سید عطاالله مهاجرانی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی برای جماران نوشت:
اصطلاح " توپ گرد است!" کلیشه اى است که معمولا تیمى که پیروز نشده و یا شکست خورده به کار مى برد. اما این کلیشه دور از واقعیت نیست. در همین مسابقات جام جهانى قطر شاهد فراز و فرود عربستان و ژاپن و کستاریکا و آلمان بودیم.
تیم ملى ایران هم بعد از فرود در مسابقه با انگلیس شاهد پروازش در مسابقه با ولز بودیم. فوتبال را بایستى در چارچوب خودش دید و داورى کرد. این که تیمى به جام جهانى راه پیدا مى کند، نشانه توانایى بازی کنان و تدبیر مربیان است. شاهدیم که تیم هاى روسیه و ترکیه و ایتالیا و امارات و …نتوانستند به مسابقات جام جهانى قطر راه یابند و پشت در ماندند.
اما نکته شایسته تأمل و عبرت این بوده و هست که تیم ملى ما با مشکل جنگ روانى سنگینى رویارو بود. فضاى مجازى پیوسته نیزه هاى زهرآگینى را به سوى تیم و مربى نشانه مى گرفت. برخى چهره هاى شناخته شده فوتبال ایران نیز زبان به طعنه و تعریض و بلکه تعرض گشودند. گفت:
ترسم از ترکان تیرانداز نیست
طعنه تیر آورانم مى کشد!
تیم ملى ما دچار طعنه هاى تیر نَیاورانى بود که نامشان را مى شناسید!
حتى استاد دانشگاهى که از خجالت رضا شاه و محمد رضا شاه و اسرائیل در آمده است وقتى نوبت به جوانان عزیز تیم ملى ما رسید گفت: قبل از اینکه به مسابقه بروند، بازى را باخته بودند!
چنین پشت جبهه اى قرار بود تیم ملى ما را حمایت کند. شاهد بودیم که تیم ملى در مسابقه با انگلیس در واقع در موقعیت طبیعى و به اصطلاح در پوست خود نبود. حال اگر اینهمه نامردمى و طعنه و فشار روانى نبود و برعکس فضاى آرام، متعادل و با نشاطى براى تیم ملى ایران تدارک مى شد، نتیجه متفاوت نبود!؟
گفت: "عمر دو بایست در این روزگار
عمر نخست صرف تجربه اندوختن مى شود و : "در دگرى تجربه بردن به کار!"
مسابقه تمام شد! یک باخت بسیار بُد، یک برد بسیار خوب ونیز یک باخت خوب!
کارنامه تیم ملى ماست. به امید جام جهانى ٢٠٢٦ و بهره گیرى از همه تجربه ها.
