گفتگوی اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

در گفت و گو با جماران؛

جلال جلالی‌زاده: پزشکیان به یک کابینه منسجم و متحد نیاز دارد/ اگر جوانان، زنان و اهل سنت را در دولت ببینیم، مردم به شعار عدالت‌طلبانه پزشکیان بیشتر اهمیت می‌دهند/ «وفاق ملی» با محروم کردن یک چهارم جمعیت ایران انجام نمی‌شود

جلال جلالی‌زاده، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، به خبرنگار جماران گفت: من معتقدم اگر آقای پزشکیان بخواهد که در ایران توسعه اجتماعی ایجاد شود، نابرابری‌ها را کم کند و از توانمندی افراد استفاده و مشارکت اجتماعی ایجاد شود، «تبعیض مثبت» می‌تواند خیلی از این مشکلات و مسائل را حل کند. یعنی اگر ما بتوانیم جوانان، زنان و اهل سنت را در دولت ببینیم، مردم به شعار عدالت‌طلبانه آقای پزشکیان بیشتر اهمیت می‌دهند و موجب بیشتر شدن اعتماد در سطح گروه‌ها و اقشار مختلف کشور می‌شود.

پایگاه خبری جماران: نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه نباید انتظار داشت پزشکیان یک شبه همه مشکلات را حل کند، گفت: به نظر من مشکلات مهم همین مشکلات اقتصادی مردم است؛ بعد مشکلات اجتماعی است. رعایت حریم خصوصی افراد، حرمت زنان و جوانان، تأمین آزادی‌های اجتماعی و سیاسی برای مردم مهم است؛ بعد رفع فیلترینگ که بتواند گشایشی در کسب و کار مردم ایجاد کند. به نظر من اگر به این مسائل توجه و این اولویت‌ها در نظر گرفته شود، قطعا آقای پزشکیان می‌تواند موفق باشد اما به یک تیم فعال، منسجم، دلسوز و مخلص نیاز دارد که بتوانند در کنار آقای پزشکیان مشکلات مردم را حل کنند.

مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با جلال جلالی‌زاده را در ادامه می‌خوانید:

به نظر شما ابرچالش‌های پیش روی دولت آقای پزشکیان چیست؟ یعنی مهمترین مشکلات دولت چهاردهم در چه حوزه‌هایی است؟

مهمترین چالش این دولت «مشکلات اقتصادی» است. یعنی مشکلات اقتصادی مردم، فقر، بیکاری، اعتیاد و همه ناهنجاری‌های اجتماعی مشکلاتی است که متأسفانه از دوره قبل بر جای مانده و به آقای پزشکیان رسیده است. البته این مشکلات به زودی قابل حل نیستند و نباید انتظار داشت که آقای پزشکیان یک شبه همه مشکلات را حل کند. چون می‌دانید مشکلات اقتصادی که امروز در کشور هست، مثل تورم، بیکاری و کسری بودجه مسائل مهمی است که در این چند سال متراکم شده و به هر صورت روی ارائه خدمات و اجرای برنامه‌ها خیلی مؤثر هست. دولت قبلی هم که متأسفانه نتوانسته این مشکلات را حل کند.

به نظر من مسأله بعدی مشکلات بهداشتی و تأمین اجتماعی اقشار آسیب‌پذیر است که به هر صورت اینها هم نیازمند منابع مالی و برنامه‌ریزی‌های دقیقی است. بعد هم واقعا بحران‌های زیادی هست؛ بحران‌های طبیعی، اجتماعی و اقتصادی هست که هر کدام نیازمند هماهنگی و همکاری وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و نهادهای مختلف است. از هر نظر هم که نگاه کنیم، توسعه زیرساخت‌ها مهم است. متأسفانه در این سال‌ها وعده‌های زیادی به مردم داده شده و در زمینه‌های مختلف مثل راه‌ها، انرژی و فناوری اطلاعات باز هم نیاز به سرمایه‌گذاری و هزینه‌های زیادی دارد.

بعد هم مسائل سیاسی و اجتماعی است. ما متأسفانه در زمینه فعالیت احزاب مشکلات زیادی داریم و مسائل فرهنگی هم واقعا می‌دانید که امروز در بسیاری از باجه‌ها اصلا روزنامه‌هایی را نمی‌بینیم. یعنی نشریات قادر به تأمین هزینه‌های خودشان نیستند. یکی از مسائل دیگر مسأله امنیت است؛ یعنی هم امنیت داخلی مهم است و هم امنیت خارجی برای کشور مهم است و واقعا نیاز به راهکارهای زیادی دارد. از همه مهم تر، «مشارکت عمومی مردم» است. یعنی شاهد بودیم که مردم در انتخابات حاضر نشدند و انتخابات را تحریم کردند و نیاز است که این مردم دوباره برگردند و در فرآیندهای سیاسی و اجتماعی حضور پیدا کنند.

