پایگاه خبری جماران: این روزها در حالی که مدعیان حقوق بشر از بکارگیری سلاح های شیمیایی در سوریه ابراز نگرانی کرده و حتی به همین بهانه، بدون طی تشریفات قانونی اقدام به حمله نظامی به این کشور کرده اند. مقایسه دو رویداد مشابه در تاریخ، صداقت غرب را در پیگیری حقوق بشر و ارزش والای انسان زیر سوال می برد. 25 اسفند سال 66 بود که حکومت بعث عراق، عملیات گسترده ای بر ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام داد. در آن حمله شیمیایی که به کشتار حلبچه یا جمعه خونین نیز معروف است، بیش از 5000نفر کشته شدند.
بدون شک این اقدام حکومت عراق در آن سال، یک نسل کشی تمام عیار بود. همچنین بر اساس گزارش‌های بازرسان سازمان ملل، صدام از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ در موارد متعددی از گاز خردل و نیز عوامل اعصاب علیه رزمندگان ایرانی و غیر نظامیان ساکن روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده کرد.
اما واکنش کشورهای غربی به آن، نه تنها محکوم نمودن یا حمله به مواضعش نبود، بلکه ادامه حمایت از رئیس آن رژیم جنایتکار و فروش تسلیحات نظامی به وی بود. در همین حال، امروز این کشورها به جای آنکه منتظر گزارشی دقیق از آنچه در سوریه اتفاق افتاده بمانند. با حملات پی در پی در صدد وخیم تر کردن اوضاع برآمدند.
از سوی دیگر، سوالات بی جوابی نظیر این که به راستی سرنوشت سوریه چه خواهد شد؟ آیا قرار است که سوریه تا سال های سال، صحنه نبرد ابرقدرت ها باقی بماند؟ نقش سازمان ملل در چنین وضعیتی چیست؟ مطرح می شود که میزان توجه و اهمیت افکار عمومی را به وضعیت اسف بار سوریه نشان می دهد.
اما سکوت قدرتها و سازمانهای خارجی در برابر بمباران شیمیایی صدام در حلبچه که به لحاظ مقیاس و تعداد مصدومان و کشته شدگان بسیار عظیم تر از اتفاقی بود که در روزهای اخیر سوریه اتفاق افتاد، نشان می دهد که بی صداقتی و منفعت طلبی، مانع بشردوستی و صلح طلبی آنها شده است. ضمن اینکه در داستان اخیر هنوز اصل مساله زیر سوال است، در حالیکه در خصوص فاجعه حلبچه، موضوع تایید شده بود.
از این رو، یک تحلیلگر مسائل بین الملل معتقد است که در فضای بین المللی، استانداردهای دوگانه یک واقعیت تلخ است و نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت. وقتی قدرت هایی در دنیا دارای منافعی باشند. آن منافع به آنها اجازه نمی دهد که واقعیات را آنگونه که هست، بپذیرند. ولی به هرحال برای آنکه ما بتوانیم به نقطه مطلوب برسیم باید به افکار عمومی جهانی توجه کنیم. افکار عمومی جهانی تلاش می کند که به دنبال کشف حقایق رود و از میان وقایع مبتنی بر منافع قدرت های بزرگ، واقعیات را جدا کند.
محمدجواد حق شناس گفت: اتفاقی که در روزهای گذشته افتاد، یک علامت سوال بزرگ ایجاد می کند و نشان می دهد که استانداردهای دوگانه در هیچ کجای دنیا قابل پذیرش نیست. آنچه محکوم است استفاده از سلاح ها و حمله های شیمیایی است. فرقی هم ندارد که این سلاح ها را صدام بکارگیرد یا هر آن کس که در سوریه از این سلاح ها استفاده کرده است.
این فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: بدون شک از بشار اسد گرفته تا سرویس های امنیتی انگلیس ، هر آن کس که برای مقابله با مخالفین یا به منظور ایجاد بهانه برای حمله به یک کشور، از سلاح های شیمیایی استفاده کند، محکوم است.
جنگ‌افزارهای شیمیایی ابزارها یا موادی هستند که به وسیله آنها انسان‌ها یا موجودات زنده را هدف قرار می‌دهند. در اثر تماس مستقیم این مواد با هر قسمت از بدن جاندار، بدن وی آلوده شده و جاندار به انواع بیماری های عمومی یا انحصاری آن ماده مبتلا می‌شود. این مواد می‌توانند به صورت جامد، مایع یا گاز استفاده شوند.
