رئیس شورای صنفی کارکنان دانشگاه تهران با تأکید بر اینکه جریانی در وزارت علوم نمیخواهند صدای کارمندان شنیده شود، گفت: ما گفتیم 80 هزار نفر همکار ما منتظر هستند که نظراتشان در این جلسه مطرح شود؛ چه جوابی به آنها بدهیم؟ واقعیت این است که رفتار بدی بود و حرفهای بیربطی به ما تحویل دادند و در آخر هم توصیهای به ما داشتند که آن هم توهینآمیز بود. گفتند حالا که حذف شدهاید، وقتی جلسه تمام شد، بلند شوید و از آقای رئیس جمهور اجازه صحبت بگیرید؛ خود دفتر رئیس جمهور چنین پیشنهادی دادند.
علی نوروزی در گفتوگو با خبرنگار جماران در خصوص اتفاقات مراسم آغاز رسمی سال تحصیلی، اظهار داشت: دوره قبل که مراسم آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران برگزار شد، ما به رئیس دانشگاه درخواست دادیم و رئیس دانشگاه با دفت رئیس جمهوری هماهنگ کرد و به نماینده کارکنان وقت دادند و ما صحبت کردیم؛ خودشان گفتند که صحبتهای مؤثری هم بود.
رئیس شورای صنفی کارکنان دانشگاه تهران افزود: امسال دوباره برنامه در دانشگاه تهران بود و ما طبق پروتکل درخواست دادیم؛ در دانشگاه مخالفتی نبود و به ما گفتند در وزارتخانه هم مخالفتی نیست، تا اینکه دفتر آقای وزیر مصاحبه کردند و رسما در همه سایتها منتشر شد که یک نماینده از هیأت علمی، یک نماینده از کارکنان و یک نماینده از دانشجویان در جلسه صحبت خواهند کرد.
وی ادامه داد: تلفنی به ما اعلام کردند که نماینده معرفی کنیم و از طرف شورای صنفی کارکنان تأکید کرند که من نماینده باشم. ما هم فراخوان دادیم و مشکلات بچهها را گرفتیم و بالغ بر 200 پیام را جمعبندی کردیم و حدود 24 ساعت درگیر بودیم؛ تا اینکه روز مراسم شد و دفتر وزیر به ما گفتند که یکی از مدیران دفتر رئیس جمهور ان قلت آورده ولی حل میشود. قبل از اینکه برنامه شروع شود هم دبیر شورای صنفی با دفتر رئیس دانشگاه تهران تماس گرفت و فرد مسئول آنجا گفت که مشکل حل شده و آقای نوروزی برای صحبت آماده باشد.
نوروزی تأکید کرد: ما در جایگاه سخنران برنامه نشستیم ولی قبل از اینکه سخنرانی شروع شود من را به داخل یک اتاقی بردند و گفتند شما نمیتوانید صحبت کنید؛ هیچ دلیلی هم نداشتند و گفتند در برنامه نیامده است. یعنی دفتر وزیر به دفتر رئیس جمهور ارجاع میداد و دفتر رئیس جمهور هم به دفتر وزیر ارجاع میداد؛ خلاصه اینکه رفتار توهینآمیزی بود.
وی افزود: ما گفتیم 80 هزار نفر همکار ما منتظر هستند که نظراتشان در این جلسه مطرح شود؛ چه جوابی به آنها بدهیم؟ واقعیت این است که رفتار بدی بود و حرفهای بیربطی به ما تحویل دادند و در آخر هم توصیهای به ما داشتند که آن هم توهینآمیز بود. گفتند حالا که حذف شدهاید، وقتی جلسه تمام شد، بلند شوید و از آقای رئیس جمهور اجازه صحبت بگیرید؛ خود دفتر رئیس جمهور چنین پیشنهادی دادند. من گفتم این پیشنهاد خوبی نیست؛ بالأخره رئیس جمهور میآید و تشریفات و پروتکل هست. گفتند تنها راهش همین است.
رئیس شورای صنفی کارکنان دانشگاه تهران گفت: وقتی نماینده استادان و دانشجویان صحبت کردند، قاعدتا باید من را دعوت به سخنرانی میکردند، با آمدن وزیر کارکنانی که در جلسه نشسته بودند و نمایندگان شوراهای صنفی دانشگاههای مختلف و دانشکدههای دانشگاه تهران بودند، ناراحت شدند و شروع به اعتراض کردند که چرا نماینده کارکنان صحبت نکردند؛ اینها فکر میکردند اشتباهی شده است.
وی افزود: کل جلسه متشنج بود و من به عنوان نماینده شورای صنفی کارکنان معرفی شده ولی بلاتکلیف بودم و این رفتار غیر قابل توجیه بود. همکاران هم به من فشار میآوردند که شما باید تریبون را بگیرید و حرف بزنید. فضای روانی خیلی سنگینی شد و اتفاقی که افتاد که باعث و بانی آن وزارت علوم و دفتر رئیس جمهور است. یعنی به 85 هزار کارمند و کارشناس آموزش عالی کشور توهین شد.
