سیدمهدی طباطبایی: آن فردی که آن روز فتنه کرد و آن را با فرا فکنی به گردن دیگران انداخت امروز باز در حال فتنه کردن است/ کسانی که پشت پرده اصولگرایی هستند به زودی مشتشان بازخواهد شد

اولا باید بگویم شخصا از ابتدا اصولگرا بوده ام و امروز هم خود را از اصولگرایان می دانم، علتش هم این است که به یک شرایط و خاستگاهی پایبند بوده و هستم که این شرایط در چارچوب اصولگرایی تعریف می شود. تا زمانی که اصول گرایی دایره بازی داشت ایامی بود که افرادی امثال من اصولگرا تعریف می شدیم، ، شکستی اگر بود شکست مایه قدرت بوده است به این معنا که اگر افتادیم توانستیم سریع و با قدرت بلند شویم. بنابراین اصولگرایان موفق بودند اما سوال اینجاست که این اصولگرایان جدید چرا اینقدر شکست می خورند؟ با تمام احترامی که برایشان قائل هستم باید بگویم این طیف از اصولگرایان افراد سیاسی عالمی نبودند.

به عبارت دیگر سیاست مقدمه ای می خواهد که آنها نداشتند. منصب و قدرت اصولگرایی پیدا کرده بودند یا تریبون اصولگرایی در اختیار داشتند اما این موارد دلیلی بر اصولگرا بودنشان نبود، اگر خوب بخواهیم فکر کنیم باید بگوییم اصولگرایی از فهم و فراست و بینش سیاست، بالا آمد و شکل گرفت که اگر بخواهم مصادیق بارز آن را نام ببرم باید به برخی چهره های اوایل انقلاب برگردیم که هیچ‌کدام از آنها زنده نیستند بعد از آن دوره به مرور افرادی وارد شدند؛ با ورود افراد ناوارد در کنار افراد کارکشته هرچند موجب شد تا انتقال تجربه صورت بگیرد اما یک فاصله ای هم افتاد؛ این تازه واردها به منصب و مقام رسیدند و وقتی به منصب رسیدند اصولگرایی را در منصب دیدند  و این فضا باعث شد رنگ و بوی اختلاف و درگیری پیش اید.

ما در جریان اصولگرایی افرادی مانند آیت الله مهدوی کنی، عسگراولادی و آقای ناطق نوری را داشتیم که  از درک بالایی برخوردار بودند، سیاست را می شناختند و اعتقاد محکم دینی داشتند. بر این اساس کارها را دنبال می کردند؛ دیگران که آمدند قدرت اصولگرایی را از منصب گرفتند نه از سیاست و سابقه و دانش سیاسی. افراد می خواستند به مقامی برسند اما توانی نداشتند لذا می خواستند تظاهر به توانمندی کنند، به همین دلیل شدند متملقین اصولگرا و به همین دلیل شکست خوردند. 
 

یعنی از اصول اصولگرایی خارج شدند؟

نه؛ شعارها و حرکات اصولگرایی را دنبال کردند اما زیربنا پخته نبودند؛ درواقع تعلیم رانندگی دیدند اما راننده نبودند. دلیل این ناپختگی هم همان بود که اشاره کردم ؛بعضی منصب گرفتند و مقامشان بالا رفت خود را باور کردند و مغرور شدند و توجه نداشتند که مقام و شهرت دلیل بر  پختگی ها و تجربه ها نیست.

یک مثالی می زنم زمانی یک تریلی در یک محلی گیر کرده بود و تمام خیابان را بند آورده بود، رانند آن یک جوان بود مرد پیری به آن جوان گفت پایین بیاید و خود نشست و به سرعت راه را باز کرد. متاسفانه اصولگرایان جوان پشت تریلی پست های انقلاب نشستند به خیال اینکه راننده هستند اما رانندگی نمی دانستند این شد که ترافیک ایجاد کردند در این وضعیت است که با شکست مواجه می شوند.

