۲۵ مهر ۱۴۰۲ وقتی به شب رسید یکی از سخت ترین رخدادها آنچنان ، رخ آتشین خود را نشان داد که جان هر کسی که بویی از انسانیت برده بود را سوزاند !!
گرچه در بخشهایی از دنیا اسلام شبانه مردم به خیابانها و میدان های اصلی آمدند و با گریه های آن کودکان خونین در کنار مادرهای بی جان همنوا شدند...
اما ! غربِ فریبکار در شعاری که سالها گوش فلک را پر کرده بود به عنوان دفاع از حقوق بشر ، آبروی خود را بُرد ! و بدتر از همه غربی ها آلمان بود که پا از حدودِ انسانیت بیرون گذاشت و قتل عام بیمارستان را حقِ اسرائیل دانست!
و اما ! در گوشه ای هم عده ای روشنفکرنمائی و حق طلبی شان گل کرد و همه را به گردن حماس انداختند که او شروع کننده بود و چرا عده ای برای حمله اولیه او جشن گرفتند!!
به جشن گرفتن نمیپردازم شاید محل مناقشه باشد ، اما چرا اسرائیل جنایتکار را از سفاکی و خونریزی تطهیر میکنید؟!
شگفتی ندارد ، وقتی برای معاویه گفتند ؛
در صفین عمار کشته شده و پیامبر (ص) کشته شدن عمار را در یک فتنه و بدست گروهک باطل خبر داده و فرموده :
"یا عَمّارُ، تَقتُلُکَ الفِئَةُ الباغِیَةُ، وأنتَ إذ ذاکَ مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَکَ .. ؛ اى عمّار! تو را گروهک متجاوز خواهند کشت و در آن هنگام، تو با حق هستى و حق با توست.."
[تاریخ بغداد، ج ۱۳ ص ۱۸۷]
زین جهت ، کشته شدن عمّار، سپاهیان شام را آشفته کرد که ما گروهک تجاوزکاریم؟!
از این رو، معاویه گفت: جز این نیست که عمّار را کسى کشت که او را به میدان جنگ کشاند و در معرض کشته شدن قرار داد!
امیر مؤمنان (ع) گفت: «پس قاتل حمزه هم باید پیامبر خداست! ؛ - فَرَسولُ اللّهِ (ص) إذَن قاتِلُ حَمزَةَ!!».
[شرح نهج البلاغة: ج ۲۰ ص ۳۳۴]
چرا چنین است؟ ما چه شده ایم ؟ و با ما چه کرده اند؟
شهید استاد مطهری جواب میدهد و میگوید: "چرا خدا مسلمانان را عزّت نمی دهد؟ چرا قوانین طبیعت را به نفع مسلمین نمی چرخاند؟ عصبانی میشویم شب از غصه بیخواب میمانیم رنج میبریم و ناله میکنیم دعا و استغاثه میکنیم ولی مستجاب نمیشود پاسخی که قرآن به ما میدهد یک جمله است؛ " إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم" . خدا قانون خود را عوض نمیکند ما باید خودمان را عوض کنیم. ما غرق در جهالتهم، در فساد اخلاق غوطه وریم هیچگونه وحدت و اتفاق نداریم و در عین حال توقع داریم که خدا ناصر ما و یاور ما باشد!"
‼️در پایان به نکته ای اشاره کنم که چه بسا بررسی زوایای آن در آینده از مسئولیت های مهم سیاستمدارانِ دینی و روانشناسان و اساتید است که چرا بخشی از مردم ما به "رخوت" رفته اند و بخشی هم به "لجاجت" در آمده اند؟
