پایگاه خبری جماران، سجاد انتظاری: وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه پیشرفت کار در هر حوزه به مردم گزارش شود تا روح امید و نشاط در جامعه دمیده شود، گفت: اگر نظام اسلامی کارآمد و توانمند باشد، می تواند به عنوان کشوری مستقل و پیشرفته برای کشورهای دیگر الگو و الهام بخش باشد و این هدف جز در پرتو انسجام و پیروی از رهبری میسر نمی شود.
متن گفت و گوی سید محمد حسینی با خبرنگار جماران را در ادامه می خوانید:
با توجه به اینکه بعد از ناآرامی های اخیر مسئولین کشور روی تحقق مطالبات مردم تأکید دارند، به نظر شما راه پیدا کردن این مطالبات چیست؟
مسأله چندان پیچیده و غامض نیست بلکه کاملا روشن است که بیشترین خواسته و عمده مطالبات مردم اقتصادی و معیشتی است. در سال 71 هم که بعضی ناآرامی ها در اسلامشهر، مشهد و بعضی شهرهای دیگر رخ داد به همین دلیل بود که اقشار ضعیف جامعه با مشکلات جدی مواجه بودند. در این قضیه هم، ماه ها بود که جلوی مجلس و دیگر دستگاه ها تجمعاتی صورت می گرفت و کارگران بیکارشده، مالباختگان مؤسسات اعتباری و دیگر گروه ها خواسته های خود را مطرح می کردند؛ تا تقاضایشان شنیده و رسیدگی شود. درست است که در مواردی مثل مؤسسات مالی، آنها هم در مشکل ایجاد شده نقش داشته اند و اعتماد بی جا کرده اند ولی همه توقع دارند در چنین معضلاتی دولت و مسئولین کشور، این مشکلات را رسیدگی کرده و فیصله دهند.
در ماه های اخیر، به ویژه بعد از ارائه لایحه بودجه به مجلس که اظهار شد حدود 30 میلیون نفر یارانه بگیر را می خواهند حذف کنند، یا حامل های انرژی افزایش قیمت چشمگیری خواهد داشت، کسانی که اندک امیدی به بهبود شرایط داشتند، دیدند انگار وضعیت دشوارتر و بدتر هم خواهد شد؛ لذا به طور طبیعی شاهد اعتراضاتی بودیم. از طرفی علی رغم اینکه در مقطعی سطح انتظارات را بالا برده بودند، وعده های فراوان مسئولان تحقق پیدا نکرده بود. این مسائل دست به دست هم داد و زمینه ساز اعتراضات شد.
البته همین که این حرکت شروع شد، عده ای سوء استفاده کردند و خواستند موج سواری کنند و علیه اصل نظام، انقلاب و حتی اسلام شعارهایی دادند و حرکت های ناشایستی چون تخریب اموال عمومی، حمله به اماکن دینی و آتش زدن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در بعضی شهرها به وقوع پیوست که به وضوح نشان داد عده ای به دنبال مطامع سیاسی خود و تحریک کنندگان خارجی هستند. به تعبیر رهبری آمریکا و رژیم صهیونیستی یک ضلع این شورش ها و ضلع دیگرش آل سعود به عنوان تأمین کننده مالی و تدارکاتی اعتشاشات بودند و ضلع سوم هم منافقین و سلطنت طلبان بودند؛ که سعی کردند از این وضعیت بهره برداری کنند و از آب گل آلودماهی بگیرند. البته مردم بلافاصله صف خودشان را جدا کردند و به این قضایا ادامه ندادند. حال با پایان یافتن غائله تعبیر دقیق رهبری را باید مدنظر داشت که هر جایی که زخم باشد مگس می نشینید؛ دشمن هم از ضعف ها، ناکارآمدی ها و نارضایتی ها سوء استفاده می کند.
پیشرفت کار در هر حوزه به مردم گزارش شود تا روح امید و نشاط در جامعه دمیده شود
بر این مبنا دولت نیازمند تغییر رویکرد است؛ به گونه ای که بتواند مطالبات معقول و منطقی مردم را پاسخ دهد و مواردی هم که نمی تواند با صداقت اعلام کند که امکانات کشور در همین حد است. ولی اینکه در هنگام انتخابات برنامه هایی اعلام و وعده هایی داده شود و بعد پیگیری نشود، باعث برخی نارضایتی ها می شود. امیدواریم که یک مقدار جدی تر و اساسی تر کار و فعالیت شود و به مردم هم گزارش شود که پیشرفت کار در هر حوزه چقدر بوده است، تا روح امید و نشاط در جامعه دمیده شود.
