برخی مواد موجود در ماه دارای خاصیت الکتریکی هستند که این موضوع آزمایشات موبوط به اکتشاف مواد معدنی در سطح ماه را گسترش داده است.

جی پلاس، مانند زمین، ماه نیز دارای پوسته، گوشته و هسته است. با این حال، مرکز آن از آهن و نیکل ساخته شده است و این موضوع ماه را به دومین قمر چگالی دار منظومه شمسی پس از Io، یکی از ۷۹ قمری که به دور مشتری می‌چرخند، تبدیل می‌کند.

به گزارش slashgear، هسته داخلی جامد ماه ۴۸۰ کیلومتر قطر دارد و هسته بیرونی مایع ماه، قطر کل ماه را به ۶۶۰ کیلومتر می‌رساند. باید توجه کرد این میزان از قطر در مقایسه با اکثر اجرام آسمانی دیگر مانند کره زمین، کوچک است. لیتوسفر ماه حدود ۶۲۰ مایل ضخامت دارد همچنین گوشته حدود ۸۳۹ مایل است و پوسته ماه نیز تنها ۳۱ مایل است. نکته جالبی که وجود دارد این است که آن سمت ماه که رو به زمین است، پوسته نازک‌تری نسبت به سمتی دارد که دور از زمین است و هنوز دانشمندان نتوانسته اند علت این اتفاق را شناسایی کنند.

به نظر می‌رسد برخی مواد ماه در زمانی که ماه توسط فعالیت‌های آتشفشانی محاصره شده بود، ایجاد شدند. در آن زمان جریان‌های گدازه‌ای به‌وجود آمده به تشکیل دشت‌های وسیعی که به راحتی از طریق تلسکوپ قابل مشاهده هستند، کمک کرد. هنگامی که ماگما سرد شد و جامد شد لایه‌های داخلی ماه از هم جدا شوند. این لایه‌های مختلف از مواد متنوع، ماه را به عنوان یک جهان متمایز طبقه بندی می‌کند. با گذشت زمان، سنگین‌ترین عناصر ماه خود را به مرکز ماه رساندند، در حالی که عناصر سبک‌تر روی سطح باقی ماندند.

چگونگی شکل گیری ماه

هنوز دقیقاً درباره چگونگی تشکیل ماه اطلاعاتی وجود ندارد. تئوری غالب این است که یک "پیش سیاره" به اندازه مریخ به زمین برخورد کرده و زباله‌های حاصل از آن فرو ریخته و ماه را تشکیل داده اند. تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی نشان می‌دهد که ترکیب ماه نسبتا نزدیک به زمین است. با این حال، دانشمندان کشف کردند که سنگ‌های دشت‌های روشن (ارتفاعات ماه) در واقع حاوی مواد معدنی فلزی کمتری نسبت به سنگ‌های موجود در دشت‌های تیره‌تر هستند. باید توجه کرد که سنگ‌های یافت شده در دشت‌های تیره ماه حاوی فلز بیشتری نسبت به سنگ‌های موجود در زمین هستند.

در سال ۲۰۱۱، ناسا ابزار فرکانس رادیویی مینیاتوری (Mini-RF) را بر روی مدارگرد شناسایی قمری ماه پرتاب کرد. این مدارگرد شناسایی قمری، هنوز نیز در حال چرخش در ماه است. ماموریت اصلی این مدارگرد یافتن یخ روی سطح ماه بود، اما یازده سال بعد چیز دیگری پیدا کرد. Mini-RF در حین اندازه‌گیری یک خاصیت الکتریکی را در خاک ماه کشف کرد.

در حالی که ممکن است چند صد متر اول زیر سطح نقره‌ای ماه فاقد هرگونه فلز گرانبها باشد، اما هر چه عمیق‌تر بروید شاهد مواد غنی‌تری خواهید بود. در این اکتشاف همچنین توده‌ای از فلز که پنج برابر بزرگتر از جزیره بزرگ هاوایی بود در زیر حوضه قطب جنوبی آیتکن پیدا شد. نوح پترو، دانشمند پروژه LRO در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، می‌گوید داده‌های Mini-RF بسیار ارزشمند است. این اطلاعات نه تنها به ارائه داده‌هایی در مورد آنچه ممکن است در سطح ماه و زیر ماه پنهان باشد، ادامه می‌دهد، بلکه چگونگی شکل‌گیری و پیوند واقعی آسمانی آن با زمین را نیز روشن می‌کند.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.