پایگاه خبری جماران: رئیس سابق مرکز اسناد و کتابخانه ملی با اشاره به اینکه جناح های مختلف تا حالا فرصت گفت و گو با هم برای حل مسائل کشور را نداشته اند، گفت: اگر جامعه بخواهد از این مخمصه ای که موجود است و کاهش سرمایه اجتماعی و عدم اعتماد جامعه به دست اندرکاران و مدیران نجات پیدا کند، راهش این است که همه حرف ها شنیده شود و هرکسی در بحثی که مطرح می کند دیگران را به چالش بکشد؛ تا به قول معروف حرف درست از دل آن بیرون بیاید.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با اشرف بروجردی در خصوص جزئیات دیدار فعالان سیاسی با رئیس جمهور را در ادامه می خوانید:
خانم دکتر بروجردی! فضای جلسه شب گذشته با رئیس جمهوری را چه طور ارزیابی می کنید؟
به نظر من مهمترین نتیجه جلسه دیشب این بود که طرفین متوجه شدند برای برون رفت از مشکلات باید حرف همدیگر را خوب بفهمند. در شرایط فعلی به نظر می رسد که هرکس حرف خودش را می زند و چه این جناح و چه آن جناح، چه قبلی ها و چه کسانی که الآن در دولت هستند، تا حالا فرصت گفت و گو با هم برای حل مسائل کشور نداشته اند.
همه حرف حاضران این بود که ما باید برای نجات کشور گام برداریم. ولی برای اینکه این جلسه بتواند اثربخش و تأثیرگذار باشد، مهم این است که اینها در حد حرف باقی نماند و واقعا بتوانند استفاد کنند و بتوانند یکدیگر را برای طرح مسائل مختلف به چالش بکشند.
همه نیروهای کارآمد و کسانی که هزینه شده تا بتوانند کارآمد و تأثیرگذار باشند، یا اخراج شده اند و یا از مسئولیت کنار رفته اند
چه موضوعاتی در این جلسه مطرح کردید؟
راجع به شعار اولیه ایشان بحث داشتم که فرمودند دولت من فراگیر خواهد بود. به ایشان گفتم واقعا این طور نیست؛ نه تنها دولت فراگیر شکل نگرفت، در داخل بدنه دولت و دستگاه ها، همه نیروهای کارآمد و کسانی که هزینه شده تا بتوانند کارآمد و تأثیرگذار باشند، یا اخراج شده اند و یا از مسئولیت کنار رفته اند. در نتیجه کسی که اینجا کار یاد گرفته و برای او هزینه شده، نگاهش به بیرون است. به خصوص نسل جوان، وقتی می بینند نمی توانند کارساز و اثربخش باشند، بحثشان رفتن بیرون از اینجا است.
نکته دیگر حرف های من این بود که ایشان اکتفا نکنند به آماری که دوستان و اطرافیانشان می دهند. چه بسا چیزی که به ایشان می گویند مقرون به صحت نباشد. بنابر این حتما سعی کنند که از منابع خبری دیگر هم اطلاع بگیرند. از دوران تصدی خودم در وزارت کشور مثال زدم و عرض کردم بالأخره ما باید همه حرف های جامعه را بشنویم و بتوانیم بر اساس آن سبک و سنگین کنیم.
آیا می شود این جلسه را در راستای شنیدن حرف گروه های مختلف جامعه و یا قدمی برای رفتن به آن مسیر دانست؟
البته کل جلسه این نبود اما این راهکاری برای نجات جامعه است. اگر جامعه بخواهد از این مخمصه ای که موجود است و کاهش سرمایه اجتماعی و عدم اعتماد جامعه به دست اندرکاران و مدیران نجات پیدا کند، راهش این است که همه حرف ها شنیده شود و هرکسی در بحثی که مطرح می کند دیگران را به چالش بکشد؛ تا به قول معروف حرف درست از دل آن بیرون بیاید.
یکی از عزیزانی که در آنجا حضور داشتند به شدت برآشفته بودند از اینکه دوره قبل خیلی خطاها شده و ما دیگر نمی توانیم مشکلات را تحمل کنیم. بدون اینکه ذکر کنند خودشان الآن در چه جایگاهی قرار گرفته اند و چگونه دارند عمل می کنند؛ با حذف نیروهای مقابل. این گفت و گو باید صورت بگیرد. البته خود آقای رئیسی تأکید کردند که من شنونده انتقادها خواهم بود ولی به نظر من شنیدن تنها اثربخش نیست.
رئیس جمهوری برای عمل به این حرف هایی که می شنوند، راهکاری هم ارائه دادند؟
حرف کلی زده شد. گفتند من حرف هایی که زده می شود و انتقادهایی که می شود را حتما استفاده می کنم. اما اینکه چگونه استفاده می کنند، چگونه به بحث گذاشته شود، چگونه خبرگان دور هم جمع شوند و برنامه منظمی برای ارائه راهکار داشته باشند را اشاره ای نداشتند. یک بخش از فرمایشاتشان هم مرتبط با دولت گذشته بود و من معترض این بخش بودم که استنکاف می کنم از اینکه به شما به عنوان یک خبرنگار بازگو کنم ولی به هر حال حرفم را خدمتشان زدم.
بیشتر مباحث و دغدغه عزیزان برجام بود
چه مطالب دیگری توسط افراد حاضر در این جلسه مطرح شد؟
بیشتر مباحث و دغدغه عزیزان برجام بود. البته یکی دو نفر به این موضوع اشاره کردند. آقای ابطحی بحث فضای مجازی را مطرح کردند و خیلی روی آن تکیه داشتند. یکی هم مباحث اقتصادی و تولید بود که اگر ما واردات را افزایش دهیم شاید بتواند به بهبود شرایط کارخانه هایمان کمک کند و رقابتی شود. می شود گفت بسیاری از کارخانه های ما در حال تعطیلی است و باید به سمتی برویم که کارخانه ها از این شرایط بیرون بیایند.
حرف من عمدتا «عدم به کارگیری نیروهای خبره در سطوح تصمیم گیری و اجرا» است؛ و این را به عینه و وضوح در همه دستگاه ها شاهد هستیم. یعنی به هر دستگاهی نگاه کنید می بینید کسانی که به عنوان متولی امر در مسند تصمیم گیری قرار گرفته اند، بدون اینکه فکر کنند نیروهایی که آنجا هستند چه قدر می توانند کارساز و کارآمد باشند، به اخراج آنها فکر می کنند؛ و به نظر من این خیلی آزاردهنده است.
