد. کارآزمایی‌های بالینی سرطان پوست در هر فردی که دارای تومور جامد است که معیارهای ورود به مطالعه را دارد، آزمایش می‌شود. واگنر گفت که افراد در این کارآزمایی باید بار تومور کم یا حداقلی داشته باشند، بنابراین اکثر آنها قبلا نوعی درمان را قبل از دریافت این واکسن دریافت کرده‌اند.

اولین فردی که این واکسن را تحت این آزمایش سبد دریافت کرد، کیتی کینگ(Catie King)، اهل اشویل، کارولینای شمالی بود که شش سال پیش به سرطان تخمدان مبتلا شد. کینگ گفت که پس از دور اول درمان احساس خوبی داشت، فقط قرمزی در محل تزریق را تجربه کرد، اما عوارض جانبی دیگری نداشت.

پولک گفت که هفت نفر دیگر این واکسن را از طریق آزمایش سبد دریافت کرده‌اند که دارای انواع سرطان مغز، ریه و سینه هستند. اما صدها بیمار دیگر نیز در ۲۰ سال اخیر این واکسن یا پیش ساز آن را دریافت کرده‌اند.

یکی از این بیماران زنی به نام مری کارول ابرکرومبی(Mary Carol Abercrombie) است که واگنر معتقد است یکی از افرادی که طولانی‌ترین حیات پس از سرطان را تجربه کرده است که پیش از این مبتلا به سرطان پوست مرحله چهار که پیشرفته‌ترین شکل بیماری است، تشخیص داده شده بود. درست قبل از کریسمس در سال ۲۰۰۱، ابرکرومبی یک سال درمان سرطان را با عوارض جانبی وحشتناک به پایان رساند، اما زمانی که درمان متوقف شد، سرطان او پیشرفت کرد. ابرکرومبی گفت که پزشکانش به او گفته‌اند که فقط چند ماه دیگر زنده است و به او گفته‌اند فقط از کریسمس لذت ببر.

انکولوژیست جراحی ابرکرومبی در آن زمان با واگنر روی یک واکسن سرطان کار می‌کرد. ابرکرومبی که فقط امیدوار بود آنقدر زنده بماند تا ازدواج پسرش را در آن سال ببیند، گفت: من را ثبت نام کن. بیش از ۲۰ سال از آن زمان می‌گذرد و ابرکرومبی می‌گوید که سرطان پوست او هرگز عود نکرده است. او نه تنها شاهد ازدواج پسرش بود، بلکه شاهد بزرگ شدن چهار نوه‌اش نیز هست.

قبل از اینکه این واکسن به طور گسترده‌تری برای درمان افراد مبتلا به سرطان پوست در دسترس باشد، باید طی سالها در یک آزمایش بالینی فاز سه موفقیت‌آمیز بودن خود را نشان دهد و سپس تایید نهایی سازمان غذا و دارو را دریافت کند. قبل از اینکه بتواند استفاده گسترده‌تری داشته باشد، باید در آزمایش سبد موفقیت نشان دهد، سپس به آزمایش‌های بالینی خاص‌تری برای نشانه‌های دیگر که سال‌ها و میلیون‌ها دلار زمان نیاز دارد، منتقل شود.

پولک گفت که امیدوار است داده‌های حاصل از آزمایش سبد مورد توجه شرکت‌های دارویی بزرگ‌تر قرار گیرد. از طریق آن نوع مشارکت و سایر مکانیسم‌های تأمین مالی، آنها در نهایت می‌توانند آزمایشات گسترده‌تری را از طریق سازمان غذا و دارو انجام دهند.