پایگاه خبری جماران: دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر اینکه هرچه بیشتر از اندیشه امام فاصله بگیریم قطعا انقلاب اسلامی آسیب میبیند، گفت: امام را فقط نباید در کتابهای دانشنامه و صحیفه منحصر کنیم. اینها قطعا کارهای لازمی هست؛ چون کارهای مرجع و منبع است و محققین مراجعه میکنند. ولی ما برای کودکان، نوجوانان و جوانان باید اندیشه امام را نشر بدهیم؛ اندیشه امام نسبت به حوزههای معیشتی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حوزههای مختلفی که امام صحبت دارند.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با حجتالاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه که در غرفه مؤسسه چاپ و نشر عروج سی و چهارمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران انجام شده را در ادامه میخوانید:
در فضای امروز کشور ما چقدر ضرورت ترویج افکار حضرت امام برای مردم و خصوصا جوانان احساس میشود؟
از زمانی که دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی شدهام بیش از هر زمان دیگری نیاز انقلاب اسلامی به منظومه فکری امام را احساس کردهام. یعنی در حوزه فرهنگ، سیاست، اقتصاد و کشاورزی این نیاز وجود دارد. اخیرا شورای عالی انقلاب فرهنگی سند امنیت غذایی را کار کرد که الحمدلله تصویب شد. وقتی به سراغ اندیشه امام میرویم میبینیم آنقدر بحث کشاورزی و امنیت غذایی در آن دقیق است که واقعا مثل اینکه امام دارد حرفهای امروز را میزند.
نباید خیال کنیم امام مثل بقیه علما است؛ امام یک انسان کامل و عارفی بود که 200، 300 سال از زمان خودش جلوتر بود. نباید خیال کنیم امام گذشت و تمام شد، امام تازه شروع شده و هرچه بیشتر از اندیشه امام فاصله بگیریم قطعا انقلاب اسلامی آسیب میبیند. لذا جا دارد که من از مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام تشکر کنم که به جد پیگیر هستند و اندیشههای امام را دنبال و آثار امام را در موضوعات مختلف تدوین میکنند.
در حرم حضرت امام جلسهای بود و عرض کردم، الآن به شدت ما نیاز داریم که با استفاده از فرمایش حضرت امام «الگوهای حکمرانی امام» را در عرصههای مختلف تدوین کنیم. حکمرانی به معنای «governance» مقصود من است نه «government» که حکومت از دیدگاه امام را بگوییم. حکومت از دیدگاه امام نوشته شده است. حکمرانی به معنای سیاستگذاری، تنظیمگری و تصدیگری در حوزههای فرهنگ، اقتصاد، سیاست، امنیت، مقاومت و عرصههای دیگر است.
بهترین راه ترویج افکار، اندیشه و سیره امام خمینی(س) برای نسل جوان امروز که دوران حیات حضرت امام را درک نکرده اند، چیست؟ چطور میتوانیم امام را به این نسل معرفی کنیم؟
ما هرقدر بتوانیم اندیشه امام را با ابزار چند رسانهای به مخاطب منتقل کنیم، قطعا مخاطب بعد از ارتحال حضرت امام بیشتر با امام انس میگیرند. اما نحوه ترجمه اندیشه امام به زبان زمانه و مخاطب مهم است. الآن در غرب برای کودکان فلسفه نوشته میشود. یعنی کانت را با زبان جوان، نوجوان و کودک ترجمه میکنند. به هر حال الآن ابزار انیمیشن هم وجود دارد.
امام را فقط نباید در کتابهای دانشنامه و صحیفه منحصر کنیم. اینها قطعا کارهای لازمی هست؛ چون کارهای مرجع و منبع است و محققین مراجعه میکنند. ولی ما برای کودکان، نوجوانان و جوانان باید اندیشه امام را نشر بدهیم؛ اندیشه امام نسبت به حوزههای معیشتی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و حوزههای مختلفی که امام صحبت دارند.
من یک وقت برای نوجوانان و جوانانی که به هر حال یک سری شبهاتی هم داشتند و این شبهات در ذهن، رفتار و کنش آنها اثرگذار بود، با زبان سادهای خداشناسی عرفانی امام را توضیح دادم؛ اشکهای اینها جاری شد. امام یک فقیه، فیلسوف و عارفی است و به گونهای خدا را به جامعه معرفی کرده که ما اگر همین بُعد عرفان و خداشناسی عرفانی امام را به جامعه معرفی کنیم، قطعا میتواند خیلی از همین نوجوانان و جوانان را شیفته امام و مشی و تفکر امام کند.
چطور میتوانیم با توطئههای دشمنان داخلی و خارجی اندیشه امام که سعی دارند اسم و رسم حضرت امام را کمرنگ جلوه بدهند، مقابله و این توطئهها را خنثی کنیم؟
اول خودمان مراقب باشیم که امام را حزبی نکنیم. یعنی سطح امام را به یک گروه و طایفه خاص تنزل ندهیم و مثلا اینکه اصلاحطلبان و یا اصولگراها بگویند امام از ما است. امام برای کل عالم است و برای انسان و انسانیت آمد. اما وقتی امام را به یک گروه خاص منحصر کردیم خیلی تنزل به امام دادهایم. دوم اینکه امام را منظومهای معرفی کنیم و گزینشی معرفی نکنیم. نکته مهمتر اینکه قوام منظومه امام مبتنی بر حکمت است. اگر «حکمت امام» که اکسیر اندیشه امام است، نشر پیدا کند به نظر من اتفاقات بزرگی میافتد. نکته دیگر اینکه اندیشه امام را به زبانهای دنیا ترجمه کنیم. من خبر ندارم که چقدر اندیشه امام به زبانهای دنیا ترجمه شده است.
کتابهای مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) به 25 زبان دنیا ترجمه شده است.
بسیار عالی است. به زبان فرهنگ کشورهای مختلف هم باید ترجمه شود. به هر حال گاهی اوقات کشور ما اقتضائاتی داشته و امام بر آن اساس سخن گفته و باید به اقتضائات کشورهای دیگر توجه شود.