به گزارش ایرنا پنجشنبه هفته گذشته تیتر یک روزنامه محلی 'سیستان و بلوچستان' به یادداشتی با عنوان 'آخرین شماره' اختصاص یافت و از پایان فعالیت این رسانه در استان خبر داد. خبری که برای عرصه فرهنگ و رسانه این استان خوشایند نبود و از غلبه مشکلات مالی بر نیازها و ضرورت های فرهنگی حکایت داشت.
شکست قلم در برابر مسائل مالی از جمله مشکلات این روزهای برخی رسانه های مکتوب کشور است که هر از چندگاهی از گوشه و کنار به چشم می خورد اما تعطیلی یک رسانه به دلیل مشکلات مالی در استانی پر از کمبودهای فرهنگی مانند سیستان و بلوچستان قدری دلخراش تر و نگران کننده تر است. آن هم برای روزنامه ای که مرتب ترین نظم انتشار بین دیگر رسانه های مکتوب استان را به خود اختصاص داده بود و دغدغه ای جز توسعه همه جانبه سیستان و بلوچستان نداشت. روزنامه ای که در سوابق خود موفق به کسب جایزه برتر فرهنگستان زبان و ادب فارسی را به خاطر پاکیزه نویسی کسب کرد و برگ دیگری بر افتخارات فرهنگی استان اضافه کرد.
رسانه ای که وابستگی اش به روزنامه ای با قدمت مانند 'خراسان' سبب شده بود تا با کادری آموزش دیده پله های موفقیت را خیلی زود طی کند و در طول یک دهه فعالیت به یکی از رسانه های تاثیرگذار استان تبدیل شود.
موسسه فرهنگی هنری خراسان به عنوان صاحب امتیاز روزنامه سیستان و بلوچستان از بهمن 87 در این استان با راه اندازی دفتر سرپرستی روزنامه خراسان، انتشار ویژه نامه های «خراسان» و نیز دریافت مجوز و انتشار روزنامه سیستان و بلوچستان هزار و 349 شماره از این روزنامه را منتشر کرد و علاوه بر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم ده ها نفر از نیروهای بومی منطقه، زمینه اطلاع رسانی صرف و بدون دسته بندی حزبی و گروهی را فراهم سازد تا سهمی در ارتقاء وضعیت فرهنگی، خبری و اطلاع رسانی داشته باشد اما حالا به دلیل مسائل مالی مجبور به عقب نشینی از اهدافش شده و خبر پایان فعالیتش را منتشر کرد.
اما نکته جالب توجه این است که با این حال تعطیلی این روزنامه با هیچگونه واکنش رسمی از سوی تشکل ها و سازمانهای مطبوعاتی و دست اندرکار رسانه ای سیستان و بلوچستان مواجه نشد و به اصطلاح با حذف یک رسانه مکتوب آب از آب هم تکان نخورد. این شرایط در حالی است که انتظار جامعه رسانه ای استان از این نهادهای صنفی و... به عنوان پشتیبان و حامی بیش از این است و حداقل اگر اقدام پیگیرانه ای از سوی این نهاد انجام شده بهتر بود به اطلاع هم صنفی ها برسد تا قدری مایه دلگرمی دیگر اصحاب رسانه را فراهم کند.
در یادداشت منتشر شده در آخرین شماره این روزنامه آمده است: 'گذر از سربالایی مشکلات به ویژه تهیه کاغذ برای انتشار «سیستان و بلوچستان» آن قدر سخت و دشوار شد که در دی ماه گذشته، سوخت و انرژی را گرفت و آهنگ توقف را نواخت اما آن چه مجدد آن را به حرکت واداشت تماس ها و درخواست های برخی از مدیران مرتبط استان و مسئولان بود که روزنه هایی از امید به کمک و مساعدت را چراغ حرکت قرار داد. اما امروز و در این روز و با سخت تر شدن شرایط حتی به نسبت ماه قبل و البته محقق نشدن مساعدت ها و وعده هایی که نیروی محرکه تداوم کار بود به ناچار و بسان بسیاری دیگر از روزنامه ها و برخلاف میل باطنی از محضر خوانندگان و مخاطبان محترم عذرخواهی و خداحافظی می کنیم و البته این قول را هم می دهیم در صورت مساعد شدن شرایط مالی موسسه یا کمک دستگاه های استان، مجدد در خدمت مردم فهیم استان باشیم.'
حال که چشم امید دست اندرکاران این رسانه به کمک و مساعدت دستگاه های استان است می طلبد تا برای رونق دوباره این رسانه آستین همت و همیاری مسئولان بالا زده شود و دوباره شاهد روزهای همراه با 'سیستان و بلوچستان' باشیم. یادآوری این نکته نیز لازم است که حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و ... در بستری به نام فرهنگ بسیار راحت تر و آسان تر خواهد بود و چه ابزار فرهنگی بهتر از رسانه که قطعا این هدف را محقق خواهد ساخت.
