میردامادی: ما در حال حاضر در شرایط مطلوب تحزب قرار نداریم و همه آن ناشی از قانون اساسی نیست و می توانستیم تاکنون باهمین قانون اساسی نیز کارهایی انجام دهیم و دلیل آن شاید به دلیل بی تجربگی فعالان سیاسی و حزبی بوده است و قانون اساسی از نظر من مانع جدی به وجود نمی آورد.
سی و ششمین نشست از سلسله نشست های گفت و گو های راهبردی با موضوع «تحلیل نظام انتخابات از منظر قانون جدید احزاب» عصر دیروز در مرکز برسی های استراتژیک نهاد ریاست جمهوری برگزار شد.
به گزارش جماران، در این نشست بعد از سخنان داود فیرحی به عنوان سخنران اصلی مراسم محسن میر دامادی و علی شکوری راد نیز دیدگاه های خود را در مورد فعالیت حزبی و جایگاه تحزب در کشور بیان کردند.
محسن میردامادی با بیان این که امکان ایجاد و دوام دموکراسی بدون احزاب امکان پذیر نیست و پارلمان نیز بدون حزب نمی تواند پارلمانی کارآمد باشد، گفت: کما اینکه ما نیز در همه ادوار پارلمان با چنین ضعفی مواجه بوده ایم .در یک نظام انقلابی نوعاً تصور بر این است که مردمی که انقلاب کردند خود می‌توانند مستقیما با حاکمیت در ارتباط باشند و نیازی به حلقه های واسط ندارند. به این دلیل توجیهی برای وجود حزب دیده نشده است. شاید بیش از اینکه نگاه منفی باشد ، بیشتر توجیهی برای ضرورت وجود آن نمی بینند.
وی خاطر نشان کرد: در سالهای اولیه انقلاب که حزبی همچون حزب جمهوری اسلامی مطرح بود، بسیاری از صاحب نظران عقیده داشتند که در حکومت اسلامی اصلاً نیازی به احزاب نداریم و مساجد می‌توانند نهادی باشند که مردم از طریق آن نظرات خودرا به حاکمیت منعکس کنند.
میردامادی همچنین تصریح کرد: بعد از استقلال آمریکا نیز تقریبا همه رهبران استقلال آمریکا مخالف حزب بودند و در قانون اساسی آمریکا نیز حزب بیان نشده اما این موضوع به تدریج پذیرفته شد و احزاب شکل گرفتند.
وی ادامه داد: ما در حال حاضر در شرایط مطلوب تحزب قرار نداریم و همه آن ناشی از قانون اساسی نیست و می توانستیم تاکنون با همین قانون اساسی نیز کارهایی انجام دهیم و دلیل آن شاید به دلیل بی تجربگی فعالان سیاسی و حزبی بوده است و قانون اساسی از نظر من مانع جدی به وجود نمی آورد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با تاکید بر اینکه قطعاً در کشور ما حکمرانی حزبی وجود ندارد ، تصریح کرد: ما حزب داریم اما نظام حزبی نداریم البته می توانیم نظام حزبی داشته باشیم ، نظام حزبی که تاثیرگذار در حکمرانی باشد و یا بخشی از حکمرانی را بر عهده داشته باشد. البته قانون اساسی چنین اجازه ای به ما نمی دهد.
میردامادی همچنین گفت: ما با داشتن انتخابات و با داشتن پارلمان باید حزب هم داشته باشیم . قوانین انتخاباتی نیز با شکل فعالیت احزاب ارتباط دارند که از این جهت نیز اشکالاتی وجود دارد چرا که نظام انتخاباتی یک مرحله ای متناظر با نظام دو حزبی است و نظام انتخاباتی دو مرحله ای متناظر با نظام چند حزبی است و من بعید می دانم کشوری وجود داشته باشد که برخی از انتخابات هایش یک مرحله ای و برخی دو مرحله ای باشد اما در کشور ما انتخابات‌های مجلس و ریاست جمهوری دو مرحله ای و انتخابات‌های شوراها و خبرگان یک مرحله ای است که این منطق درستی ندارد.
وی خاطر نشان کرد: تمام این مسائل بر حزب و نظام حزبی تاثیر دارد و در مجلس این مسائل به خوبی بررسی و اصلاح نشده است و اگر حزب نداشته باشیم نمی توانیم پاسخگویی و حساب‌کشی نهادینه شده در کشور داشته باشیم و طبیعتا فعالیت سیاسی پوپولیستی می‌شود و کسانی که حرف های جذاب بدون پشتوانه اجرایی می زنند مورد توجه قرار می گیرند و رای می آورند.
همچنین علی شکوری راد نیز در ین نشست با بیان این که به نظر می رسد در جامعه ما به دلیل فرهنگی که در اماکن مذهبی و آموزشی وجود داشته است به نوعی شخصیت محوری دچار شده ایم، گفت این فرهنگ به عرصه سیاست هم منتقل شده است و به وجه قالب تبدیل شده است.
وی ادامه داد: یعنی مشکل ما فقط قانون نیست بلکه قانون هم به دنبال این فرهنگ شکل گرفته است. در حوزه سیاست هم با این که همه از حزب سخن می گویند اما کمتر حزب را به رسمیت می شناسند و افراد بیشتر به دنبال شخصیت ها هستند. بنابراین وقتی به لحاظ فرهنگی حزب جایگاه پیدا نمی کند به لحظ قانونی هم آن جایگاه و پایگاه را پیدا نکرده است.
دبری کل حزب اتحاد ملت با تاکید بر این که من فکر می کنم در حقیقت قانون ما از فرهنگ ما متاثر شده است، اظهار کرد: ما که در فضای سیاسی کشور کار سیاسی می کنیم همیشه از این موضوع متضرر هستیم؛ یعنی ما می بینیم که گروه ها در کشور فعالیت حزبی می کنند؛ اما آن جایی که باید فعالیت حزبی به رسمیت شناخته شود، مورد توجه قرار نمی گیرد و به دیده کراهت به آن نگریسته می شوند. یعنی حزب را تحمل می کنند اما نه این که برای آن جایگاه سیاسی قائل باشند.
وی در پایان گفت: ما خیلی وقت ها به عنوان شخص راحت تر می توانیم با حکومت گفت و گو کنیم تا به عنوان حزب، مشکل فقط قانون و مخالفان سیاسی ما نیستند بلکه مشکل ریشه ای تر است و به فرهنگ ما برمی گردد.
