«ما در عرصه سیاست، آینده های مختلفی پیش رو خواهیم داشت؛ اما نوع نگرش ما به آینده و چیستی آینده، آینده ما را تغییر خواهد داد. آن گونه که ما به جهان بنگریم ، جهان ما آنگونه خواهد شد. اگر به جهان آینده، نگرش تعارض آلود داشته باشیم، زندگی سیاسی ما در جهان آینده تعارض آلود خواهد شد. اگر نگاه ما مبتنی بر همکاری و هم زیستی باشد، جهان ما آنگونه خواهد شد. در جهان در حال شکل گیری، ما با دو روند متفاوت روبرو هستیم و بستگی دارد که کدام را انتخاب کنیم.»
حسین سلیمی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با بیان اینکه نوع نگرش ما به آینده و چیستی آینده، آینده ما را تغییر خواهد داد و آن گونه که ما به جهان بنگریم ، جهان ما آنگونه خواهد شد، گفت: اگر جهان را کاملا همکاری جویانه ببینیم، تا حدودی ساده انگاری است و جهان را تعارض آلود دانستن هم به بیماری «شوم گردی» مربوط می شود. در واقع، جهان آینده ما هر دو این ابعاد را شامل می شود و در چنین فضایی، پرسش این است که ما می خواهیم بر کدام وجه جهان جدید تاکید کنیم!
به گزارش خبرنگار جماران، دکتر حسین سلیمی که در هفدهمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران سخن می گفت، خاطرنشان کرد: «ایمانوئل کانت» در مقدمه کتاب «صلح جاوید» که رساله ای درباره سیاست و روابط بین الملل در عصر مدرت است، به گونه ای به زبان ادبی از عدم توجه به سخن اهل دانش از سوی اهل سیاست، گلایه می کند . او می گوید سیاستمداران بیشتر علاقه دارند با توسل به زور و کشیدن شمشیر مسائل را حل کنند، اما این کلمات را می نگارم تا اگر روزی کسی خواست حق سیاستمداری را به جای آورد، از آن استفاده کند.
وی با بیان اینکه اختلاف میان اهل نظر و اهل اجرا از آن زمان تاکنون ادامه داشته است، افزود: شکافی که میان اهل نظر و عمل وجود داشته، یکی از بزرگترین مشکلات جامعه سیاسی امروز ما است. به همین دلیل در این همایش تلاش کردیم با دعوت از افراد، سلایق و اندیشه های مختلف، نشان دهیم می توان همگرایی بسیار سازنده ایجاد کرد.
این استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: اگر در و پنجره حوزه سیاسی، به روی سلایق، اندیشه ها و دیدگاه های مختلف باز شود، استقبال جامعه را خواهد داشت و این مساله در این همایش خود را نشان داد . این موضوع تنها به حوزه علم محدود نمی شود و در حوزه عمل هم اگر در به روی همه سلایق و دیدگاه ها و گونه های مختلف اندیشه، باز شود استقبال جامعه را شاهد خواهیم بود. بسیار خرسندیم که این اندیشه مورد استقبال جامعه علمی کشور قرار گرفته است.
سلیمی با تاکید بر اینکه در جهان امروز شاهد دو روند متعارض و متنازع هستیم، توضیح داد: ما در عرصه سیاست، آینده های مختلفی پیش رو خواهیم داشت؛ اما نوع نگرش ما به آینده و چیستی آینده، آینده ما را تغییر خواهد داد. آن گونه که ما به جهان بنگریم ، جهان ما آنگونه خواهد شد. اگر به جهان آینده، نگرش تعارض آلود داشته باشیم، زندگی سیاسی ما در جهان آینده تعارض آلود خواهد شد. اگر نگاه ما مبتنی بر همکاری و هم زیستی باشد، جهان ما آنگونه خواهد شد. در جهان در حال شکل گیری، ما با دو روند متفاوت روبرو هستیم و بستگی دارد که کدام را انتخاب کنیم.
وی اضافه کرد: ما شاهد شیوع بیماری ای خصوصا در دوره پس از کرونا ، با عنوان بیماری «شوم گردی» هستیم. اگر گاه با نوع نگاه آخرالزمانی هم ترکیب شود، باعث می شود بیشتر به دنبال اخبار بد، شوم، حوادث هولناک و تلخ بگردیم. این نوعی بیماری تازه است که در حوزه ذهن انسانها، نه فقط در این سوی جهان، که در ذهن همه انسانها گسترش پیدا کرده است. این بیماری در ذهن ما ایرانی ها باعث شده که تنها ابعاد تاریک جهان آینده را ببینیم، در حالی که همه آینده جهان تاریک نیست. همه تحولاتی که جهان ما رخ می دهد، هولناک نیست.
به گفته این استاد دانشگاه، ما با دو روند متفاوت روبرو هستیم؛ روندی که جهان را پیوسته تر، نزدیک تر و همکاری جویانه تر می کند و روند دیگری که در بعضی نقاط جهان است، جهان را به تعارض با یکدیگر می کشاند. بیشتر نقاط جهان به جایی رسیده که امکان تعارض در آنها، به حداقل رسیده است.
وی یادآور شد: تا پیش از جنگ اوکراین و غزه، تعداد منازعات بین المللی در حال کاهش بوده است. هر چند مرگبار بودن سلاح ها بیشتر شده بود ، اما کشتارهای ناشی از آن کاهش یافته بود. بنابراین صرف نظر از این دو جنگ، اکثر نقاط جهان ما به سمت کاهش منازعات سیر پیدا می کند.
سلیمی افزود: مناطقی که همگرایی اقتصادی در آنها بیشتر است، منازعه در آنها تقریبا ریشه کن شده است. مناطقی در جهان امروز ما تنازع آلود هستند که همگرایی اقتصادی در آنها وجود ندارد. جهان ما به این سمت سوق پیدا می کند که بعد از وقفه دوران کرونا، پیوستگی بیشتری میان اقتصادها در عرصه جهانی شکل دهد. نرخ رشد تجارت جهانی روز به روز در حال افزایش است و جهان ما به سمتی پیش می رود که هویتهای اجتماعی در بستر شبکه های مجازی، کاملا به یکدیگر می پیوندند. امروز از هشت میلیارد مردم جهان، حدود 5.5 میلیارد نفر در شبکه های اجتماعی به هم پیوسته اند و هویتهای جهانی تازه ای را به خود اختصاص می دهند.
این عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه ما در دنیایی زندگی می کنیم که تجارت و شبکه های اجتماعی در کنار شبکه های اجتماعی، ما را به عرصه جدیدی وارد می کند، اظهارداشت: در چنین فضایی، پرسش این است که ما می خواهیم بر کدام وجه جهان جدید تاکید کنیم! در سیاستگذاری ها کدام روند جهان را می خواهیم در ذهن خود برجسته کنیم. اینکه جهان را کاملا همکاری جویانه ببینیم، تا حدودی ساده انگاری است و جهان را تعارض آلود دانستن هم به بیماری «شوم گردی» مربوط می شود. در واقع، جهان آینده ما هر دو این ابعاد را شامل می شود و تصور ما این است که اگر هر دو بعد جهان آینده را در سیاستگذاری های خود ببینیم، می توانیم ابعاد مهمی را برجسته کنیم. اما اگر یکی از این ابعاد را برجسته کنیم، باید بدانیم نوع سیاستگذاری داخلی و خارجی ما متفاوت خواهد بود.
