تلسکوپ فضایی جیمز وب اکنون به طور کامل در فضا مستقر شده و به سمت مقصد نهایی که برایش در نظر گرفته شده در حرکت است و ماموریت های دیگری نیز دارد.
جی پلاس، کار برای تلسکوپ فضایی جیمز وب تازه شروع شده است. روز شنبه، هشتم ژانویه رصدخانه جدید ناسا و بزرگترین تلسکوپ فضایی که تا به حال ساخته شده، آخرین بخش آینه اصلی خودش را با موفقیت باز کرد تا آنچه که ناسا به عنوان یکی از پیچیده‌ترین مراحل استقرار این تلسکوپ در فضا نامیده، رقم بخورد.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛ به گزارش اسپیس؛ تیم مأموریت جیمز وب اکنون توجه خود را معطوف هدایت تلسکوپ به مقصد نهایی خود کرده، در حالی که بخش‌های کلیدی این تلسکوپ را برای انجام کار‌های نجومی فعال نگه می‌دارد.
انتظار می‌رود جیمز وب تا ۲۳ ژانویه به محل ورودی خودش برسد و برای آخرین بار موتور‌های خود را برای رسیدن به مدار مورد نظر روشن کند. جیمز وب در نقطه لانگراژ ۲ و در فاصله ۱.۵ کیلومتری از سیاره زمین و در مدار خورشید قرار خواهد گرفت. اگر این تلسکوپ به نقطه پیش بینی شده برسد؛ به دلیل اینکه تقریبا با خورشید، زمین و ماه هم تراز است؛ می‌تواند از حداقل سوخت برای ماندن در این نقطه استفاده کند.
اما این فقط همین یک مانور در فضا نیست که تیم‌های کنترل باید اجرا کنند. جیمز وب هنوز عملیات‌های راه اندازی پیچیده زیادی در پیش دارد و ناسا به طور ویژه به تراز کردن آینه و آماده سازی ابزار‌های این تلسکوپ به عنوان نقطه عطف کلیدی دیگری در چند هفته آینده اشاره کرده است.
نقطه L۲ مکانی ایده آل برای جیمز وب
جان دورنینگ، معاون مدیر پروژه جیمز وب در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا، شنبه به خبرنگاران گفت: "در حالی که جیمز وب برای روشن کردن موتور آماده می‌شود، اعضای تیم ماموریت، ۱۵ روز آینده را صرف تراز کردن ۱۸ بخش مجزای آینه اصلی می‌کنند تا به صورت یکپارچه عمل کند. "
دورنینگ افزود: "همچنین باید بگویم که جیمز وب در یک هفته آینده شروع به روشن کردن تجهیزات خودش خواهد کرد؛ و پس از اینکه وارد نقطه L۲ شدیم، وقتی تجهیزات به اندازه کافی سرد شدند، مهندسان شروع به روشن کردن همه تجهیزات تلسکوپ خواهند کرد. "
نقطه L۲ یک مکان ایده آل برای جیمز وب برای انجام کار‌ها است. به لطف فاصله زیاد از خورشید و یک محافظ خورشیدی، جیمز وب در تاریکی مورد نیازش برای دریافت امواج مادون قرمز فعالیت خواهد کرد. طول موج‌های فروسرخ به تلسکوپ این امکان را می‌دهد تا از میان غبار به اجرام مانند سیاره‌های فراخورشیدی جوان یا فضای داخلی کهکشان‌های دوردست نگاه کند. جیمز وب به ابزار علمی مجهز است که مشاهدات در طول موج‌های مرئی، مادون قرمز نزدیک و مادون قرمز میانی (۰.۶ تا ۲۸.۵ میکرومتر) را امکان پذیر می‌کند.
پیکربندی آینه ها در حال انجام است
۱۸ بخش از آینه‌های اصلی جیمز وب اکنون باز شده اند و در حالت پیکربندی قرار دارند و برای تنظیم شدن آن‌ها لازم است یک فعالیت چند مرحله‌ای انجام شود. استقرار آینه از امروز آغاز خواهد شد. در این فرآیند هر بخش از آینه اصلی و آینده دوم تلسکوپ توسط شش محرک، حرکت داده می‌شوند. بین ۱۰ تا ۱۲ روز طول می‌کشد تا همه بخش‌های آینه تقریباً نیم اینچ به جلو بروند و این کار آن‌ها را در موقعیتی قرار می‌دهد که می‌توان تراز نوری دقیق را انجام داد.
هم ترازی اولیه حدود سه ماه طول می‌کشد و پس از آن تلسکوپ، آماده دریافت نور خواهد بود. این زمانی است که تلسکوپ اولین تصویر آزمایشی خود را به عنوان بخشی از فرآیند هم ترازی ثبت می‌کند. ناسا هشدار داد که این تصاویر اولیه به احتمال زیاد تار خواهند بود، زیرا تلسکوپ هنوز به طور کامل تراز نشده است. برای تصحیح پیکربندی، تصویربرداری و آزمایشات بیشتری لازم است.
ممکن است تصاویر ارسالی جیمز وب تار باشند
مهندسان پس از ارسال تصاویر تشخیص می‌دهند هر بخش چقدر باید جابه‌جا شود که این فرآیند Wavefront نام دارد. در طول انجام این فرآیند، مهندسان تلسکوپ را به سمت ستاره‌ای درخشان گرفته و ۱۸ تصویر ثبت می‌کنند که هر تصویر از یکی از ۱۸ بخش آینه اصلی است. تراز کردن آینه ۴۰ روز پس از پرتاب انجام می‌شود و تکمیلش تا چند ماه به طول می‌انجامد.
کمی حساسیت تاریخی در مورد تصاویر تار از تلسکوپ‌های فضایی وجود دارد. تلسکوپ فضایی هابل در سال ۱۹۹۰ با نوعی نزدیک بینی که دلیل آن نقص مهندسی بود، به فضا پرتاب شد و این نقص اصلاح شد. هابل در مدار پایین زمین کار می‌کرد و فضانوردان امکان تعمیر آن را در فضا داشتند. اما این کار برای جیمز وب امکان پذیر نیست.
