یک روزنامه نگار اصولگرا با تأکید بر اینکه سخنان رئیس جمهور مبنی بر «سکوت مسئولین» بیشتر استعاره بود، گفت: به نظر من هدف ایشان بیشتر استعاره ای بود از اینکه بعضی از مسئولین اگر حرف بزنند ممکن است برای آنها هزینه هایی داشته باشد و ایشان در مقام بیان هزینه هایی بود که برای صحبت مسئولین وجود دارد؛ کما اینکه بعضی از صحبت کردن ها برای خود ایشان هم کم هزینه نیست.
آنچه در ادامه می آید مشروع گفت و گوی خبرنگار جماران با محمد مهاجری است:
رئیس جمهور کشور در سخنرانی اخیر خود از سکوت برخی مسئولین گلایه داشتند. به نظر شما چرا این مسئولین سکوت کرده اند؟
تصور من این است که بیان آقای روحانی بیشتر استعاره بود. به هر حال اگر مسئولی سکوت می کند، در حد وزیر، معاون وزیر و یا معاون رئیس جمهور باشد می تواند او را فرابخواند و بگوید چرا ساکت هستی؟ در رده های پایین تر هم می تواند از طریق سلسله مراتب این کار را انجام دهد. بنابر این به نظر من هدف ایشان بیشتر استعاره ای بود از اینکه بعضی از مسئولین اگر حرف بزنند ممکن است برای آنها هزینه هایی داشته باشد و ایشان در مقام بیان هزینه هایی بود که برای صحبت مسئولین وجود دارد؛ کما اینکه بعضی از صحبت کردن ها برای خود ایشان هم کم هزینه نیست.
اما از یک جهت دیگر هم می شود آن را پیام مستقیم به بعضی از مسئولین دانست که گرچه ممکن است هدف ایشان کاملا در آنچه من می گویم مستتر نباشد، اما واقعیت این است که بار مسائل و حاشیه های سیاسی دولت معمولا روی دوش خود رئیس جمهور است؛ یا یکی دو نفر از مشاورین ایشان که اهل توئیت کردن و یادداشت کوتاه نوشتن هستند.
بنابر این بعضی از اعضای دولت که در مورد تصمیماتشان در مظان موضوعات مختلف قرار می گیرند، معمولا خیلی نسبت به اطلاع رسانی به مردم فعال نیستند. مثلا در همین قضیه که گشت ارشاد با یک خانم بدحجاب مواجه شد و آن اتفاقات افتاد، به نظر من وزیر کشور باید در ابتدای انتشار این ویدئو صحبت می کرد. چون صحبت ایشان قطعا می توانست جلوی بعضی از حاشیه های بعدی را بگیرد. بسیاری از حاشیه های بعدی غیر منصفانه بود. یعنی با یک اتفاق، ولو بسیار تلخ، زیر سؤال بردن پلیس واقعا غیر منصفانه بود. این اتفاق افتاد.
به نظر من آقای وزیر کشور، که مسئول مستقیم این کار بود، اگر زودتر وارد میدان می شد حواشی کمتر می شد؛ ضمن اینکه التهاباتی که در جامعه به وجود آمد را خیلی زودتر مدیریت می کرد.
بخشی از این حاشیه ها به خاطر پیش زمینه فکری مردم از گشت ارشاد نبود؟
من حرف شما را قبول دارم ولی چون سؤال شما در مورد سکوت مسئولین بود این مثال را زدم. وزیر کشور به عنوان عالی ترین مقام امنیتی و رئیس شورای امنیت کشور بلافاصله باید در این مورد توضیح می داد. اگر موضوع نیاز به دفاع از پلیس داشت باید می گفت و محکوم کردن داشت باید می گفت. اینکه موضوع را به مدیران میانی و دسته چندم واگذار کنید، به نظرم حواشی را جمع نمی کند.
