پس از شلیک موشک به هواپیمای مسافربری ایران فرمانده ناو شلیک کننده و مقامات آمریکایی مدعی شدند که یک هواپیمای جنگنده ایرانی را سرنگون کرده اند. اما پس از محکوم شدن در دادگاه لاهه نیز مواضع خود را کنار نگذاشتند.
جماران - سجاد انتظاری: 12 تیر 67 هواپیمای مسافربری ایرباس 300 متعلق به شرکت ایران ایر که با شماره پرواز 655 از تهران عازم دوبی بود پس از توقف بین راهی در بندرعباس با شلیک موشکی از ناوچه جنگی وینسنس (USS Vincennes) نیروی دریایی آمریکا در آسمان خلیج فارس سرنگون گردید و با این جنایت تمامی 290 سرنشین این هواپیما به شهادت رسیدند.
وقتی این هواپیما فرودگاه بندرعباس را ترک کرد ناوچه جنگی آمریکایی با رادارهای نیرومند خود در حال اسکن کردن منطقه بود که ناگهان متوجه پرواز یک شیء ناشناس در فاصله حدود 38 کیلومتری می شود. به دلیل جنگ های دریایی مختصری که در شب قبل بین قایق های جنگی ایرانی و آمریکایی روی داده بود، فرمانده فوراً احتمال یک حمله از طرف ایران به این ناوچه را داده و وضعیت اضطراری را اعلام نمود و روی فرکانس های نظامی به هواپیمای ایرانی هشدار داد که به دلیل انجام مانور نظامی به این منطقه نزدیک نشود. اما افسوس که به دلیل این که موج ترانسپوندر هواپیمای ایرانی در حالت غیر نظامی تنظیم شده بود و ناوچه آمریکایی پیام خود را بر روی موج نظامی می فرستاد، کاپیتان رضایی هیچ کدام از سه پیغام اخطار ناوچه آمریکایی را دریافت ننمود.
سپس، ناوچه آمریکایی از طریق دستگاه تشخیص دوست از دشمن، هواپیما را ردیابی نمود و چون پاسخی از سوی هواپیما دریافت نشد، هواپیما، دشمن شناسایی شد. راجرز احتمال داد که این هواپیما، یک اف-14 تامکت ایرانی است که در حال شیرجه به سمت ناوچه جنگی است. کاپیتان خوب می دانست که هواپیمای اف-14 توانایی حمل موشک های هوا به کشتی را ندارد، اما بعدها اعلام کردند که احتمال بر انجام یک عملیات انتحاری و برخورد اف-14 به کشتی می رفته است. پس از نزدیک شدن بیش از حد هواپیما به ناوچه جنگی، کاپیتان راجرز دستور آماده کردن دو فروند موشک سطح به هوای SM-2 را صادر کرد. سی ثانیه بعد اولین موشک بال سمت چپ هواپیما را جدا کرده و موشک دیگر نیز مستقیم به قسمت دم هواپیما برخورد کرده و آنها را از جا کندند و هواپیما مستقیم به سمت دریا شیرجه رفت.
بلافاصله پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف- 14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار داده اند. پس از روشن شدن نوع هواپیما، آمریکایی ها سعی کردند تا طوری وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شده اند، اما شواهد بعدی، نشان داد که ادعای آمریکایی ها بی اساس بوده است.
رفتار دولت آمریکا پس از این فاجعه بسیار قابل تأمل است. از یک سو رونالد ریگان (رئیس جمهور وقت آمریکا)، در اعلامیه ای با اظهار تأسف از این رویداد تلخ به نوعی سرنگون کردن هواپیمای مسافربری ایران را اعتراف کرد. ولی در همان اعلامیه، اقدام ناوچه آمریکایی را عمل دفاعی دانست و مدعی شد هواپیمای ایرباس ایرانی در حال کاهش ارتفاع و شیرجه رفتن به سوی ناوچه آمریکایی بوده است. از سوی دیگر، نه تنها هیچ کدام از خدمه این ناوچه جنگی به خاطر گرفتن جان 290 نفر انسان بی گناه که 66 کودک زیر 12 سال در بین آنها بودند، تحت پیگرد قرار نگرفتند، فرمانده این ناو یعنی ویلیام راجرز پس از بازنشستگی توسط رئیس جمهور وقت آمریکا مورد تشویق قرار گرفت و مدال شجاعت به او اعطا شد.
پس از شکایت دولت ایران به دادگاه لاهه مقامات آمریکا پذیرفتند که خون بهای جانباختگان را بپردازند. ولی مبلغی که دولت آمریکا برای خون بهای ایرانیان پرداخت کرد به مراتب کمتر از غرامت های پرداخته شده در حوادث مشابه بود و کل خون بهایی که دولت آمریکا حاضر شد برای شهدای ایرانی این فاجعه بپردازد 61 میلیون و 800 هزار دلار بود. این در حالی است که دولت آمریکا به بازماندگان 36 مسافر خارجی این هواپیما 40 میلیون دلار پرداخت کرد.
برخی تحلیلگران و صاحب نظران سیاسی و نظامی معتقدند این اقدام آمریکا عمدی و در راستای مقابله با جمهوری اسلامی و جلوگیری از پیروزی اش در جنگ تحمیلی بود. اسنادی که اخیرا از فعالیت های آن سال های آمریکا در این کشور منتشر شده نشان می دهد که آمریکایی ها با وجود اطلاع از استفاده صدام از گازهای شیمیایی در جنگ حتی علیه مردم عادی، باز هم به صدام کمک های اطلاعاتی و نظامی می کردند، آنها حتی برای مقابله با ایران پا را فراتر از این گذاشته بودند و به رویارویی مستقیم با ایران در خلیج فارس پرداختند و باز هم در یک اقدام بسیار عجیب و با ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران این پیام را به جمهوری اسلامی دادند که برای مقابله با آن از هیچ جنایتی حتی علیه مردم عادی کشورمان فروگذار نخواهند کرد.
شاید همین اقدامات جنایت آمیز دولت مردان آمریکایی علیه مردم کشورمان باعث شده است که دیوار بی اعتمادی بین ایرانیان و حکومت آمریکا بلند باشد و مردم و مسئولان کشورمان کوچکترین حرکت آمریکایی ها را حمل بر توطئه و خصومت با ایران بدانند.