عمده مطالبات مردم بهبود اوضاع معیشتی است
چه بسا اقشاری از مردم خواسته های دیگری هم داشته باشند ولی مسلما عمده مطالبات بهبود اوضاع معیشتی است. مثلا در حوزه های سیاسی یا فرهنگی هم نظراتی وجود داشته باشد و بحث هایی باشد ولی توده مردم هیچ موقع به خاطر این قضایا به این صورت معترض نمی شوند. ممکن است برخی نخبگان و خواص جامعه این حرف ها را بزنند ولی مردم عادی بیشتر با مسائل اقتصادی، معیشتی و رفاهی سر و کار دارند.
باید با همراهی و هم افزایی وفاداران به نظام از این چالش ها عبور کنیم
لذا به نظر می رسد که همه باید دست به دست هم بدهند و نباید این مسائل را جناحی کرد. کسانی که می خواستند سوء استفاده کنند از هر دو جناح عبور کرده بودند. شعارهای تندی که می دادند و همچنین یاد کردن از پهلوی نشان می داد که آنها از اساس مخالف انقلاب و نظام هستند. بنابر این باید با همراهی و هم افزایی وفاداران به نظام از این چالش ها عبور کنیم. اینکه به سرعت مردم و نیروهای نظامی و انتظامی به تجمعات و اعتراضات پایان دادند و امثال ترامپ را که از زمان تاریخی تغییر در ایران سخن گفته بود را ناکام ساختند به این معنا نیست که مشکلات مردم هم ریشه ای و اساسی حل شده است. باید اقدامات کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت در دستور کار قرار گیرد تا از تکرار این آشوب ها پیشگیری شود.
مسأله دیگری که باعث ناراحتی مردم شده برخی تبعیض ها است. در دوران انقلاب و جنگ هم مردم مشکل داشتند و حتما کمبودها و گرفتاری ها به مراتب بیشتر از حالا و سطح زندگی و قدرت خرید پایین تر بوده، اما تحمل مشکلات برای مردم آسانتر بود؛ تا شرایط فعلی که شاهد برخی تبعیض ها، سوء استفاده از مناصب و رانت خوری ها هستند و گاهی اوقات می بینند که عده ای از دست اندرکاران و مدیران در ناز و نعمت و رفاه هستند و بی مهابا ریخت و پاش و برای بیت المال هزینه تراشی می کنند. مسلما مشی اشرافیگری مسئولان که با ساده زیستی حضرت امام (س) فرسنگ ها فاصله دارد موجب نارصایتی و یا بی تفاوت عده ای از مردم می شود و حمایت جدی که از نظام و انقلاب داشتند کم رنگ می شود.
لذا باید فکر جدی در این زمینه داشت و اشکالات و ایرادات را برطرف کرد. اگر حرف از مبارزه با فساد می زنیم، واقعا جدی باشد و کاری نداشته باشیم که این فرد کیست؛ تحت هر عنوان و جناح سیاسی باشد باید با آنها برخورد شود تا مردم احساس کنند در نظامی به سر می برند که حقوق مردم همیشه مدنظر دست اندرکاران هست.
برخی از چهره های سیاسی و مسئولین بر ضرورت گفت و گوی ملی تأکید دارند. به نظر شما آیا رابطه ای بین گفت و گوی ملی و شناخت مطالبات مردم هست؟ به عبارت دیگر چطور می توانیم با گفت و گوی ملی به شناخت مطالبات مردم برسیم؟
اینکه ما بر وجوه مشترک تأکید کنیم مسأله معقولی است. یعنی ممکن است طیف های سیاسی کشور در امور اقتصادی، نوع نگاه به مسائل فرهنگی و مسائل دیگر اختلاف نظرهایی داشته باشند ولی نقاط مشترک هم وجود دارد. از جمله نقاطی که می تواند محور همکاری باشد اندیشه و دیدگاه حضرت امام، قانون اساسی و ولایت فقیه است. چون همه مردم اینها را قبول دارند؛ همچنین همه قبول دارند که آمریکایی ها در برجام به عهد و پیمانشان عمل نکردند و دشمنی آنها نسبت به مردم ایران همچنان ادامه دارد و نرمش جمهوری اسلامی شدت عناد و خصومت شیطان بزرگ را کاهش نداده است؛ مخصوصا از موقعی که ترامپ بر سر کار آمده آشکارا موضع گیری می کند و می خواهد همه کشورها را علیه ایران بسیج کند.
