به گزارش ایرنا، کهیر یکی از گونه های جنگلی بومی منطقه چابهار که به کهور ایرانی مشهور است با نام علمی prosopis cineraria از تیره Mimosaceae گونه بومی کرانه خلیج فارس و دریای عمان و بیابانهای مکران و کرمان است و رویشگاه طبیعی آن تا هندوستان ادامه دارد.
از مهمترین ویژگی های این درخت تولید برگ در خلال ماههای خشک فصل تابستان است، درست زمانی که سایر درختان برگ ندارند. همچنین به علت عمیق بودن ریشه آن در خاک با سایر درختان در بدست آوردن مواد غذایی و رطوبت برای تولید و رشد در رقابت نیستند.
در فصل رشد، گیاه تنها سایه کمی تولید می کند و برای عملیات آگروفارستری مناسب است به طوری که کشاورزان در نواحی نیمه خشک هند و پاکستان از دیرباز بر این باورند که این عمل (آگروفارستری) باعث افزایش حاصلخیزی محصول می شود.
بازدهی عملکرد ذرت و ارزن هنگامی که به صورت همراه با کهور ایرانی کشت می شوند، افزایش می یابد در نتیجه عملیات آگروفارستری باعث افزایش مواد آلی خاک، نیتروژن، فسفر قابل دسترس و کلسیم قابل جذب می شود و PH خاک را نیز کاهش می دهد.
برای انجام عملیات آگروفارستری تراکم درختان بین 50 تا 100 عدد در هکتار مورد نیاز است.
بذر این گیاه، تا دهها سال سالم باقی می ماند و 80 تا 90 درصد آنها قابل جوانه زدن است به طوری که خیساندن بذرها در آب ولرم بمدت 24 ساعت برای جوانه زدن آنها کافی است.
کهیر فایده های زیادی دارد، چوب آن برای ساختمان سازی روستایی، تیرک سازی ابزار آلات و ساخت اسکلت قایق مصرف دارد و از ریشه آن نیز استفاده های مختلفی می شود.
چوب کهور برای مصارف نجاری و تهیه زغال مرغوب نیز مورد استفاده قرار می گیرد بطوریکه بهترین نوع زغال از آن تولید می شود.
میوه کهور تازه یا جوشانده آن قابل خوردن است و در هندوستان از میوه کهور ترشی تهیه می کنند.
ارزش غذایی برگها، سرشاخه ها و میوه های کهور در مقایسه با یونجه برای تغذیه دامها بسیار مطلوب و مفید است.
پوست درخت اغلب بعنوان یک سبزی در رژیم غذایی مردم برخی مناطق کاربرد دارد و گل آن در تولید عسل بسیار با ارزش است.
پوست درخت در چرم سازی، دباغی و تولید آدامس کاربرد دارد و در مواقع خشکسالی پوست پودر شده آن را با آرد مخلوط کرده و از آن کیک تهیه می کنند.
برای تثبیت شنهای روان بسیار موثر است و در مقابل طوفانهای شن که به طور دوره ای می وزند مقاومت می کند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به اشاره به فواید درخت کهیر گفت: درختان و درختچه های جنگلی موجود در چابهار جزو جنگل های خلیج عمانی هستند که وسعت کل این جنگل ها 2 میلیون و 130 هزار هکتار است.
عبدالغنی رئیسی افزود: این جنگل ها در جنوب کشور و در استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان وبلوچستان قرار دارند و آب و هوای حاکم براین جنگلها نیمه استوایی است.
وی بیان کرد: از کل مساحت یاد شده 130 هزار هکتار آن فقط در شهرستان چابهار قرار دارد که به طور کلی درختان و درختچه های جنگلی دراین منطقه به دو گروه گونه های بومی و گونه های وارداتی یا غیر بومی طبقه بندی می شوند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار مهمترین گونه های جنگلی را کهیر، چش، چگرد، حرا، گز، کلیر و تمبر هندی عنوان کرد و افزود: کهیر یکی از گونه های پرفایده این منطقه است که کاربردهای زیادی دارد.
وی ادامه داد: برگها در گونه کهیر دو بار شانه ای با 2-3 جفت شانه ثانویه است که هریک از آنها شامل 6-12 جفت برگچه است.
رئیسی با بیان اینکه میوه کهیر نیام بدون بند و ناشکوفا است که دانه ها درون آن قرار دارد، خاطرنشان کرد: ارتفاع درخت به هشت متر و بیشتر هم می رسد و خاصیت جست دهی آن قابل توجه است و بعضاً پا جوش هم تولید می کند.
وی به مصارف محلی کهیر در میان بومیان منطقه اشاره کرد و افزود: از این درخت اکثراً در تعلیف دامها استفاده می شود.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار مصارف صنعتی و علمی کهیر را تولید چوب، ساختمان سازی، تهیه زغال مرغوب و معلوفه (میوه و برگ درخت) را از کاربردهای مهم این درخت عنوان کرد و افزود: مهمترین فایده کهیر بهبود سفره های آب زیرزمینی است.
وی درباره مصارف و کاربردهای داروئی این گیاه گفت: پوست تنه کهور تلخ و با طعم تند و تیز و دافع کرم، مقوی و معالج جذام، اسهال خونی روماتیسم، برونشیت، آسم، بواسیر و ناراحتیهای روانی است.
