نیره پورملایی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در این مدت 15 روز ناسالم، چهار روز ناسالم برای گروه های حساس، 2 روز بسیار ناسالم و هشت روز خطرناک توسط ایستگاه پایش کیفی هوا ثبت شده است.
وی افزود: سال گذشته در این مدت 19 روز پاک، 44 روز سالم، 17 روز ناسالم، سه روز ناسالم برای گروه های حساس، 2 روز بسیار ناسالم و هشت روز خطرناک گزارش شد.
وی گفت: خشکی بستر تالاب بین المللی هامون، وزش باد، وجود کانون های بحرانی فرسایش بادی در منطقه سیستان، خشکسالی های متوالی و از بین رفتن پوشش گیاهی حلقه های بهم تنیده بروز و تشدید پدیده گرد و غبار در سیستان هستند.
مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان افزود: کانون های گرد و غبار منطقه سیستان در سه گروه شامل اراضی واقع در کشور افغانستان (فرامرزی)، بستر خشک دریاچه هامون و اراضی واقع در دشت سیستان شامل نیاتک، جزینک، تاسوکی و شیله دسته بندی می شوند.
وی ادامه داد: کانون های خارجی در دشت های وسیع کشور افغانستان به گونه ای است که از کل مساحت بیش از پنج هزار و 700 کیلومتر مربع تالاب بین المللی هامون در حدود سه هزار و 800 کیلومتر مربع بستر تالاب در ایران منشا اصلی و کانون گرد و غبار نبوده و تنها به عنوان نقاط محلی تشدید گرد و غبار محسوب می شود.
پورملایی اضافه کرد: کاهش بیش از 90 درصدی بارش در منطقه سیستان، عدم ورود حق آبه از مسیرهای منتهی به تالاب بین المللی هامون، خشکی بستر تالاب، وزش بادهای 120 روزه سیستان و همچنین کاهش پوشش گیاهی در تشدید پدیده گرد و غبار در منطقه سیستان نقش آفرینی می کنند.
وی تاکید کرد: چالش های طبیعی منطقه سیستان بر2 محور اصلی موضوع کم آبی، بی آبی و گرد و غبار استوار بوده که این موضوع در سطح کلان به عنوان علت و معلول یکدیگر بسیار حائز اهمیت است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان با اشاره به اقدامات برای بهبود وضعیت تالاب بین المللی هامون گفت: اقدامات این اداره کل در راستای احیای این تالاب باستناد پهنه بندی مذکور و مدیریت براساس حجم آب ورودی به تالاب نظیر تثبیت بستر، پخش سیلاب و نگهداشت آب به منظور ایجاد اکوسیستم گیاهی و جانوری (احداث دایک) مورد توجه است.
پورملائی افزود: همچنین تقویت برنامه دیپلماسی آب و احیای تالاب بین المللی هامون توسط دستگاه های مربوطه نیز در دست اقدام و پیگیری است.
به گزارش ایرنا تالاب بین المللی هامون یکی از تالاب های مهم دنیا و بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب می شود که با مساحتی حدود 5700 کیلومتر مربع و دامنه عمقی 1 تا 5 متر در ناحیه کویری و بیابانی شرق کشور، در منطقه سیستان واقع شده است.
این تالاب از سه بخش به نام های هامون پوزک در شمال شرقی، هامون صابُری در شمال و هامون هیرمند در غرب و جنوب غربی سیستان شکل گرفته است.
بخش وسیعی از هامون پوزک و قسمت عمده هامون صابُری در خاک افغانستان و بقیه هامون ها در خاک ایران قرار دارد.
سطح هر یک از هامون ها بسته به میزان آب ورودی ، فصول پر بارش، خشکسالی ها و ترسالی ها تفاوت داشته و تابعی از آب جریان یافته در رودخانه هیرمند، خروجی پشت سدها و رودخانه های فصلی دیگر است که در زمان پرآبی هر سه هامون به هم متصل شده و تالاب بزرگ بین المللی را تشکیل می دهند.
قطع کامل آب رودخانه هیرمند سبب خشکیدن تالاب بین المللی هامون شده و در 18 سال گذشته بستر خشکیده این تالاب به کانون ریزگردها، محل تاخت و تاز برخی خودروها، چرای دام ها و برداشت شن از آن به دور از چشم ماموران، تبدیل شده است.