نوروزی با اشاره به اینکه دستهایی در کار بود که کارمند صحبت نکند، تصریح کرد: در وزارت علوم جریانی حاکم است که در ادوار مختلف شدت و ضعف دارد؛ به صورت عامدانه نمیخواهند صدای کارمندان شنیده شود. مشابه چیزی که مثلا پرستاران در وزارت بهداشت مشکل داشتند و معلمان در وزات آموزش و پرورش مشکل دارند، کارمندان وزارت علوم خیلی مظلوم هستند؛ یعنی به شدت مشکلات حقوقی، رفاهی، معیشتی، تحصیل و سایر موارد دارند که بخشی میتواند در تعامل با مدیران دانشگاهی و وزارتی حل شود ولی متأسفانه چون منابع مالی هم محدود است، معمولا دوست ندارند که درخواست کارمندان جایی مطرح شود.
وی با اشاره به رویکرد مردمی رئیس جمهور، گفت: بعضیها دوست نداشتند رئیس جمهور حرف کارمندان را بشنود. اینکه پشت پرده چه صحبتهایی کردند و چه کسی این اهانت را به کارمندان کرد، برای ما روشن نیست. بعد هم متأسفانه یک طوری جلوه میدهند انگار ما آنجا اغتشاش ایجاد کردهایم؛ خودشان این را از ما خواستند. یعنی به شدت کار ناجوانمردانه و غیر اخلاقی بود. کارمندان از این موضوع خیلی ناراحت هستند و به من فشار میآورند که یک اقدامی انجام بدهیم و تجمع کنیم و شورای صنفی بنا ندارد به یک سری افراد سوء استفادهگر در محیطهای بیرونی خوراک بدهد.
رئیس شورای صنفی کارکنان دانشگاه تهران افزود: عصبانیت آقای رئیس جمهور را هم من درک میکنم و بیشتر به خاطر مسائلی بود که قبلش انجام شد. یعنی دانشجویان خیلی شلوغ کردند و آنجا را به هم ریختند و بعد رئیس جمهور مجبور شد یک بار از پشت تریبون بیاید و یک دانشجو را بالا و دانشجویی که صحبت میکرد هم مورد وثوق بقیه نبود و آنها هم داشتند او را تخطئه میکردند. اصلا من چنین جلسهای تا به حال در دانشگاه ندیده بودم.
وی با تأکید بر اینکه نمیتوانیم بپذیریم ناهماهنگیها به خاطر تازه کار بودن دولت است، یادآور شد: سال 1400 همین شرایط را داشتیم. یعنی یک ماه بعد از اینکه دولت مستقر شد، همین جلسه در دانشگاه تهران بود و مرحوم رئیسی به دانشگاه تهران آمد. آنجا ما به رئیس دانشگاه درخواست دادیم و ایشان در کارگروه مطرح کردند و خیلی محترمانه خود رئیس دانشگاه به من زنگ زد و گفت شما به عنوان نماینده کارمندان در جلسه صحبت میکنید. یعنی آن موقع هم تغییر دولت اتفاق افتاده بود ولی این بینظمیها را ندیدیم.
نوروزی در پاسخ به سؤالی در خصوص دغدغههایی که بنا داشته در این جلسه مطرح کند، اظهار داشت: ما دو حوزه خواسته داشتیم؛ یکی مسائل معیشتی بود که با اساتید اشتراک داشتیم و یکی هم حوزه منزلت و جایگاه کارمندان در آموزش عالی و سعی داشتیم یک چیزهایی را تیتروار بیان کنیم تا باب گفتن حرفهای همکاران باز شود و بعدا بتوانیم در جلسه با آقای وزیر و رئیس دانشگاه و مدیران دیگر آنها را واکاوی کنیم.
وی تصریح کرد: بحث مشکلات معیشتی، مسائل رفاهی، مسکن، فوقالعاده ویژهای که همه دستگاهها گرفتهاند و دانشگاهها هنوز نگرفتهاند، احکام ترمیم حقوقی که در دیوان عدالت اداری صادر شده و از سال 1401 اجرا نشده، قانون همترازی، مالیات پلکانی که برای هیأت علمی دانشگاهها اعمال شده و برای غیر هیأت علمی اعمال نشده و تبدیل وضعیت کارمندان قراردادی یا شرکتی را میخواستم مطرح کنم. محور دوم صحبتم بحث جایگاه بود که اصلا جایگاه کارمند دانشگاه چیست؟ و میخواستیم درخواست اصلاح شیوهنامه مدیریت دانشگاهها را داشته باشیم که به کارمندان جایگاه بیشتری بدهند. ولی من نمیدانم چرا دوست نداشتند کارمند اینجا حرف بزند.
رئیس شورای صنفی کارکنان دانشگاه تهران در پایان گفت: آنقدر این قضیه دور از ذهن است که فکر میکنم شاید یک نقشه بود برای اینکه رئیس جمهور آنجا زیر سؤال برود؛ ولی شواهدی نداریم که بخواهیم در مورد آن نظر قطعی بدهیم. به هر حال متأسفانه این اتفاق افتاد و بدتر از آن اینکه این اتفاق به صورت بدی مطرح میشود. در صورتی که واقعا حق با کارمندان بود و به آنها ظلم و توهین شد و متأسفانه این توهین اثرات بسیار بدی در روحیه دوستان ما و تعامل آنها با نظام دانشگاهی و مدیران وزارتی میگذارد.