پزشکیان به یک کابینه منسجم و متحد نیاز دارد

بعد مسأله محیط زیست است. ما مشکلاتی در حوزه محیط زیست از جمله آتش‌سوزی جنگل‌ها و آلودگی رودخانه‌ها و دریاها داریم. به نظر من هر کدام از اینها می‌تواند چالش بزرگی برای آقای پزشکیان باشد، اما من فکر می‌کنم آقای دکتر پزشکیان اولا به یک کابینه منسجم و متحد نیاز دارد؛ انسان‌های مخلص، دلسوز، مدیر، مدبر و دارای برنامه‌های دقیق و حساب شده.

به هر صورت همه مشکلات را می‌توانیم اولویت‌بندی کنیم. به نظر من مشکلات مهم همین مشکلات اقتصادی مردم است؛ بعد مشکلات اجتماعی است. رعایت حریم خصوصی افراد، حرمت زنان و جوانان، تأمین آزادی‌های اجتماعی و سیاسی برای مردم مهم است؛ بعد رفع فیلترینگ که بتواند گشایشی در کسب و کار مردم ایجاد کند. به نظر من اگر به این مسائل توجه و این اولویت‌ها در نظر گرفته شود، قطعا آقای پزشکیان می‌تواند موفق باشد اما به یک تیم فعال، منسجم، دلسوز و مخلص نیاز دارد که بتوانند در کنار آقای پزشکیان مشکلات مردم را حل کنند.

اما به نظر من مشکل رفع تحریم هم واقعا بحران بزرگی است. آقای پزشکیان اگر بتواند نویدبخش امنیت، آرامش و صلح در کل جهان باشد، قطعا کشورهای دیگر گام‌هایی را به طرف ایران بر خواهند داشت و می‌توانند روابط اقتصادی و تجاری را  دوباره برقرار کنند و طبعا این روابط می‌تواند از نظر صادرات و واردات تأثیر زیادی در توسعه اقتصادی کشور داشته باشد.

 

وقتی همه کشورهای دنیا FATF را قبول کرده‌اند چرا نباید ایران قبول کند؟

برخی از کارشناسان معتقدند که اگر ما مشکل روابط بین‌المللی نظیر برجام و FATF را حل نکنیم، مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم هم حل نخواهد شد. یعنی حل مشکلات معیشتی مردم رابطه مستقیم با تجارت آزاد جهانی و حل مشکلات روابط خارجی دارد. نظر شما در این خصوص چیست؟

به نظر من حرف درستی است. یعنی بدون حل این مشکلات، ما نمی‌توانیم دروازه‌ها را برای دیگران باز و برای مردم خودمان امیدی ایجاد کنیم. اولا دولت باید به قوانین بین‌المللی احترام بگذارد و نسبت به ایران سوء ظن و دید منفی ایجاد نکند. وقتی همه کشورهای دنیا FATF را قبول کرده‌اند چرا نباید ایران قبول کند؟ خود این مسأله در ذهن دیگران احساس شک و تردید و سوء ظن می‌کند.

من معتقدم آقای پزشکیان باید ابتکاراتی را به خرج بدهد و راهکارهای جدیدی را ارائه بدهد. یعنی به نظر من باید برنامه‌هایی را ارائه بدهد که موجب تغییر دید و نگاه مردم دنیا به ایشان باشد. مثلا مشکلات مرتبط با برجام را می‌تواند با یک برنامه جامع و درست اقدام کند. از سوی دیگر گروه ویژه اقدام مالی(FATF) چندین سال اقتصاد ما را با مشکل مواجه کرده و موجب شده که تحریم‌های اقتصادی بر ضد ما اعمال شود. این تحریم‌های اقتصادی، نوسانات اقتصادی را در کشور ایجاد کرده‌اند.

همین مشکلات اقتصادی می‌تواند موجب تنش‌های سیاسی در داخل و خارج باشد. این تنش‌های سیاسی اعتبار ما را در دنیا کاهش می‌دهد. وقتی که شما در سطح بین‌الملل اعتباری نداشته باشید، خود به خود آنها هم به شما اعتماد نمی‌کنند و محدودیت‌های مالی را برای افراد ایجاد می‌کنند و این محدودیت‌های مالی هم دارای آثار منفی است و تأثیرات اجتماعی و اقتصادی زیادی روی شهروندان ایرانی می‌گذارد و موجب می‌شود که فقر و بیکاری افزایش پیدا کند و نارضایتی اجتماعی داخل کشور شود.

به نظر من اگر آقای پزشکیان نتواند مشکلات برجام و FATF را حل کند، نمی‌تواند در اقتصاد، سیاست و مسائل اجتماعی ایران تدابیر جدی و خوشحال‌کننده‌ای را اتخاذ کند.

