معصومه طاهری
در ایام الله فجر شاید بیشتر از هر زمانی همه از امام خمینی(ره) سخن می گویند و می نویسند.عکس امام (ره) در برنامه های تلویزیونی به عنوان نماد اصلی انقلاب اسلامی استفاده می شود اما به غیر از معدود برنامه های خاص و جنجالی، کمتر برنامه ای را می بینیم که در رابطه با شخصیت و سیره و حتی تفکر و اندیشه امام(ره) که سبب شد این عصر به نام خمینیسم شهرت پیدا کند سخن بگوید.شخصیتی که جوانان بزرگ شده در زمان طاغوت را چنان تربیت کرد که ایمانشان را و شکنجه های ساواک و گلوله های جنگ تحمیلی سست نکرد بلکه محکم تر هم نمود و در حال حاضر هم شاگرد خلف شان امام خامنه ای ولایت امر مسلمین جهان را بر عهده داشت.
شاید همین کم کاری ها باعث شد تا دشمن جرات پیدا کند و شبهات مختلفی را پیرامون انقلاب ایران برای نسلی که این انقلاب را نمی شناسند مطرح کنند در اینجا سئوال که باید از خود بپرسیم این است که چقدر امام را می شناسیم؟
عصر خمینیسم
راست می گفت جانشین خلف ایشان که فرمودند:«این انقلاب بی نام خمینی هیچ کجای دنیا شناخته شده نیست» چنانچه رفیع الدین رییس سابق شاخه جوانان حزب کمونیست در شوروی سابق تنها با دیدن عکس امام شیعه می شود و یا مبارزان انقلابی بوسنیایی هنگام درگیری با صرب ها عکس امام را همراه خود دارند تا از وجودش و جذبه نگاهش نیرو بگیرند یا در ویتنام مردم در خانه های درختی که فاقد هرگونه امکانات رفاهی است عکس امام را به دیوار ساده کلبه چوبی بکوبندو...
باید بدانیم اگر ایران امروز ادعای ام القرای جهان را دارد فقط و فقط به خاطر نام امام خمینی است اماخودمان چقدر آن روح بلند و آسمانی را می شناسیم؟
چقدر توانسته ایم امام را به نسل سوم و چهارم انقلاب که هیچ گاه ایشان را ندیده اند و حضورشان را درک نکرده اند معرفی کنیم؟چقدر درباره وصیت نامه سیاسی _ الهی امام راحل که در حکم منشور انقلاب اسلامی است اطلاع داریم و کاربردی اش کرده ایم؟
کم کاری در حق امام خمینی(ره)
به راستی چرا باید در مورد وصیت نامه ای که بند بند آن برای همه ایرانیان، بلکه جهانیان راهنما و گشاینده است کم کاری شده است؟بعد از سه دهه از انقلاب اسلامی و نیز جوان ایرانی از محتوای وصیت نامه امام خمینی(ره)اطلاع چندانی ندارد این یک حقیقت است کسانی که اندیشه امام را نمی فهمند هرگز صحبت های امام خامنه ای را درک نمی کنند. دشمن از اندیشه های امام می ترسد بنابراین این وظیفه ما است که اجازه ندهیم بر روی اندیشه های ناب حضرت روح الله گرد و غبار غفلت بنشیند چرا که اگر تفکر و سیره امام کاربردی نشود امکان تخطئه دشمن زیاد می شود زیرا منافقان از دریچه شبکه های آمریکایی صراحتا اعلام کرده اند تا وقتی اندیشه امام خمینی در سر مردم ایران است ما راه به جایی نخواهیم برد با این وجود برای تسری این تفکر الهی در میان جوانان امروز تا چه میزان کار کرده ایم؟
متاسفانه ارگانهای دولتی ما تنها بیلان محور هستند اگر قرار است نامی از امام در برنامه هایشان باشد در حد نام است به گونه ای که بتوان آن را در قالب کمیت در گزارش ها گنجاند و برای رفع تکلیف و طبق عادت بر اساس تقویم کاری صورت داده باشند.
