راهکارهایی برای کسانی که علاقه‌مند به پرتاب ماهواره هستند
در این مطلب به راهکارهایی برای کسانی که علاقه‌مند به پرتاب ماهواره هستند پرداخته شده است.
جی پلاس، به گفته اتحادیه دانشمندان فضایی، در حال حاضر تقریبا ۵۵۰۰ ماهواره در مدار زمین در حال چرخش هستند و این تعداد در چند سال آینده افزایش خواهد یافت. از این رو شرکت‌های خصوصی در حال برنامه ریزی برای پرتاب ماهواره‌های ارتباطی با سرعت بی‌سابقه‌ای هستند. به همین دلیل است که ایریدیوم، وان وب، و اسپیس ایکس، سه مورد از بزرگترین بازیگران، به طور مشترک راهنمای بهترین شیوه‌های ایمنی مداری را راه اندازی کرده‌اند، بنابراین اگر قصد دارید ماهواره خود را مستقر کنید یا صرفا کنجکاو هستید که چه چیزی برای انجام این کار ایمن لازم است، ادامه مطلب را بخوانید.
این دستورالعمل‌ها توسط این سه شرکت ایجاد شده و توسط موسسه آمریکایی هوانوردی و فضانوردی (AIAA) تسهیل شده است. طبق اعلام اتحادیه دانشمندان نگران فضایی، اسپیس ایکس بزرگترین اپراتور ماهواره است. این شرکت دارای ۲۲۱۹ ماهواره در مدار به عنوان بخشی از صورت فلکی استارلینک خود است. وان وب، یکی دیگر از اپراتور‌های اینترنت ماهواره‌ای، با ۴۲۷ ماهواره در مدار دوم فاصله زیادی دارد. ایریدیوم، یک اپراتور ارتباطات ماهواره‌ای، تنها با ۷۵ ماهواره می‌تواند سیاره زمین را پوشش دهد، اگرچه خدمات تماس صوتی و متنی آن نسبت به اتصالات اینترنتی کامل نیاز به پهنای باند بسیار کمتری دارد.
بهترین روش‌های پیشنهادی به چهار مرحله تقسیم می‌شوند: زمان طراحی (A)، قبل از پرتاب و مدار اولیه (B)، در مدار (C)، و دفع ماهواره (D). هر مرحله دارای تعدادی روش کلیدی است که اپراتور‌های ماهواره‌ای باید به طور ایده آل از آن‌ها پیروی کنند.
در طراحی تایم، دستورالعمل‌ها مربوط به آماده سازی ماهواره برای پرتاب ایمن و زمان در مدار است. آن‌ها سه روش کلیدی را پیشنهاد می‌کنند: هنگام انتخاب مدار، پیامد‌های اجتناب از برخورد (CA) را در نظر بگیرید. مطمئن شوید که سخت‌افزار فضاپیما به خوبی کار می‌کند؛ و مطمئن شوید که نرم افزاری که روی کشتی اجرا می‌شود و آن را از روی زمین کنترل می‌کند نیز قادر به انجام این کار است.
هنگامی که ماهواره در فضا قرار می‌گیرد، دستورالعمل‌های «در مدار» مربوط به نگه داشتن چیز‌ها به همین شکل است؛ اقدامات توصیه شده عبارتند از: همه را در جریان کار‌هایی که با ماهواره خود انجام می‌دهید، قرار دهید. به طور مداوم ارزیابی ریسک اجتناب از برخورد را انجام دهید؛ و هنگامی که خطر برخورد زیاد است، کاری در مورد آن انجام دهید.
در نهایت، هنگامی که ماموریت ماهواره کامل شد، دستورالعمل‌های دفع ماهواره در مورد اطمینان از اینکه می‌توان به طور ایمن از رده خارج شد، است. فضای محدودی در مدار وجود دارد، بنابراین ماهواره‌های مرده نباید در آنجا رها شوند. برای این منظور، تنها یک روش خوب وجود دارد: به طور فعال و سریع، مدار خارج کردن ماهواره‌های مدار پایین زمین (LEO) را که در حال پایان عمر ماموریت مفید خود هستند، مدیریت کنید.
دیدگاه تان را بنویسید