همچنین در مورد قضیه ارز، خود آقای جهانگیری وسط آمد، حرف زد، مصاحبه کرد و بعد وزیر اقتصاد آمد. با همه نابسامانی هایی که در بازار امروز ارز می بینیم، اطلاع رسانی آن درست انجام شد. یعنی در آن مقطع می بینیم که مقامات دولت، دست کم به لحاظ اطلاع رسانی، درست عمل کردند. اما در قضیه پلیس و مأموران گشت ارشاد می بینیم که این اتفاق خیلی خوب مدیریت نمی شود.
مثلا مسئولین در مورد فضای مجازی هنوز هم شفاف با مردم حرف نزده اند؛ آیا تلگرام مشکل امنیتی دارد؟ مشکل اقتصادی دارد؟ مشکل سیاسی دارد؟ مشکل اخلاقی دارد؟ واقعا نمی بینیم که مسئولین اجرایی این کار شفاف سخن بگویند. ممکن است ما بگوییم در بعضی از این چیزها فقط دولت دخیل نیست. همین که دولت در بعضی از چیزها مبسوط الید نیست باید با توضیح مدیران دولتی برای مردم گفته شود.
در مورد دلار و اینکه دلار تا پنج شش هزار تومان پیش رفت، عواملی دخیل بودند. بخشی از این عوامل صراف های غیر مجاز بودند. شما تا حالا شنیده اید که بانک مرکزی اعلام کند صراف های غیر مجاز این افراد هستند؟ سابقه این افراد چیست و از کجا آمده اند؟ یک صراف که می تواند میلیون ها دلار و یا یورو جا به جا کند آدمی نیست که یک روزنامه نگار و یا یک کاسب جزء و مغازه دار معمولی باشد و آدم های کلان سرمایه دار هستند. هزار و دویست نفر میلیاردر در این مملکت داریم که اقتصاد مملکت را جا به جا می کنند. یک نفر نمی گوید این آدم ها چه کسانی هستند و از طرف چه کسانی ساپورت می شوند.
وقتی این سکوت ها پیش می آید به نظرم طبیعی است که آقای رئیس جمهور در سخنرانی خود با زبان استعاره بگوید که بعضی چیزها را مسئولین هم نمی توانند بگویند. اینکه می گوید مسئولین حرف بزنند، معنایش این است که آنجایی که مسئولین صحبت نمی کنند لابد افراد دیگری باید حرف بزنند.
برخی معتقدند که برخی از اعضای هیأت دولت با رئیس جمهور همراه نیستند. به نظر شما آیا این حرف رئیس جمهور در خطاب به آنها بود؟
مگر آقای رئیس جمهور با اطرافیان خود، مشاور یا معاونش رودربایستی دارد؟ برکنار کند! در تریبون گفتن مشکل دولت را حل نمی کند. من گمان نمی کنم آقای روحانی در حرف زدن آدم غیر صریحی باشد. البته اصل این موضوع که بعضی ها همراه نیستند حرف غلطی نیست. به هر حال من هم فکر می کنم 90 درصد بار سیاسی کابینه و حاشیه های سیاسی کابینه به طور مشخص دارد روی دوش خود رئیس جمهور سنگینی می کند؛ ده درصد هم بعضی از مشاورین و توئیت نویسان ممکن است تحمل کنند. ولی به هر حال من خیلی وضوحی در اینکه منظور ایشان مستقیما اطرافیانش باشد نمی بینم.