9908 **6081
انتهای پیام شکست قلم در برابر مسائل مالی از جمله مشکلات این روزهای برخی رسانه های مکتوب کشور است که هر از چندگاهی از گوشه و کنار به چشم می خورد اما تعطیلی یک رسانه به دلیل مشکلات مالی در استانی پر از کمبودهای فرهنگی مانند سیستان و بلوچستان قدری دلخراش تر و نگران کننده تر است. آن هم برای روزنامه ای که مرتب ترین نظم انتشار بین دیگر رسانه های مکتوب استان را به خود اختصاص داده بود و دغدغه ای جز توسعه همه جانبه سیستان و بلوچستان نداشت. روزنامه ای که در سوابق خود موفق به کسب جایزه برتر فرهنگستان زبان و ادب فارسی را به خاطر پاکیزه نویسی کسب کرد و برگ دیگری بر افتخارات فرهنگی استان اضافه کرد.
رسانه ای که وابستگی اش به روزنامه ای با قدمت مانند 'خراسان' سبب شده بود تا با کادری آموزش دیده پله های موفقیت را خیلی زود طی کند و در طول یک دهه فعالیت به یکی از رسانه های تاثیرگذار استان تبدیل شود.
موسسه فرهنگی هنری خراسان به عنوان صاحب امتیاز روزنامه سیستان و بلوچستان از بهمن 87 در این استان با راه اندازی دفتر سرپرستی روزنامه خراسان، انتشار ویژه نامه های «خراسان» و نیز دریافت مجوز و انتشار روزنامه سیستان و بلوچستان هزار و 349 شماره از این روزنامه را منتشر کرد و علاوه بر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم ده ها نفر از نیروهای بومی منطقه، زمینه اطلاع رسانی صرف و بدون دسته بندی حزبی و گروهی را فراهم سازد تا سهمی در ارتقاء وضعیت فرهنگی، خبری و اطلاع رسانی داشته باشد اما حالا به دلیل مسائل مالی مجبور به عقب نشینی از اهدافش شده و خبر پایان فعالیتش را منتشر کرد.
اما نکته جالب توجه این است که با این حال تعطیلی این روزنامه با هیچگونه واکنش رسمی از سوی تشکل ها و سازمانهای مطبوعاتی و دست اندرکار رسانه ای سیستان و بلوچستان مواجه نشد و به اصطلاح با حذف یک رسانه مکتوب آب از آب هم تکان نخورد. این شرایط در حالی است که انتظار جامعه رسانه ای استان از این نهادهای صنفی و... به عنوان پشتیبان و حامی بیش از این است و حداقل اگر اقدام پیگیرانه ای از سوی این نهاد انجام شده بهتر بود به اطلاع هم صنفی ها برسد تا قدری مایه دلگرمی دیگر اصحاب رسانه را فراهم کند.
در یادداشت منتشر شده در آخرین شماره این روزنامه آمده است: 'گذر از سربالایی مشکلات به ویژه تهیه کاغذ برای انتشار «سیستان و بلوچستان» آن قدر سخت و دشوار شد که در دی ماه گذشته، سوخت و انرژی را گرفت و آهنگ توقف را نواخت اما آن چه مجدد آن را به حرکت واداشت تماس ها و درخواست های برخی از مدیران مرتبط استان و مسئولان بود که روزنه هایی از امید به کمک و مساعدت را چراغ حرکت قرار داد. اما امروز و در این روز و با سخت تر شدن شرایط حتی به نسبت ماه قبل و البته محقق نشدن مساعدت ها و وعده هایی که نیروی محرکه تداوم کار بود به ناچار و بسان بسیاری دیگر از روزنامه ها و برخلاف میل باطنی از محضر خوانندگان و مخاطبان محترم عذرخواهی و خداحافظی می کنیم و البته این قول را هم می دهیم در صورت مساعد شدن شرایط مالی موسسه یا کمک دستگاه های استان، مجدد در خدمت مردم فهیم استان باشیم.'
حال که چشم امید دست اندرکاران این رسانه به کمک و مساعدت دستگاه های استان است می طلبد تا برای رونق دوباره این رسانه آستین همت و همیاری مسئولان بالا زده شود و دوباره شاهد روزهای همراه با 'سیستان و بلوچستان' باشیم. یادآوری این نکته نیز لازم است که حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و ... در بستری به نام فرهنگ بسیار راحت تر و آسان تر خواهد بود و چه ابزار فرهنگی بهتر از رسانه که قطعا این هدف را محقق خواهد ساخت.
9908 **6081
کپی شد