7316**3213
وی افزود: سال گذشته در این مدت 19 روز پاک، 44 روز سالم، 17 روز ناسالم، سه روز ناسالم برای گروه های حساس، 2 روز بسیار ناسالم و هشت روز خطرناک گزارش شد.
وی گفت: خشکی بستر تالاب بین المللی هامون، وزش باد، وجود کانون های بحرانی فرسایش بادی در منطقه سیستان، خشکسالی های متوالی و از بین رفتن پوشش گیاهی حلقه های بهم تنیده بروز و تشدید پدیده گرد و غبار در سیستان هستند.
مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان افزود: کانون های گرد و غبار منطقه سیستان در سه گروه شامل اراضی واقع در کشور افغانستان (فرامرزی)، بستر خشک دریاچه هامون و اراضی واقع در دشت سیستان شامل نیاتک، جزینک، تاسوکی و شیله دسته بندی می شوند.
وی ادامه داد: کانون های خارجی در دشت های وسیع کشور افغانستان به گونه ای است که از کل مساحت بیش از پنج هزار و 700 کیلومتر مربع تالاب بین المللی هامون در حدود سه هزار و 800 کیلومتر مربع بستر تالاب در ایران منشا اصلی و کانون گرد و غبار نبوده و تنها به عنوان نقاط محلی تشدید گرد و غبار محسوب می شود.
پورملایی اضافه کرد: کاهش بیش از 90 درصدی بارش در منطقه سیستان، عدم ورود حق آبه از مسیرهای منتهی به تالاب بین المللی هامون، خشکی بستر تالاب، وزش بادهای 120 روزه سیستان و همچنین کاهش پوشش گیاهی در تشدید پدیده گرد و غبار در منطقه سیستان نقش آفرینی می کنند.
وی تاکید کرد: چالش های طبیعی منطقه سیستان بر2 محور اصلی موضوع کم آبی، بی آبی و گرد و غبار استوار بوده که این موضوع در سطح کلان به عنوان علت و معلول یکدیگر بسیار حائز اهمیت است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان با اشاره به اقدامات برای بهبود وضعیت تالاب بین المللی هامون گفت: اقدامات این اداره کل در راستای احیای این تالاب باستناد پهنه بندی مذکور و مدیریت براساس حجم آب ورودی به تالاب نظیر تثبیت بستر، پخش سیلاب و نگهداشت آب به منظور ایجاد اکوسیستم گیاهی و جانوری (احداث دایک) مورد توجه است.
پورملائی افزود: همچنین تقویت برنامه دیپلماسی آب و احیای تالاب بین المللی هامون توسط دستگاه های مربوطه نیز در دست اقدام و پیگیری است.
به گزارش ایرنا تالاب بین المللی هامون یکی از تالاب های مهم دنیا و بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب می شود که با مساحتی حدود 5700 کیلومتر مربع و دامنه عمقی 1 تا 5 متر در ناحیه کویری و بیابانی شرق کشور، در منطقه سیستان واقع شده است.
این تالاب از سه بخش به نام های هامون پوزک در شمال شرقی، هامون صابُری در شمال و هامون هیرمند در غرب و جنوب غربی سیستان شکل گرفته است.
بخش وسیعی از هامون پوزک و قسمت عمده هامون صابُری در خاک افغانستان و بقیه هامون ها در خاک ایران قرار دارد.
سطح هر یک از هامون ها بسته به میزان آب ورودی ، فصول پر بارش، خشکسالی ها و ترسالی ها تفاوت داشته و تابعی از آب جریان یافته در رودخانه هیرمند، خروجی پشت سدها و رودخانه های فصلی دیگر است که در زمان پرآبی هر سه هامون به هم متصل شده و تالاب بزرگ بین المللی را تشکیل می دهند.
قطع کامل آب رودخانه هیرمند سبب خشکیدن تالاب بین المللی هامون شده و در 18 سال گذشته بستر خشکیده این تالاب به کانون ریزگردها، محل تاخت و تاز برخی خودروها، چرای دام ها و برداشت شن از آن به دور از چشم ماموران، تبدیل شده است.
7316**3213
کپی شد