آیت الله محسن غرویان مطرح کرد: نقش سکوت مسئولین در افزایش بی اعتمادی مردم
یکی از اساتید حوزه علمیه نیز با تأکید بر نقش سکوت مسئولین در افزایش بی اعتمادی مردم، گفت: من فکر می کنم آقای رئیس جمهور به پشتوانه ملت و رأیی که ایشان دارند باید مسائل را بیشتر برای مردم باز کنند تا فاصله بین ملت و دولت از بین برود و اعتماد بیشتر شود. اگر سکوت ادامه پیدا کند و کتمان بعضی از مسائل تحت عنوان مصلحت و حکمت زیاد شود بی اعتمادی و فاصله مردم با دولت هم بیشتر می شود.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با آیت الله محسن غرویان را در ادامه می خوانید:
رئیس جمهور در سخنرانی اخیر خود نسبت به سکوت برخی مسئولین انتقاد داشتند. به نظر شما این سکوت چه دلیلی می تواند داشته باشد؟
خود رئیس جمهور و معاون اول ایشان باید پیشاپیش مدیران ارشد حرف بزنند. اگر اینها حقایق را بگویند و نگویند یک سری چیزهایی هست که ما نمی توانیم بگوییم، دیگران هم حرف های دلشان را می زنند. ولی وقتی خود رئیس جمهور و معاون اول هم می گویند یک سری مطالب هست که ما نمی توانیم بگوییم، برای مردم سؤال ایجاد می شود که چه چیزهایی را نمی توانند بگویند؛ آن هم رئیس جمهور و معاون اول نمی توانند بگویند.
به هر حال مردم توقع دارند؛ رأی داده اند و مسئولین مملکت، نمایندگان مجلس، رئیس جمهور، معاون اول و دیگران به معنای عام وکلای مردم هستند و باید حقایق جامعه را بیان کنند. از سخنگوی دولت توقع می رود که مسائل را شفاف برای مردم باز کند و رسانه ها بگویند. به نظر من اگر اینها حل شود سکوت شکسته می شود.
یعنی به نظر شما سکوت خود آقای روحانی باعث سکوت مسئولین شده است؟
من خصوص یک نفر را نمی گویم. آقای روحانی رئیس جمهور مردم هستند. ایشان بخشی از مطالب را می گویند و بخشی را هم می گویند نمی توان گفت. البته شاید مصالحی از جمله مصالح امنیتی هست که ما نمی دانیم. ولی به هر حال اگر اینها خیلی انباشته شود و مردم احساس کنند که پشت پرده چیزهایی هست، اینها برای مردم سؤال می شود.
من فکر می کنم آقای رئیس جمهور به پشتوانه ملت و رأیی که ایشان دارند باید مسائل را بیشتر برای مردم باز کنند تا فاصله بین ملت و دولت از بین برود و اعتماد بیشتر شود. اگر سکوت ادامه پیدا کند و کتمان بعضی از مسائل تحت عنوان مصلحت و حکمت زیاد شود بی اعتمادی و فاصله مردم با دولت هم بیشتر می شود.
به نظر شما منظور رئیس جمهور از مسئولینی که باید سکوت را بشکنند چه کسانی بودند؟
مخاطب سخنرانی ایشان مدیران ارشد بودند؛ ولی منحصر به آنها نیست. همه کسانی که در پست های کلیدی قوای سه گانه حضور دارند مشمول این سخن رئیس جمهور هستند.
بعضی از تحلیل ها می گویند گلایه های آقای روحانی شاید به این دلیل است که بعضی از اعضای تیمشان با ایشان همراه نیستند. نظر شما در این مورد چیست؟
احتمال این هم می رود. به هر حال سخن ایشان عام است و باید جست و جو کرد و مصادیقش را پیدا کرد.
به نظر شما راهکار برون رفت از این فضا چیست؟
احساس می شود بی اعتمادی به مسئولین و دولت، چه روحانیون و چه غیر روحانیون، کمی در حال افزایش است و این خطر نهفته ای است که باید هرچه زودتر برطرف شود. این بی اعتمادی و فاصله نباید زیاد شود و مسئولین باید به فکر این خطر پنهان باشند. همان طور که آقای جهانگیری گفتند وحدت و انسجام ملی ما باید بیشتر شود؛ اگر این انسجام ملی زیاد شود حس و حال و روحیه ای در مردم، مسئولین و جناح های مختلف پیدا می شود که حتی آمادگی جانفشانی برای نظام را پیدا می کنند. این وحدت ملی و دوستی هرچه زودتر باید فعلیت و عینیت خارجی برای مردم پیدا کند.
