به گزارش ایرنا امروز روز علمدار کربلاست؛ بزرگ مردی که وقتی نامش بر زبان جاری می‌شود چشم ها ناخودآگاه به احترام وفاداری‌اش اشک می‌ریزند و دلها پر از عشق به او می‌شود.
امروز روز عباس (ع) است؛ روضه‌ها، نوحه‌ها و مرثیه‌ها همه از قهرمانی و پهلوانی او در میدان کربلا روایت می‌کند. پهلوانی که سقای کودکان تشنه لب دشت نینوا شد و برای سیراب کردن آنان در برابر یک لشکر تا آخرین نفس ایستادگی کرد با اینکه دیگر دستی برای نگاه داشتن‌مشک آب نداشت.
گرچه مشک بر زمین افتاد و کودکان از رسیدن آب ناامید شدند اما او تا قیامت دستگیر بیدست و امید دل همه حاجت مندان عالم شد.
حرمت و عظمت ابوالفضل العباس (ع) آن قدر نزد مردم ایران اسلامی ارزشمند است که یک روز مانده به عاشورای حسینی را به عزاداری برای این بزرگ مرد اختصاص می‌دهند و با جان و دل همچنان که برای مولایشان اباعبدالله الحسین(ع) عزادارند در غم مظلومیت علمدار کربلا نیز سوگواری می‌کنند.
مردم ولایت مدار سیستان و بلوچستان نیز امروز در تکریم رشادت‌های قمر بنی هاشم (ع) سنگ تمام گذاشتند و در کوچه‌ها و خیابان‌ها با نجوای یا ابوالفضل مشق عشق و وفاداری به ولایت را تمرین کردند.
امروز خیابان‌های منتهی به گلزار شهدای گمنام زاهدان سرشار از عشق عباس (ع) بود پیر و جوان، زن و مرد و حتی کودکان هر یک در توان خود برای علمدار کربلا عزاداری کردند.
شور عاشقی در دسته‌های عزاداری وصف نشدنی بود پرچم‌های برافراشته در هیاتهای مذهبی آمادگی برای تبعیت از علمدار کربلا به اهتزار در آمده بود و هر یک از عزاداران در این روز با تجدید بیعت با حضرت عباس(ع) خود را برای عزاداری سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین در روز عاشورا آماده کردند. اگر چه عزاداری شب گذشته نیز به نیت حضرت عباس (ع) برگزار شد و دستهها و هیاتهای مذهبی در برگزاری مراسم شب تاسوعا سنگ تمام گذاشتند.
مردم سیستان و بلوچستان در نقاط مختلف شهری و روستایی از روزهای نخست محرم با سیاه پوش کردن مساجد، تکایا، معابر عمومی، ادارات و نهادها و پوشیدن لباس سیاه در عزای سرور و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) و ۷۲ یار باوفایشان به سوگواری پرداخته‌اند و امروز در تاسوعای حسینی ارادت خود به خاندان‌اهل بیت (ع) را بار دیگر به نمایش گذاشتند. این مردم امروز آمدند تا عباس گونه با امام زمانشان که در کربلای دنیا ندای «هل من ناصر ینصرنی» سر داده است تجدید بیعت کنند.
عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) پس از عزاداری نماز ظهر تاسوعا را در مساجد و تکایا اقامه کردند.
عباس بن علی با کنیه «ابوالفضل» و «ابوفاضل» و لقبهای قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح و باب الحوائج، فرزند امیرالمومنین امام علی(ع) و ام البنین در ۴ شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه متولد شد.
ایشان در مکتب امام علی(ع) و برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) تربیت یافت و در واقعه عاشورا به عنوان فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) و سقای اهل بیت و خیمه های اطفال حضور داشت.
حضرت عباس هیچ‌گاه برادرش امام حسین (ع) را تنها نگذاشت و با وجودی که از سوی سپاه دشمن برای ایشان امان نامه فرستاده شده بود اما آن حضرت وفاداری را به حد اعلا رسانده و دست رد بر سینه یزید و یزیدیان زد و تا پای جان از دین خدا و راه پدر و برادرانشان حفاظت کرده و در این راه به فیض شهادت نائل آمدند.
علاقه، ادب و احترام حضرت عباس به برادر بزرگوارشان چنان مستحکم بود که وقتی امام حسین(ع) در هنگام شهادت این دلاور مرد تاریخ اسلام بر بالین خون آلود حضرت عباس(ع) حاضر شد فرمود: «اکنون کمر من شکست»
مرقد مطهر حضرت ابوالفضل العباس(ع) در نزدیکی مرقد مطهر برادرشان امام حسین(ع) در کربلا قرار دارد و قبله گاه عاشقان و دلباختگان مکتب عاشوراست.
۹۹۰۸**۳۲۱۳