اینها نقاط مشترکی است که حتی اگر در جزئیات تفاوت هایی باشد ولی در حال حاضر از طیف های درون نظام، کسی کلیاتش را نفی نمی کند. اگر بر این محورها تأکید شود و هر جایی که بحث منافع ملی است برای برطرف کردن مشکلات مردم یکپارچه عمل کنیم، منافع ملی تضمین می شود.
وفاق بر روی یک سری امور یک مسأله عقلانی است
رنگ جناحی و سیاسی به همه امور دادن معقول و پسندیده نیست. با مشکلات اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی مواجه هستیم که اقدام عاجل و اساسی می طلبد. در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب هنوز نتوانسته ایم فرهنگ انقلاب و دفاع مقدس را به نسل جوان منتقل کنیم. بعضی جوانان با رویدادها، دستاوردها و حتی بزرگان انقلاب آشنایی درستی ندارند. نیاز به یک عزم و اراده جدی است که همه کمک کنند آرمان های انقلاب و اندیشه والای امام و رهبری به جوانان معرفی شود. بنابر این وفاق بر روی یک سری امور یک مسأله عقلانی است.
الآن در مجلس طیف های مختلفی هستند و می توانند در تصمیمات و اقدامات اساسی با همدیگر هماهنگی کافی را داشته باشند. همچنین مدیران ارشد کشوری و لشکری و نیز اساتید و نخبگان متعهد می توانند در کنار هم برای پیشرفت کشور نقش آفرین و در برطرف کردن مشکلات مردم همدل و همراه باشند. مثلا در زلزله کرمانشاه همه دست به دست هم دادند و کار را پیش بردند و یا در ناآرامی های اخیر هردو جناح عمده کشور آشوب ها را محکوم کردند. این تجربه خوبی است که می شود آن را به امور دیگر تعمیم داد.
همه افراد مؤثر باید در گفت و گوی ملی حضور داشته باشند
غیر از مجلس و دانشگاه ها، چه افراد و یا گروه های دیگری باید در گفت و گوی ملی حضور داشته باشند؟
همه افرادی که مؤثر هستند؛ چه کسانی که مسئولیت اجرایی دارند و چه کسانی که عناصر سیاسی و فرهنگی شناخته شده کشور هستند، کسانی که تریبون دارند، رسانه ها، علماء و شخصیت های مختلف باید برای مشکلات اساسی کشور چاره اندیشی کنند و راهکار ارائه دهند. اگر نظام اسلامی کارآمد و توانمند باشد، می تواند به عنوان کشوری مستقل و پیشرفته برای کشورهای دیگر الگو و الهام بخش باشد و این هدف جز در پرتو انسجام و پیروی از رهبری میسر نمی شود. اگر در داخل متشتت و ضعیف باشیم، نمی توانیم محوریت جهان اسلام را بر عهده بگیریم و وحدتی که از آن سخن می گوییم را تعمیم دهیم. ولی وقتی در داخل از همبستگی لازم برخوردار باشیم، قطعا می توانیم در مسائل منطقه و جهانی هم اثرگذارتر باشیم.
بین طیف های سیاسی کشور بدبینی وجود دارد
موانع این گفت و گوی ملی چیست؟
اعتماد جریانات سیاسی به یکدیگر کم است و بین طیف های سیاسی کشور نسبت به هم، بدبینی وجود دارد . در گذشته هم تلاش هایی برای کم کردن فاصله ها شد که به دلایل مختلف به نتیجه نرسیده است. باید همان طور که اشاره کردم اصول مشترک را مبنا قرار دهیم؛ درعین حال که رقابت های سالم سیاسی جایگاه خود را دارد و از لوازم دموکراسی محسوب می شود.
در نظام مردم سالار، مردم بر اساس عملکرد و دیدگاه جریان های مختلف به آنها اقبال نشان می دهند و یا با آنها همراهی نمی کنند و این قضایا روال خود را طی می کند؛ اما در مسائل اساسی و مصالح ملی و منافع کشور باید اصل بر تعامل و همکاری باشد و مانعی بر سر راه رخ ننماید. شاید مانع خود افراد باشند؛ یعنی عزم و اراده ای در این باره نداشته باشند.