 

شما به بحث مشارکت عمومی در فرآیندهای سیاسی و اجتماعی اشاره داشتید. شورای راهبری انتخاب کابینه دولت چهاردهم یک سری شاخص‌ها را به عنوان تبعیض مثبت مطرح کردند، از جمله اینکه امتیازات ویژه‌ای برای جوانان، زنان و پیروان اقلیت‌های دینی و مذهبی در نظر گرفته‌اند. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟

به هر صورت آقای پزشکیان در برنامه‌هایش گفته که من برای تغییر آمده‌ام. بالأخره زنان نصف جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و مثل ادوار گذشته نیست که زنان آدم‌های بی‌سواد و خانه‌نشینی باشند امروز زنان در دانشگاه‌ها و مراکز مختلف کشور مشغول به کار هستند و انتظار است که از توان آنها استفاده شود. اما استفاده نشدن از آنها باعث شده که چهره ایران در میان کشورهای جهان منفی نشان داده شود.

از طرف دیگر اهل سنت در ایران حدود 15 میلیون نفر جمعیت دارند و 45 سال است که یک معاون وزیر، استاندار یا یک وزیر انتخاب نشده است. امروز همه کشورهای دنیا به این نکته رسیده‌اند که با تبعیض و شهروند درجه یک و درجه دو نمی‌توانند کشورشان را توسعه بدهند و موازین و معیارهای توسعه را اعمال کنند.

اهل سنت ایران هیچ کسی را در دنیا ندارند که از آنها دفاع کند و خودشان هم خیلی از موارد به خاطر حفظ وحدت و همبستگی همیشه در انتخابات با شور و شوق زیادی شرکت کرده‌اند، اما متأسفانه همه رؤسای جمهور نسبت به اینها بی‌توجهی کرده‌اند و نتوانسته‌اند جواب آنها را بدهند. این بی‌عدالتی در شأن اسلام و نظام جمهوری اسلامی نیست. ما معتقدیم که با «تبعیض مثبت» رئیس جمهور می‌تواند سیاست‌ها و تدابیری را اتخاذ کند که بعضی از این نابرابری‌ها و نارسایی‌ها در زمینه مسائل اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی را حل کند.

اگر جوانان، زنان و اهل سنت را در دولت ببینیم، مردم به شعار عدالت‌طلبانه پزشکیان بیشتر اهمیت می‌دهند

من معتقدم اگر آقای پزشکیان بخواهد که در ایران توسعه اجتماعی ایجاد شود، نابرابری‌ها را کم کند و از توانمندی افراد استفاده و مشارکت اجتماعی ایجاد شود، «تبعیض مثبت» می‌تواند خیلی از این مشکلات و مسائل را حل کند. یعنی اگر ما بتوانیم جوانان، زنان و اهل سنت را در دولت ببینیم، مردم به شعار عدالت‌طلبانه آقای پزشکیان بیشتر اهمیت می‌دهند و موجب بیشتر شدن اعتماد در سطح گروه‌ها و اقشار مختلف کشور می‌شود.

اگر به اهل سنت توجه نشود موجب واگرایی و کم اعتمادی می‌شود

وقتی اهل سنت احساس کنند نظام به آنها اعتماد می‌کند و در تصمیم‌گیری‌ها و سیاستگذاری‌ها مشارکت می‌کنند، قطعا همبستگی اجتماعی و ملی در کشور ایجاد و تنش‌ها هم کم می‌شود. یعنی تبعیض‌ها موجب می‌شود که مردم احساس حقارت کنند و احساس حقارت هم موجب می‌شود که همکاری و همدلی کم شود؛ و شاید هم واگرایی بیشتر شود. یعنی امروز با فضای مجازی و این همه رسانه‌هایی که خیلی هم تاثیرگذار هستند، اگر به اهل سنت که اکثرا هم در مناطق مرزی ساکن هستند توجه نشود، به نظر من موجب واگرایی و کم اعتمادی می‌شود.

این هم نیازمند یک اقدام انقلابی و مثبتی است که آقای پزشکیان بدون توجه به مسائل مختلف انجام بدهد. عده‌ای می‌گویند اهل سنت سابقه اجرایی ندارند. آیا در این 45 سال نمی‌شد 10 نفر را پرورش داد؟! اینها بالأخره ریشه در این خاک دارند و وارثان سعدی، فردوسی و حافظ هستند. اگر به اهل سنت فرصت داده شود، واقعا در زمینه‌های مختلف مایه افتخار ایران بوده است. مثلا مربی‌های فوتبال اهل سنت واقعا دلسوزانه و عاشقانه برای وطنشان و نظام تلاش کرده‌اند.

«وفاق ملی» با محروم کردن یک چهارم جمعیت ایران انجام نمی‌شود

من امیدوارم که آقای پزشکیان به عنوان یک انسان صادق و دلسوز که خودش هم سال‌ها با کردها زندگی کرده، جلوی این تبعیض‌ها را بگیرد و یک شور و شوقی در بین همه ایرانیان ایجاد کند. اگر حتی دنبال تبلیغ دین و مذهب هستیم، باید در عمل نشان بدهیم که این دین و مذهب ما طرفدار عدالت و حقوق شهروندی یکسان برای همه مردم است. آقای پزشکیان هم گفته من دولت وفاق ملی را تشکیل می‌دهم، «وفاق ملی» نمی‌شود با محروم کردن یک چهارم جمعیت ایران انجام شود.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.