جی پلاس

ماده ای که بلای جان محیط زیست است/ پلاستیک، حیات گیاهان را هم به خطر می اندازد

دانشمندان در مطالعات جدید خود دریافته‌اند که گیاهان نیز می‌توانند قطعات ریز پلاستیک را از طریق ریشه‌های خود جذب کنند که این امر مانع رشد طبیعی آن ها می‌شود و از ارزش غذایی محصولات آن ها می‌کاهد.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس؛ نسترن صائبی؛ کارشناسان آمریکایی و چینی اولین افرادی هستند که شواهد مستقیمی از جذب ذرات نانوی پلاستیکی توسط گیاهان روی زمین ارائه می‌دهند. به گفته این تیم، استفاده گسترده از محصولات پلاستیکی و توانایی این ماده در ادامه حیات هزار ساله خود روی زمین، موجب شده که میزان آلودگی بسیار زیادی روی کره خاکی ایجاد کند. قبلا گفته شده بود که این آلودگی به بدن حیوانات خشکی و همچنین آبزیان حتی در اعماق زیاد دریاها نیز رسیده است، اما کسی نمی‌دانست که گیاهان نیز توسط این ماده خطرناک آلوده می‌شوند.

در واقع، تحقیقات موجود روی تاثیر میکرو و نانوپلاستیک‌ها بر اکوسیستم‌های دریایی و مواد غذایی دریایی متمرکز بوده است. اما محققان معتقد بودند که مطالعات دیگری لازم است تا میزان تاثیر این آلاینده را روی عملکرد محصولات غذایی ارزیابی کرد.

دانشمندان این پژوهش جدید می‌گویند: ما شواهدی در دست داریم که نشان از جذب و تجمع نانوپلاستیک‌ها در گیاهان آزمایشگاهی در سطح بافتی و مولکولی دارد. ما این مساله را از ریشه تا محصول گیاه بررسی کردیم.

29956632-8450915-image-m-6_1592917476669

 

آن ها برای این کار نمونه معمولی از یک گیاه را در خاکی رشد دادند که در آن نانوپلاستیک‌های حاوی فلورسانس وجود داشت و با توجه به اینکه این مواد از خود نور ساطع می‌کنند، به راحتی توانستند روند گسترش این نانومواد را درون گیاه و تاثیر آن ها روی رشد را ارزیابی کنند.

به گفته دانشمندان، این ذرات نانوپلاستیک به اندازه یک پروتئین یا یک ویروس هستند که با تغییر دما و تغییر آب و هوا تغییر می‌یابند و از یک پلیمر مصنوعی به نام پلی‌استایرن در آزمایشگاه ساخته می‌شود.

بعد از گذشت هفت هفته، گیاهانی که در معرض نانوپلاستیک‌ها قرار گرفته بودند، از گیاهان غیرآلوده هم کوتاه‌تر بودند و هم کوچک‌تر.

29956632-8450915-image-a-4_1592917464631

دانشمندان می‌گویند: نانوپلاستیک‌ها زیست توده کل گیاهان مدل را کاهش دادند. ریشه آن ها نیز از گیاهان سالم بسیار کوتاه‌تر بود. زمانی که زیست توده کاهش می‌یابد، بازده آن کاهش می‌یابد و ارزش غذایی محصول آن بسیار کم می‌شود.

دیدگاه تان را بنویسید