در زمانی که ما سخت به آراء مردم در پای صندوقهای رآی نیاز داریم و این خط مشی بزرگان نظام و رهبری آن است، چرا باید کاری بکنیم تا بر خلاف منافع ملی، مردم کمتری به پای صندوق بیایند تا از نیامدن آنان کاندیدا، حزب و دسته ما بیرون بیاید! به زعم شما اگر رئیس جمهوری سکان اداره کشور را به عهده بگیرد که از هر ۴ ایرانی ۳ نفر به او رای نداده باشند، چگونه رئیس جمهوری خواهد بود!
پایگاه خبری جماران: ۲۸ خرداد روز انتخاب رئیس جمهور جدید است. بررسی این رویداد نیازمند نکاتی است:
نکته اول؛ یکی از آفات تعصب، لجبازی است. چشم و گوش آدم متعصب بسته می شود. هیچ سخنی را گوش نمی دهد. وهابیون متعصب، حاضر نیستند حرف علما و نوشته های آنها رو بشنوند و بخوانند.
در این سال‌ها اوج تعصب را در رفتار داعشی ها شاهد بودیم .
خونهای به ناحقی که در سوریه و عراق و دیگر کشورها ریخته شد، همه به دلیل جهالت و تعصب کورکورانه این فرقه بود!
نکته دوم؛ مشارکت حداکثری
این روزها مردم ما در آستانه انتخاب دومین شخصیت کشورشان هستند. امام خمینی و متفکرین و انقلابیون، اسبابی را فراهم آوردند تا مردم با مراجعه به صندوق رآی رئیس قوه مجریه را انتخاب کنند. در نگاه آنها آراء مردم باهم تفاوت ندارد. همه مردم به صورت مساوی از این حق برخوردارند. شهروند درجه یک و دو نداریم.
مسلمان و اهل کتاب، جوان و پیر، زن ومرد و....همه از این حق بهره مندند.
البته تلاش شد تا بگویند رای گیری در اسلام نیامده و یا این که رای شما با ما فرق دارد، اما رهبران انقلاب و در این دوره رهبری معظم بر مشارکت حداکثری مردم تاکید داشته اند.
نکته سوم؛ حفظ منافع ملی
متاسفانه این امر بسیار بدیهی مغفول واقع شده است. منافع ملی باید ملاک سنجش تصمیمات مهم کشور باشد.
چرا نمایندگان مردم و مدیران اجرایی بر این اصل اساسی تاکید نمی کنند و این تراز را به کار نمی گیرند. گاهی اوقات برای رد یک لایحه و تصمیم باید از اصل حفظ منافع ملی، استفاده کرد .کاری که در مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاهده می کنیم.
مثلا تصویب fatf با منافع ملی منافات دارد یا خیر؟ اگر منافات دارد، پس چرا ۱۵۰ کشور در جهان از این قانون تبعیت می کنند!
یا مثلا برجام به نفع منافع ملی است یا بر ضرر آن.
این امور ارتباطی با دین و شرع ندارد، که ما بخواهیم نگران آن باشیم.
مگر مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام، از این دست نیست؟!
نکته چهارم؛ رابطه انتخابات با منافع ملی
در زمانی که ما سخت به آراء مردم در پای صندوقهای رآی نیاز داریم واین خط مشی بزرگان نظام و رهبری آن است، چرا باید کاری بکنیم تا بر خلاف منافع ملی، مردم کمتری به پای صندوق بیایند تا از نیامدن آنان کاندیدا، حزب و دسته ما بیرون بیاید!
به زعم شما اگر رئیس جمهوری سکان اداره کشور را به عهده بگیرد که از هر ۴ ایرانی ۳ نفر به او رای نداده باشند، چگونه رئیس جمهوری خواهد بود!
عملکرد صداوسیما و بعضی جمعیت‌ها و بعضی تصمیمات، چالش بزرگی سر راه مردم قرار داده است.
از یک طرف پای منافع ملی در میان است و رای بالا به رئیس جمهور یعنی اقتدار و عظمت در جهان و از سوی دیگر تنگ نظریها و تعصبات حزبی و گروهی که عزم مردم ما را در رای دادن سست کرده است.
یکبار در حماسه تکرار معلوم شد آخرین نفر انتخاب شده توسط اکثریت صد ها هزار بالاتر از سر لیست اقتدارگرایان بود!
بدون مشارکت اکثریت مردم، حتی آنانیکه مارا قبول ندارند، نمی توان بر مشکلات و معضلات کشور فائق آمد .
در تعجبم یک دولت اقلیت با یک مجلس اقلیت، صد درصد هماهنگ باهم و یک دست چگونه می توانند مسائل مهم کشور را حل کنند.
آیا می دانید راه افزایش سرانه درآمد ملی، فقط و فقط مشارکت همین مردم و ایرانیان مقیم در کشورهای دیگر و سرمایه گذاری شرکت‌ها و کمپانی های خارجی است؟
با کمال ناباوری بعضی از کاندیداها حرفهایی می زنند مثل اینکه حتی یک مقاله هم در باب اقتصاد نخوانده اند.
امروزه حفظ منافع ملی اقتضا می کند ما هرچه زودتر به فکر افزایش درآمد برای مردممان باشیم. مردمی که شایسته اند تا زندگی بهتری داشته باشند .
بعضی از کاندیداها متاسفانه در برنامه اصلی شان، توزیع فقر و افزایش یارانه است!
چطور راضی باشیم ۶۰ درصد مردم زیر خط فقر باشند و متعصبانه و لجبازانه از برنامه های سخن بگوییم که نتیجه آن گسترش فقر و فلاکت است.
آیا فهمیدن این مسئله خیلی مشکل است؛
که ما باید حضور میلیونی مردم و خلق حماسه جدید را بر منافع گروهی و انتخاب رئیس دولت ضعیف ترجیح بدهیم.
حال شما هستید و اقداماتتان که زمینه قهر مردم را فراهم کردید .
اگر شما قائل هستید که به دلیل یک دست نبودن اقتصاد کشور لطمه دیده است؛ در یک دستی مدیریت، شما یک تجربه نا موفق مدیریتی دارید که در آنجا نمی توانید توپ را به زمین این وآن بیندازید، وآن حوزه فرهنگ و فرهنگ دینی است.
ببینید با صدا وسیما، مساجد، هیاتها و روحانیون و مدیران و امر بمعروف و تبلیغات دینی و... چه بلایی بر سر اخلاق و ادب و دین این مردم آمده است. آنجا که برجام نبوده است!
آنجا که دولت لیبرال کاره ای نبود!
آنجا پای صهیونیست‌ها در میان نبوده!
آنجا من بودم و شما و عملکردمان...
والسلام
محمد رضا حشمتی اول خرداد ۱۴۰۰
