از آنجایی که هیچ درمان و هیچ راه ساده ای برای درمان بیماری مزمن دیابت نوع ۱ وجود ندارد، درمان آزمایشی با سلول های بنیادی به نظر می رسد امیدبخش باشد.
جی پلاس، به نقل از اِوری دی هلث، درمان آزمایشی با سلول‌های بنیادی که در حال حاضر سر و صدای زیادی کرده است، به قدری در ابتدای راه است که حتی نام رسمی هم ندارد و فقط به نام VX-۸۸۰ شناخته می‌شود.
مهر نوشت؛ شرکت سازنده این دارو، از آغاز اولین آزمایشات انسانی برای این درمان با سلول‌های بنیادی در ماه مارس (اسفند) خبر داد. سپس، در ماه اکتبر (مهر)، این شرکت نتایج اولیه از اولین بیمار از ۱۷ بیمار را که در این آزمایش‌ها شرکت کرده بودند، به اشتراک گذاشت.
همه بیماران در این کارآزمایی‌ها مبتلا به دیابت نوع ۱ بودند؛ یک بیماری خودایمنی که زمانی ایجاد می‌شود که بدن به سلول‌های جزایر سازنده انسولین در پانکراس حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد. انسولین هورمونی است که به تبدیل قندهای موجود در جریان خون به انرژی برای تأمین سوخت بدن کمک می‌کند. بدون سلول‌های عملکردی برای ساخت انسولین، قندها به میزان خطرناکی در جریان خون افزایش می‌یابند. برای جلوگیری از این مسئله، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باید به طور منظم انسولین تزریق کنند تا قند خون خود را مدیریت نمایند.
بر اساس نتایج اولیه، در یک بیمار ۹۰ روز درمان با سلول‌های بنیادی به طور چشمگیری هم سطح قند خون و هم نیاز به تزریق روزانه انسولین را کاهش داد. قبل از شروع درمان، این بیمار روزانه ۳۴ واحد انسولین استفاده می‌کرد و سطح A۱C وی که نشان دهنده میانگین سطح قند خون در حدود ۳ ماه است، ۸.۶ درصد بود.
پس از سه ماه درمان با سلول‌های بنیادی، بیمار روزانه ۲.۹ واحد انسولین استفاده کرد و سطح A۱C اش به ۷.۲ درصد کاهش یافت، سطحی که هنوز نشان دهنده دیابت بوده اما بهبود یافته است.
آزمایشات در این زمینه هنوز ادامه دارد.
