چرا از نام «خمینی بزرگ» در سلام فرمانده دریغ شد؟!

پایگاه خبری جماران: بعد از نقدهایی که اوائل سال به شعر "سلام فرمانده" وارد شد، هم اکنون "سلام فرمانده ۲" رونمایی شده!

"سلام فرمانده" دارای سه اشکال غیرقابل اغماض است؛

اولا ؛ استفاده از ادبیاتِ "ملاقات حسی ، زدن ، به هم زدن دنیا و .." در متن اشعار شده که معارض با آموزه های متقن دینی ما در باب مهدویت است. چرا که ملاقات با حضرت مهدی (عج) در زمان غیبت، و نیز معارضه آن عزیز با دنیا و با بشریت در زمان ظهور بر اساس نصوص دینی که در دو کتاب ارزشمند شیخ صدوق و شیخ طوسی بنام "کمال الدین" و "الغیبه" مندرج است به کلی متنفی میباشد. بله ؛ آن حضرت (عج) با جباران جهان طرف حساب است ، در عین حال برای فرد فردِ جهانیان "رحمت الهی" است .

ثانیا ؛ محتوایِ اشعار از فرهنگ غنیّ شیعه در باب مهدویت مانند ؛ تشویق به پاکی وتقوا ، رعایت اخلاق و حقوق انسانها ، برقراریِ عدالت ، ظهور رحمت برای جهانیان و نیز تکمیل عقول که گفتمانِ منصوص در روایات معتبر امامیه درباره حضرت مهدی (عج) میباشد، خالی است!

و ثالثا ؛ صد افسوس که در متن اشعار این دو آهنگ از ذکر نام "امام خمینی" دریغ شده!

اجازه دهید این رخدادِ تلخ را محضرتان عرضه داشته باشم که چه زود یادمان رفت که "خمینی بزرگ" بود که در این عصر توانست دنیا را به حق خواهی و عدالت دعوت کند، و او بود که روح شجاعت در برابر استکبار را در مستضعفین جهان تقویت کرد. 

چه زود یادمان رفت که "امام خمینی" بود که خاستگاه خیل عظیم افکار عمومی در دهه چهل و پنجاه برای مبارزه با ظلم و استبداد قرار گرفت، و او متواضعانه اما با هزینه هایی مانند تهمت و زندان و تبعید به خواسته هموطنانش احترام گذاشت. آیا آنچه امام عزیز کرد خارج از سیره پاک حضرت مهدی (عج) بوده که نام او برده نمیشود؟!

و اگر بناست نامی از شخصیتی در متن اشعار برده شود، چرا از دست پرورده های "خمینی بزرگ" همچون استاد مطهری، آیت الله بهشتی که در مسیر احقاقِ حق بر اساس روش استاد و مرشد خود یعنی امام راحل تا پای جان ایستادند و شربت شهادت نوشیدند، دریغ شده؟!

بجاست که سکاندارانِ عرضه دین، دانش، فرهنگ و هنر متوجه خطری با مشخصه "تحجر و جمود" که میتواند موریانه وار بر شخصیت های تاریخ سازِ ایران اسلامی هجوم آورد ، غفلت نورزند.