پایگاه خبری جماران: یک استاد رشته حقوق دانشگاه علامه طباطبایی موضع پزشکیان در خصوص بازگشت اساتید لغو قرارداد یا اخراج شده به دانشگاه را مثبت ارزیابی کرد و گفت: ممکن است اقلیتی مسائل دیگری داشته باشند، اما کسانی که من سراغ دارم صرفا به این خاطر بوده که نوع اندیشه آنها با نوع اندیشه حاکم بر دولت و وزرات علوم قبل همخوان نبوده و نیروهای قدرت فشار می‌آوردند برای اینکه سرکوب فکری کنند. یعنی می‌خواستند افرادی که نوع دیگری می‌اندیشند را با تمدید نکردن قرارداد و دیر تمدید کردن قرارداد تحت فشار بگذارند که اینها همیشه یک نگرانی داشته باشند.
مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با تهمورث بشیریه را در ادامه می‌خوانید:
آقای پزشکیان در جلسه معارفه وزیر علوم گفت «بنده اعلام کردم در خصوص همه اساتیدی که به هر طریقی دانشگاه‌ها با آنان لغو قرارداد یا اخراج کردند بازنگری کنید». عمده دلایل مشکلات ایجاد شده برای این اساتید چه چیزهایی بود؟ نظر شما در خصوص این دستور رئیس جمهور چیست؟
موضع آقای پزشکیان خیلی مثبت بود، اما امیدوارم که صرفا در حد حرف باقی نماند و پیگیری شود تا این برگشت‌ها جامه عمل به خودش بپوشد. ممکن است اقلیتی مسائل دیگری داشته باشند، اما کسانی که من سراغ دارم صرفا به این خاطر بوده که نوع اندیشه آنها با نوع اندیشه حاکم بر دولت و وزرات علوم قبل همخوان نبوده و نیروهای قدرت فشار می‌آوردند برای اینکه سرکوب فکری کنند. یعنی می‌خواستند افرادی که نوع دیگری می‌اندیشند را با تمدید نکردن قرارداد و دیر تمدید کردن قرارداد تحت فشار بگذارند که اینها همیشه یک نگرانی داشته باشند.
البته حتی در صورت برگشت این افراد باید به صورت کلی یک طرح‌ریزی شود که همیشه تمدید قرارداد مثل یک چوب بالای سر استادان نباشد. چون استقلال را از آنها می‌گیرد و نمی‌گذارد حرف بزنند در جاهایی که باید حرف بزنند. به هر حال آدم‌ها با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است یک کسی با کوچکترین تهدیدی خودش را سانسور محض کند و دیگری این کار را تحمل می‌کند. همچنین ممکن است یکی امکانات مالی داشته باشد که بتواند جای دیگری سر کند و یکی نمی‌تواند و باز مجبور به سانسور می‌شود.
به هر حال این باید کلی درمان شود. اگر الآن هم آقای پزشکیان انجام بدهد، خوب است ولی مثلا اگر چند وقت دیگر ایشان نباشند و یک کسی با اندیشه‌های متفاوت بیاید، ممکن است دوباره همین روش را در پیش بگیرد. کما اینکه من خودم شخصا چند بار این را تجربه کرده‌ام. یک بار در دانشگاه تهران این اتفاق برای من افتاده و الآن هم همگنان ما رسمی هستند اما بنده هنوز با دانشگاه علامه طباطبایی قرارداد ندارم و به لطف گروه دارم سر کلاس می‌روم.
از دانشجویان دانشگاه علامه شنیدم که مشکل شما در حال رفع شدن است. این موضوع در چه مرحله‌ای است؟
مشکل من چند سال است که در حال رفع شدن است و نمی‌دانم چه وقتی حل می‌شود. البته خودم هم متقاضی نبودم و نرفتم. چون روحیه‌ای دارم که ترجیح نمی‌دادم از هرکسی این درخواست را داشته باشم، اگر هم رفع شود لطف اعضای گروه و استادان دیگر بوده که پیگیری کرده‌اند و خودم حتی خواهش کردم که دنبال کار من نروید. ولی خود آنها پیگیری کردند و شخص وزیر جدید هم ما را می‌شناسد و امیدواریم که خودش بیاید.
یعنی نباید آدم‌ها را در موقعیتی قرار بدهند که خواهش کنند. این حق ما بوده؛ نه حق شخصی، حق دانشگاه و جامعه هست که از هر فکری در آن وجود داشته باشد؛ و خود وزیر باید این مسأله را پیگیری کند، نه اینکه درخواست بدهند و پشت در اتاقش بنشینند. این روحیات را نداشته‌ام و ندارم.
با توجه به اینکه رئیس جمهور دستور بازنگری در پرونده این استادان را صادر کرده، به نظر شما نحوه صحیح این بازنگری چیست؟ یعنی به هر حال باید یک بررسی صورت بگیرد تا این استادان بتوانند به دانشگاه برگردند، نحوه صحیح این مسأله چیست؟
این احتیاج به بررسی دارد ولی تصور من این است که در این چند سال اصل بر رفتار سیاسی با استادان بوده و بنابراین باید فورا همه برگردند؛ مگر اینکه یک کسی معلوم باشد به دلیل دیگری که نیازمند بررسی هست دچار مشکل شده؛ او بماند تا بررسی صورت بگیرد. ولی یا سیاسی بوده و یا حتی ممکن است زیربنای مسأله سیاسی بوده، اما انگ دیگری زده باشند که او را به حاشیه ببرند. باید بعد بررسی صورت بگیرد و اگر چیزی ربط مستقیم به حضور در دانشگاه ندارد، هر اندیشه‌ای باید در دانشگاه باشد و بیرون طبق مقررات بررسی شود؛ ولی این نباید مانع از حضور در دانشگاه باشد.
باید آیین‌نامه‌های انضباطی بازبینی شود؛ آیین‌نامه‌هایی که حقوق و کرامت استادان، دانشجویان و اهالی دانشگاه را در نظر نگرفته است. همچنین باید کسانی که در این مدت عامل و ابزار قدرت برای این کارها بوده‌اند، فوری برکنار شوند. البته به این معنی نیست که از استادی برکنار شوند، اندیشه‌های آنها هم باشد، ولی دیگر نباید در سطح مدیریت حضور داشته باشند. از دانشگاه‌هایی شروع کنند که بیشترین لطمه به آنها خورده و این تغییرات سریع انجام شود و کسانی بیایند که اعتقادی به کرامت انسانی، کرامت دانشگاه و استقلال دانشگاه دارند و فقط دنبال مجیزگویی نیستند.
