به گزارش جماران، چند روزی است تصاویری از جنایت بشری و نسل کشی مسلمانان روهینگیا در کشور میانمار در رسانه ها منتشر می شود که دل هر انسانی را به درد می آورد.در این گزارش به اطلاعاتی در مورد این کشور، مردم روهینگیا، علت و ریشه و عوامل این جنایات می پردازیم.

اطلاعاتی در مورد میانمار

میانمار کشوری است در جنوب شرقی آسیا، هم‌مرز با تایلند، لائوس، چین، هندوستان، بنگلادش و خیلج بنگلادش. میانمار از نظر مساحت چهلمین کشور بزرگ جهان و از نظر جمعیت بیست و چهارمین کشور پرجمعیت جهان است. نام قبلی آن برمه بوده که در سال 1989 به میانمار تغییر یافته است. جمعیت میانمار بیش از 70 میلیون نفر، زبان رسمی این کشور برمه‌ای و واحد پول آن کیات و پایتخت آن نایپیداو است. 

نزدیک به 70 درصد مردم این کشور از قوم برمه‌ای هستند و نزدیک به 90 درصد مردم به آئین بودا گرایش دارند. مسیحیان و مسلمانان حدودا شمار یکسانی دارند، هر یک بین ۴ تا ۶ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. یک اقلیت کم‌شمار هندومذهب هم حدود 1 درصد این جمعیت را تشکیل می دهند.

برمه در قرن ۱۹ زیر سلطه انگلستان درآمد. کشور سرانجام در سال ۱۹۴۸ مستقل شد. از زمان استقلال، این کشور شاهد درگیری‌های درازمدت میان اقوام پرشمار خود بوده و یکی از طولانی‌ترین جنگ‌های داخلی را به خود دیده‌است. برمه از ۱۹۶۲ تا ۲۰۱۱ تحت یک رژیم نظامی اداره می‌شد اما از پس از برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۲، این رژیم نظامی در سال ۲۰۱۱ رسماً پایان یافت و حکومتی نیمه‌نظامی جایگزین آن شد که این حکومت دست به یک رشته اصلاحات دموکراتیک زده‌است اما نظامیان همچنان نقش عمده‌ای را در هیئت حاکمه دارند.

مردم روهینگیا

مردمی که با عنوان مسلمانان روهینگیا نامیده می‌شوند از ستمدیده‌ترین گروه‌های قومی در جهان هستند. آنها جزو اقوام رسمی میانمار محسوب نمی‌شوند، در نتیجه تابعیت میانماری ندارند. حق ندارند زمین داشته باشند، حق تحصیل ندارند، گذرنامه ندارند، در داخل کشور هم امکان مسافرتشان محدود است. آنانی که در میانمار زندگی می‌کنند حدود یک میلیون و صد هزار نفر هستند، عمدتا در ایالت راخین (غرب کشور) زندگی می‌کنند و یا اینجا و آنجا پراکنده شده‌اند. بخش بزرگی روهینگیایی‌ها که زمانی در میانمار می‌زیستند اکنون به دیگر کشورها در آسیای جنوبی و مناطق دیگر رفته‌اند و زندگی‌شان عمدتا با مشقت و فقر می‌گذرد.

قدرت مرکزی در میانمار مردم روهینگیا را بنگالی می‌خواند و چون اکنون می‌توان سرکوب اسلام‌گرایان را خوب در داخل و خارج فروخت، مقاومت آنها را تروریستی نامیده و با سرکوب شدید قصد راندن همه آنها را به بنگلادش دارد.در روند به اصطلاح “دموکراتیک شدن” در دوره اخیر اسمی از به رسمیت شناختن حقوق آنان، حتا در حد ساده شهروندی، در میان نبوده است. “.

خانم آنگ سان سو چی، که اکنون “رهبر ملی” کشور محسوب می‌شود و زمانی نماد مقاومت در برابر نظامیان و دفاع از حقوق بشر دانسته می‌شد، جزئی از همین بازی برای توزیع قدرت است. 

در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ قومیت موجود در میانمار ۱۳۵ قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت‌های، قوم روهینگیا است.