اصولگرایان پخته، زحمت کشیده و فهمیده به کنار رفتند و اصولگرایانی که با منصب و مقام اصولگرا شدند کار را به دست گرفتند؛ آنها تریبون داشتند اما فهم سیاسی نداشتند لذا به جای قدم برداشتن شعار می دادند. و مانع به کار گیری برنامه های پخته بلند مدت می شدند

مشکل دوم این است که اینها هیچ وقت با هم کنار نمی آیند، اصلا یکدیگر را درک نمی کنند، تنها جایگاه خود را می فهمند در حالی که اصولگرایان سنتی یا قدیمی با یکدیگر تفاهم داشتند، امورات خود را بر اساس  مشورت رای گیری به پیش می بردند انتخابات سوم مجلس به محض اینکه پیشنهادی برای کناره گیری می شد افراد پیش قدم می شدند و می گفتند فلان فرد ماندنش ارجحیت دارد اما امروز قبول نمی کنند و باید به زور گفت که کناره گیری کنند. لذا اصولگرایان امروز هویتا اصولگرا نبوده و نیستند برای همین شکست خوردند یا به عبارت دیگر از دیانت خوبی برخواردار بودند اما فهم سیاسی نداشتند؛ من با تمام احترامی که برای آنها قائل هستم اما از انتخاب هایشان  نگران بودم و همراهیشان نکردم چرا که این افراد به اصطلاح اصولگرایان نمی دانستند چه می کنند. ، ما برای نظام کار می کنیم و هرچه به سود نظام است را می خواهیم حال اسمش هرچه می خواهد باشد.

در جریان انتخابات اخیر سازوکار جمنا از سوی اصولگرایان روی میز قرار گرفت، جبهه ای که به منظور وحدت در اصولگرایان مطرح شد، چقدر عملکرد این جبهه توانست در راستای وحدت باشد؟

این جبهه هم نتوانست موفق شود. اصل ماجرا این است که اصولگراها به اسم وحدت دور هم جمع می شوند ولی اینها قادر به تصمیم گیری نیستند. در همین جبهه هم از پشت صحنه به آنها می گفتند که چه باید بکنند. ما با این رفتار مشکل داشتیم، آنچه می دیدیم با آنچه واقعیت بود تفاوت داشت. درواقع آنها که ویترین جمنا بودند عامل دست دیگران بودند لذا شکست هم خوردند. من مثالی برای شما می زنم وقتی به تماشای یک گروه اکستر می نشینید آنچه مشاهده می کنید نوازنده هایی هستند که با صدای ساز خود یک موسیقی را ایجاد می کند اما در اصل آن رهبر ارکستر است که هدایت می کند صدای کدام ساز بلندتر باشد. عینا وضعیت اصولگرایان این چنین است که در ظاهر نمودی دارند اما در باطن و پشت پرده دیگران هستند که نقش آفرینی می کنند.

پشت پرده چه کسانی هستند؟

افرادی که قدرت طلب هستند و همانطور که گفتم پشت پرده هستند؛اثبات اینکه چه کسانی هستند راحت نیست اما اثاراش هم قابل انکار نیست.

 

جمنا یک جمعیت سه هزار نفری را در آن همایش معروف جمع کرد اولا این سوال مطرح می شود که چطور توانست این کار را انجام دهد و دوم اینکه تامین چنین بودجه ای محل بحث شد و ...

ببینید اصولگرایان قدیم می گفتند بیایید تا بررسی کنیم این اصولگرایان می گویند بیایید تا پست یا مسوولیتی بدهیم. به عبارت دیگر وقتی وعده مقام و منصب داده می شود افراد سریعتر جمع می شوند  و هزینه هم از سوی افراد پشت پرده تامین می شد. یعنی وقتی می پرسید چطور جمع می شوند باید گفت محرک در پشت پرده داشتند؛ در پاسخ به سوال چطور خرج می کردند هم باید گفت آنهایی که می خواستند اصولگرایان ابزاری در دست آنها باشند هزینه هم می کردند.

گفته شد ارگان های نظامی حامی جمنا بودند؟

من نمی توانم این را بگویم اما نیروهایی هم در جمنا هستند که در ارگان های نظامی هم حضور دارند.

ارتباط اصولگرایان با بدنه اجتماعی را چگونه ارزیابی می کند؟فکر نمی کنید امروز یک گسل جدی میان این جریان و مردم وجود دارد؟

کلا وقتی کسی در کار خود خردمند نباشد از جامعه بیرون است چرا که فقط آنچه در فکر خودش هست را مرجع می داند. اصالت اصولگرایی با مردم بودن و در کنار مردم بودن است اما اصولگرایان امروز این منش را ندارند آنها به چیزهای دیگری می اندیشند بدون درک مردم. واقعیات و شاید هم خواست اکثریت را ملاک نمی دانند هرچند بعضی هم که سعه صدر ندارند.