دانشگاه ملی دانشگاهی پاسخگو، کارآمد و در خدمت توسعه ملی خواهد بود. تلاش های دهه هشتاد در ایران قدمهایی بود برای استقلال دانشگاه‌ها و حرکت به سوی دانشگاه ملی. بالا بردن وظایف مالی و اداری هیات امناء دانشگاه‌ها، انتخابی کردن روسای دانشگاه‌ها، دانشکده‌ها و مدیران گروه‌های آموزشی و دادن آزادی نسبی به دانشگاه‌ها که ثمرات آن نیز اگرچه اندک بود ولی چشم انداز درستی این حرکت را نشان می‌داد.
بنام پروردگار توانا
درگذشت عزیزی از سپهر فرهنگ، علم و اندیشه ایران، دکتر جعفر میلی‌منفرد، استاد فرهیخته دانشگاه امیرکبیر، سرپرست اسبق وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاون آن وزارتخانه ،غمی جانکاه برجان ودل همه دوستان و آشنایان او گذاشت.
این ضایعه غمبار را به خانواده ارجمندشان و همه دوستان و دانشگاهیان تسلیت عرض نموده و از پروردگار توانا برای ایشان در پرنیان رحمت الهی آرامش ابدی خواهانم.
بزرگداشت استادی فرهیخته و مدیری کارآمد در حوزه توسعه آموزش عالی کشور به خاطر نقش مؤثری که این استاد ارجمند در تلاش برای تحول آموزش عالی، استقلال دانشگاه‌ها داشت، در واقع تجلیل از هویت ایشان و هویت و نقش دانشگاه در توسعه کشور است. توسعه علم و دانش یکی از مهم‌ترین عوامل زیربنایی توسعه اقتصادی و اجتماعی یک کشور است. کارکرد زیربنایی توسعه آموزش عالی زمانی می تواند به عنوان پایه اصلی پیشرفت علم و فناوری در توسعه نقش آفرین باشد، که دانشگاه مستقل باشد.
دانشگاه بخاطر اهتمام به حقیقت و نوآوری و نقادی و پرسشگری خود منبع قدرت و یک نهاد مرجع است و بخاطر تخصص و دانش‌پایگی حرفه ای، استقلال و آزادی عمل می طلبد. استقلال اندیشگی و هویتی دانشگاه، استقلال مدیریتی، استقلال در مواجهه با مسائل مختلف جامعه از وجوه استقلال دانشگاه است. استقلال دانشگاه ها با تمرکز گرایی دولتی سر سازگاری ندارد و با تمرکززدایی به سوی خودگردانی علمی و مدیریتی حرکت میکند. در آن صورت دانشگاه می تواند از یک مدرسه وابسته به دولت به نهادی مستقل و کارآمد تبدیل شود و مرکزی مستقل برای نقادی، نظریه پردازی و آزاداندیشی باشد و ارائه کننده ی راهکارهایی برای طی مسیر سخت توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جامعه باشد. چنین دانشگاهی نمیتواند زنده باشد مگر اینکه بتواند با آزادی با همه دانشگاه ها و مراکز جهان مرتبط بوده و در حال تبادل فکر و اندیشه و فناوری باشد. دانشگاه مستقل دانشگاهی است که به نیازهای ملی پاسخ می‌دهد و «دانشگاهی ملی» خواهد بود
دانشگاه ملی دانشگاهی پاسخگو، کارآمد و در خدمت توسعه ملی خواهد بود. تلاش های دهه هشتاد در ایران قدمهایی بود برای استقلال دانشگاه‌ها و حرکت به سوی دانشگاه ملی. بالا بردن وظایف مالی و اداری هیات امناء دانشگاه‌ها، انتخابی کردن روسای دانشگاه‌ها، دانشکده‌ها و مدیران گروه‌های آموزشی و دادن آزادی نسبی به دانشگاه‌ها که ثمرات آن نیز اگرچه اندک بود ولی چشم انداز درستی این حرکت را نشان می‌داد.
دکتر میلی‌منفرد تلاشگری در این صحنه توسعه ایران بود، هم زمانی که معاون وزارت علوم بود و هم در زمان سرپرستی آن وزارت خانه. دکتر میلی منفرد فردی کم سخن، پرکار، جدی و دانا به نقش دانشگاه ها در توسعه سرزمین ایران بود. قانون گرایی و نگاه استراتژیک به توسعه آموزش عالی از او استادی فرهیخته و بازیگر در توسعه ملی و تلاشگر برای ساختن دانشگاه مستقل و ملی، ساخته بود. یاد و راهش گرامی و مستدام باد.