ریشه درگیری‌ ها و علت کشتار مسلمانان میانمار

تقریباً تا سال ۱۷۷۴ میلادی مسلمانان میانمار در آنجا مشکل نداشتند، در آن مقطع یک بودایی به نام بوداپایا در آن منطقه به قدرت می‌رسد و با مسلمانان میانمار بنای ناسازگاری می‌گذارد و اجرای قوانین اسلامی را ملغی می‌کند.

در سال ۱۹۸۲ قانون حقوق شهروندی به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴ قومیت موجود در میانمار ۱۳۵ قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت‌های، قوم روهینگیا است.از آن زمان است که حقوق مسلمانان میانمار نادیده گرفته می‌شود

تبعیض‌ها تشدید می‌شود و مسئله مسلمانان میانمار به تدریج به عنوان یک معضل مطرح و کشورهای منطقه متوجه این موضوع می‌شوند و حتی به سطح بین‌ المللی نیز می‌رود و تا امروز نیز از موضوعات حقوق بشری در سطح بین‌ الملل است

در این مدت تعدادی از مسلمانان میانمار گروه‌ های چریکی تشکیل دادند و مبارزاتی هم داشتند و برخی برای اینکه از این وضعیت رها شوند، به کشورهای هند و بنگلادش مهاجرت کردند و در آنجا زندگی می‌کنند.

کشتار ۲۰۱۲ مسلمانان میانمار

اشاره به درگیری گسترده و قتل‌ عام و کشتار مسلمانان میانمار توسط بوداییان در کشور میانمار است.شروع ماجرا از آنجا بود که سه جوان مسلمان به تجاوز و قتل یک دختر بودایی متهم شدند.یک نفر از آنان پس از دستگیری، خودکشی کرد و دو تن دیگر به اعدام محکوم شدند.جامعه مسلمانان میانمار می گوید که دختر همراه یکی از این سه پسر فرار کرده است.حمله به یک اتوبوس مسلمانان و کشتار ده نفر آغاز سلسله وقایع بعد از آن بود.

چگونگی آغاز بحران حاضر

موج جدید درگیری‌های میان آن‌ها از دو ماه قبل و به بهانه کشته شدن یک زن بدست مسلمانان آغاز شده است.

روز دهم ژوئن (۲۱ خرداد) آقای «تین سین Thein Sein» رئیس جمهور میانمار در استان راخین وضعیت فوق العاده اعلام کرد. حملات بودائیان تندرو به مسلمانان از این پس تحت حمایت ارتش آغاز شد؛ ۱۰۰۰ نفر از مسلمانان بی‌گناه کشته، ۵۰۰ نفر زخمی و ۳۰۰ نفر ربوده شدند. این کشتار کماکان ادامه دارد. ولی از آنجا که دولت به هیچ خبرنگاری اجازه حضور در منطقه راخین را نمی‌دهد، کسی از ابعاد فاجعه باخبر نیست. البته تصاویری که در اینترنت قرار گرفته است، صحنه‌های دلخراشی را روایت می‌کنند. کشتار فجیع زنان و کودکان خردسال و یا نمایش صد‌ها جسد سوخته شده در محوطه یک مدرسه از جمله این صحنه‌ها و تصاویر است.

دولت میانمار برای رفع اختلافات و مشکلات میان مسلمانان و بوداییان، سیاست کوچ اجباری کل مسلمان روهینگیایی را از منطقه آرکان اتخاذ کرده است. به واسطه این سیاست اتخاذ شده از جانب دولت قریب به ۱۵۰ هزار نفر از مسلمانان آرکان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند. در آخرین اظهار نظر رییس جمهوری میانمار بیان شده است که ۸۰۰ هزار نفر از این قوم را باید از میانمار اخراج کرد تا تنش‌ها پایان یابد.

زنان روهینگیا از جنایات ارتش میانمار گفتند

 برای نخستین بار با ورود رسانه های بین ‌المللی به روستایی در ایالت راخین در شمال میانمار در روز شنبه، زنان مسلمان روهینگیا با خبرنگاران درباره همسران، مادران و پسران مفقودشده خود صحبت کردند.

«سربدا» یک زن جوان مسلمان گفت: «پسر من تروریست نیست. او را در حالی بازداشت کردند که در مزرعه کار می‌ کرد.» او در حالی که کودکی را در آغوش داشت، راه خود را از میان چند زن دیگر باز کرده بود که می‌ گفتند همسرانشان بنا بر اتهامات دروغین بازداشت شده‌ اند.