عجیب نیست که وقتی در دانش نامه صهیونیستی ویکی پدیا که امروزه به عنوان منابع علمی عوام شناخته می شود واژه نامه امام خمینی(ره) را سرچ می کنیم و زندگی نامه ایشان را می خوانیم به مظلومیت ایشان پی می بریم ولی در این میان ما چه کاری انجام داده ایم؟
رسالت صدا و سیما
صدا و سیما شاید در این عرصه نقش مهم تری داشته باشد بیشتر کارهای انجام شده تکلیفی و سفارشی است تا تحقیقی و راهبردی هرچند برنامه هایی چون مستند روح الله و شاخص تا حدی توانسته است به معرفی امام بپردازد ولی کافی نیست و نباید تنها در ایام خاصی از امام بگوییم به قول سردار قاسمی که می گفت«در مواقعی مشخص به قدری از امام در شبکه های مختلف گفته می شود که مخاطب را اشباع می کنیم و این می رود در سال بعد و دیگر هیچ»در صورتی که ما امروز هرچه داریم از نفس حق اوست باید بپذیریم که حضور امام در رسانه ملی خیلی کم رنگ است درحالی که باید از طریق این دانشگاه عمومی به قول خود امام ابعاد شخصیت و سیره ایشان بیان شد و امام را تنها در قالب برخی سخنرانی های کوتاه نیاوریم چرا که امام در همه موارد صاحب نظر بوده اند اگر در صحنه های سیاسی جدی بودند در صحنه های اجتماعی و خانوادگی بسیار رئوف و مهربان بودند که کمتر از آن گفته می شوند.
دوستی می گفت همیشه از امام چهره ای جدی در ذهن دارم.
دلم سوخت از این کم کاری ها درباره امام خمینی(ره) که همه مدیونش هستند و کتاب سیره امام را به او دادم بعد از مدتی که دیدمش گفت:«نمی دانستم که امام اینقدر مهربان بوده اند!»کتاب های 5 جلدی سیره امام گوشه های مختلف شخصیت ایشان را مطرح کرده است.
به عنوان مثال در یکی از کتاب ها در موارد لطافت روح امام آمده است که فاطمه طباطبایی تعریف می کند:«بعضی اوقات غزل هایی که به نظرم زیبا بود مثلا غزلی را در روزنامه می دیدم، را برای امام می خواندم و می دیدم ایشان با چه شوق و علاقه ای گوش می دهند و خوش شان می آید.گاهی هم شعرهایی که می خواندم را نقد می کردند»
این همان امامی است که وقتی دیگران می ترسیدند تهدیدات امریکا برای حمله به ایران عملی شود با جدیت می فرمودند:«آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند»اما با این وجود چقدر این شخصیت ذوابعاد را توانسته ایم بشناسیم؟
به مناسبت صد سالگی امام (ره)در آخر شب که همه خواب بودند گزیده هایی از کتاب های امام (ره) را در تلویزیون معرفی می کردند آیا این همه کم کاری در حق امام روا است؟ مستند روح الله را حزب الله لبنان ساخت نه ما.آن وقت ما فیلم فرزند صبح را با هزینه سنگینی از بودجه بیت المال می سازیم که بعد از چند سال شاید مسئولان تلویزیون هم رویشان نمی شود تا آن را پخش کنند چه برسد که پخش جهانی هم داشته باشد.
شاید همین کم کاری ها باعث شد تا دشمن جرات پیدا کند و شبهات مختلفی را پیرامون انقلاب ایران برای نسلی که این انقلاب را نمی شناسند مطرح کنند در اینجا سئوال که باید از خود بپرسیم این است که چقدر امام را می شناسیم؟
عصر خمینیسم
راست می گفت جانشین خلف ایشان که فرمودند:«این انقلاب بی نام خمینی هیچ کجای دنیا شناخته شده نیست» چنانچه رفیع الدین رییس سابق شاخه جوانان حزب کمونیست در شوروی سابق تنها با دیدن عکس امام شیعه می شود و یا مبارزان انقلابی بوسنیایی هنگام درگیری با صرب ها عکس امام را همراه خود دارند تا از وجودش و جذبه نگاهش نیرو بگیرند یا در ویتنام مردم در خانه های درختی که فاقد هرگونه امکانات رفاهی است عکس امام را به دیوار ساده کلبه چوبی بکوبندو...