وی بیان کرد: خاکستر آن را برای ازاله مو بر پوست می مالند و از گلهای کهور به عنوان ماده مقوی و پاک کننده در معالجه نارسایی های پوستی و همچنین برای جلوگیری از سقط جنین استفاده می کنند.
3043 **6081
انتهای پیام از مهمترین ویژگی های این درخت تولید برگ در خلال ماههای خشک فصل تابستان است، درست زمانی که سایر درختان برگ ندارند. همچنین به علت عمیق بودن ریشه آن در خاک با سایر درختان در بدست آوردن مواد غذایی و رطوبت برای تولید و رشد در رقابت نیستند.
در فصل رشد، گیاه تنها سایه کمی تولید می کند و برای عملیات آگروفارستری مناسب است به طوری که کشاورزان در نواحی نیمه خشک هند و پاکستان از دیرباز بر این باورند که این عمل (آگروفارستری) باعث افزایش حاصلخیزی محصول می شود.
بازدهی عملکرد ذرت و ارزن هنگامی که به صورت همراه با کهور ایرانی کشت می شوند، افزایش می یابد در نتیجه عملیات آگروفارستری باعث افزایش مواد آلی خاک، نیتروژن، فسفر قابل دسترس و کلسیم قابل جذب می شود و PH خاک را نیز کاهش می دهد.
برای انجام عملیات آگروفارستری تراکم درختان بین 50 تا 100 عدد در هکتار مورد نیاز است.
بذر این گیاه، تا دهها سال سالم باقی می ماند و 80 تا 90 درصد آنها قابل جوانه زدن است به طوری که خیساندن بذرها در آب ولرم بمدت 24 ساعت برای جوانه زدن آنها کافی است.
کهیر فایده های زیادی دارد، چوب آن برای ساختمان سازی روستایی، تیرک سازی ابزار آلات و ساخت اسکلت قایق مصرف دارد و از ریشه آن نیز استفاده های مختلفی می شود.
چوب کهور برای مصارف نجاری و تهیه زغال مرغوب نیز مورد استفاده قرار می گیرد بطوریکه بهترین نوع زغال از آن تولید می شود.
میوه کهور تازه یا جوشانده آن قابل خوردن است و در هندوستان از میوه کهور ترشی تهیه می کنند.
ارزش غذایی برگها، سرشاخه ها و میوه های کهور در مقایسه با یونجه برای تغذیه دامها بسیار مطلوب و مفید است.
پوست درخت اغلب بعنوان یک سبزی در رژیم غذایی مردم برخی مناطق کاربرد دارد و گل آن در تولید عسل بسیار با ارزش است.
پوست درخت در چرم سازی، دباغی و تولید آدامس کاربرد دارد و در مواقع خشکسالی پوست پودر شده آن را با آرد مخلوط کرده و از آن کیک تهیه می کنند.
برای تثبیت شنهای روان بسیار موثر است و در مقابل طوفانهای شن که به طور دوره ای می وزند مقاومت می کند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به اشاره به فواید درخت کهیر گفت: درختان و درختچه های جنگلی موجود در چابهار جزو جنگل های خلیج عمانی هستند که وسعت کل این جنگل ها 2 میلیون و 130 هزار هکتار است.
عبدالغنی رئیسی افزود: این جنگل ها در جنوب کشور و در استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان وبلوچستان قرار دارند و آب و هوای حاکم براین جنگلها نیمه استوایی است.
وی بیان کرد: از کل مساحت یاد شده 130 هزار هکتار آن فقط در شهرستان چابهار قرار دارد که به طور کلی درختان و درختچه های جنگلی دراین منطقه به دو گروه گونه های بومی و گونه های وارداتی یا غیر بومی طبقه بندی می شوند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار مهمترین گونه های جنگلی را کهیر، چش، چگرد، حرا، گز، کلیر و تمبر هندی عنوان کرد و افزود: کهیر یکی از گونه های پرفایده این منطقه است که کاربردهای زیادی دارد.
وی ادامه داد: برگها در گونه کهیر دو بار شانه ای با 2-3 جفت شانه ثانویه است که هریک از آنها شامل 6-12 جفت برگچه است.
رئیسی با بیان اینکه میوه کهیر نیام بدون بند و ناشکوفا است که دانه ها درون آن قرار دارد، خاطرنشان کرد: ارتفاع درخت به هشت متر و بیشتر هم می رسد و خاصیت جست دهی آن قابل توجه است و بعضاً پا جوش هم تولید می کند.
وی به مصارف محلی کهیر در میان بومیان منطقه اشاره کرد و افزود: از این درخت اکثراً در تعلیف دامها استفاده می شود.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار مصارف صنعتی و علمی کهیر را تولید چوب، ساختمان سازی، تهیه زغال مرغوب و معلوفه (میوه و برگ درخت) را از کاربردهای مهم این درخت عنوان کرد و افزود: مهمترین فایده کهیر بهبود سفره های آب زیرزمینی است.
وی درباره مصارف و کاربردهای داروئی این گیاه گفت: پوست تنه کهور تلخ و با طعم تند و تیز و دافع کرم، مقوی و معالج جذام، اسهال خونی روماتیسم، برونشیت، آسم، بواسیر و ناراحتیهای روانی است.
وی بیان کرد: خاکستر آن را برای ازاله مو بر پوست می مالند و از گلهای کهور به عنوان ماده مقوی و پاک کننده در معالجه نارسایی های پوستی و همچنین برای جلوگیری از سقط جنین استفاده می کنند.
3043 **6081
کپی شد