«لالموتی» 23 ساله دیگر روستایی روهینگیایی به تلی از خاکستر اشاره کرد و گفت بقایای جسد پدرش را در آنجا یافته است. او در مورد زنده زنده سوزانده شدن وی در خانه اش گفت. مادر او هم بعدها به دلیل ممانعت از شکایت، بازداشت شد. او به شش ماه حبس متهم شد. موارد دیگری که روستاییان گفتند، تکان دهنده تر بود.

خبرنگاران امکان انتقال این اتهامات را به مقامات نیافتند و رویترز هم به مقامات برای تایید جزئیات این موارد دسترسی نیافت.

ارتش میانمار در ماه سپتامبر به روستاهایی که مسلمانان روهینگیا در آن زندگی می ‌کنند یورش برد. حدود 75 هزار نفر از مرز به بنگلادش گریختند.

کارشناسان سازمان ملل که با آوارگان مصاحبه کرده‌ اند، گفتند اتهام تجاوز دسته ‌جمعی، شکنجه، آتش زدن و کشتار توسط نیروهای امنیتی در عملیات ارتش در حکم جنایت علیه بشریت است.

دولت میانمار به رهبری «آنگ سان سوچی» برنده نوبل این اتهامات را رد کرده اند و از ورود کارشناسان حقیقت یاب سازمان ملل ممانعت به عمل آورده است.

فروش سلاح رژیم صهیونیستی به ارتش میانمار ادامه دارد

خانم آنگ سان سو چی، که سالیانی است عملاً رئیس دولت میانمار است و در نگاه دولت آمریکا، بانوی دموکراسی نام دارد، اکنون متهم به بدرفتاری با اغلب نهادهای حقوق بشر فعال در میانمار و کمک به گروه‌های تروریستی شده است.

نکته قابل توجه این که روزنامه هاآرتص که در داخل سرزمین‌های اشغالی منتشر می‌شود، در گزارشی علیه دولت نتانیاهو اعلام کرد که به رغم گزارش فرستاده سازمان ملل به میانمار، دولت اسرائیل همچنان به مسلح کردن دولت میانمار ادامه می‌دهد.

نکته اینجاست که یکی از مسؤولان شورای نظامی میانمار درماه سپتامبر سال ۲۰۱۵ به اسرائیل سفر کرده و با رئیس دولت رژیم صهیونیستی و رئیس ستاد ارتش و رؤسای مؤسسه امنیتی این رژیم دیدار کرده بود. میشل بن باروخ، رئیس شعبه صادرات امنیتی در اسرائیل نیز تابستان گذشته به میانمار سفر کرد. طی این سفر مسؤولان شورای نظامی اعلام کردند که قایق‌های جنگی را از اسرائیل خریداری کرده‌اند.

روزنامه گاردین از مسدود شدن تمام راه‌های کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد و برخی دیگر از گروه‌های حامی حقوق بشر به مسلمانان روهینگیا توسط دولت میانمکار خبر داد. این کمک‌های غذایی شامل غذا، آب و دارو می‌شود.

دفتر امور هماهنگی سازمان ملل متحد در میانمار به خبرنگار روزنامه گاردین گفته است که تحویل بسته‌های کمکی اکنون به حالت تعلیق درآمده است. زیرا اوضاع فاجعه‌بار وضعیت امنیتی و محدودیت‌های مربوط به بازدید از اقدامات دولت باعث عدم توانایی نیروهای سازمان ملل برای توزیع بسته‌های کمکی شده است.

واکنش سان سوچی به این اتفاقات

روز چهارشنبه آنگ سان سوچی، رهبر میانمار و برنده جایزه نوبل صلح پس از حدود دو هفته سکوت درباره نقض حقوق مسلمان‌های روهینگیا واکنش نشان داد و گفت در باره این موضوع اطلاعات غلط منتشر شده است. این در حالی است که هر روز ابعاد جدیدی از این جنایت در رسانه های جهان منتشر می شود به طوری که این اخبار فعالین حقوق بشر و برخی رهبران کشورهای اسلامی چون ایران، ترکیه، لبنان و... را به واکنش وا داشته است و به نظر می رسد در روزهای آینده این واکنش ها شدید تر شود.