باید بدانیم اگر ایران امروز ادعای ام القرای جهان را دارد فقط و فقط به خاطر نام امام خمینی است اماخودمان چقدر آن روح بلند و آسمانی را می شناسیم؟
چقدر توانسته ایم امام را به نسل سوم و چهارم انقلاب که هیچ گاه ایشان را ندیده اند و حضورشان را درک نکرده اند معرفی کنیم؟چقدر درباره وصیت نامه سیاسی _ الهی امام راحل که در حکم منشور انقلاب اسلامی است اطلاع داریم و کاربردی اش کرده ایم؟
کم کاری در حق امام خمینی(ره)
به راستی چرا باید در مورد وصیت نامه ای که بند بند آن برای همه ایرانیان، بلکه جهانیان راهنما و گشاینده است کم کاری شده است؟بعد از سه دهه از انقلاب اسلامی و نیز جوان ایرانی از محتوای وصیت نامه امام خمینی(ره)اطلاع چندانی ندارد این یک حقیقت است کسانی که اندیشه امام را نمی فهمند هرگز صحبت های امام خامنه ای را درک نمی کنند. دشمن از اندیشه های امام می ترسد بنابراین این وظیفه ما است که اجازه ندهیم بر روی اندیشه های ناب حضرت روح الله گرد و غبار غفلت بنشیند چرا که اگر تفکر و سیره امام کاربردی نشود امکان تخطئه دشمن زیاد می شود زیرا منافقان از دریچه شبکه های آمریکایی صراحتا اعلام کرده اند تا وقتی اندیشه امام خمینی در سر مردم ایران است ما راه به جایی نخواهیم برد با این وجود برای تسری این تفکر الهی در میان جوانان امروز تا چه میزان کار کرده ایم؟
متاسفانه ارگانهای دولتی ما تنها بیلان محور هستند اگر قرار است نامی از امام در برنامه هایشان باشد در حد نام است به گونه ای که بتوان آن را در قالب کمیت در گزارش ها گنجاند و برای رفع تکلیف و طبق عادت بر اساس تقویم کاری صورت داده باشند.
عجیب نیست که وقتی در دانش نامه صهیونیستی ویکی پدیا که امروزه به عنوان منابع علمی عوام شناخته می شود واژه نامه امام خمینی(ره) را سرچ می کنیم و زندگی نامه ایشان را می خوانیم به مظلومیت ایشان پی می بریم ولی در این میان ما چه کاری انجام داده ایم؟
رسالت صدا و سیما
صدا و سیما شاید در این عرصه نقش مهم تری داشته باشد بیشتر کارهای انجام شده تکلیفی و سفارشی است تا تحقیقی و راهبردی هرچند برنامه هایی چون مستند روح الله و شاخص تا حدی توانسته است به معرفی امام بپردازد ولی کافی نیست و نباید تنها در ایام خاصی از امام بگوییم به قول سردار قاسمی که می گفت«در مواقعی مشخص به قدری از امام در شبکه های مختلف گفته می شود که مخاطب را اشباع می کنیم و این می رود در سال بعد و دیگر هیچ»در صورتی که ما امروز هرچه داریم از نفس حق اوست باید بپذیریم که حضور امام در رسانه ملی خیلی کم رنگ است درحالی که باید از طریق این دانشگاه عمومی به قول خود امام ابعاد شخصیت و سیره ایشان بیان شد و امام را تنها در قالب برخی سخنرانی های کوتاه نیاوریم چرا که امام در همه موارد صاحب نظر بوده اند اگر در صحنه های سیاسی جدی بودند در صحنه های اجتماعی و خانوادگی بسیار رئوف و مهربان بودند که کمتر از آن گفته می شوند.
دوستی می گفت همیشه از امام چهره ای جدی در ذهن دارم.
دلم سوخت از این کم کاری ها درباره امام خمینی(ره) که همه مدیونش هستند و کتاب سیره امام را به او دادم بعد از مدتی که دیدمش گفت:«نمی دانستم که امام اینقدر مهربان بوده اند!»کتاب های 5 جلدی سیره امام گوشه های مختلف شخصیت ایشان را مطرح کرده است.
به عنوان مثال در یکی از کتاب ها در موارد لطافت روح امام آمده است که فاطمه طباطبایی تعریف می کند:«بعضی اوقات غزل هایی که به نظرم زیبا بود مثلا غزلی را در روزنامه می دیدم، را برای امام می خواندم و می دیدم ایشان با چه شوق و علاقه ای گوش می دهند و خوش شان می آید.گاهی هم شعرهایی که می خواندم را نقد می کردند»
این همان امامی است که وقتی دیگران می ترسیدند تهدیدات امریکا برای حمله به ایران عملی شود با جدیت می فرمودند:«آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند»اما با این وجود چقدر این شخصیت ذوابعاد را توانسته ایم بشناسیم؟
به مناسبت صد سالگی امام (ره)در آخر شب که همه خواب بودند گزیده هایی از کتاب های امام (ره) را در تلویزیون معرفی می کردند آیا این همه کم کاری در حق امام روا است؟ مستند روح الله را حزب الله لبنان ساخت نه ما.آن وقت ما فیلم فرزند صبح را با هزینه سنگینی از بودجه بیت المال می سازیم که بعد از چند سال شاید مسئولان تلویزیون هم رویشان نمی شود تا آن را پخش کنند چه برسد که پخش جهانی هم داشته باشد.
کپی شد
