دبیرکل مجمع ایثارگران معتقد است: «اگر قرار است یک نیروی شاخص نظامی بخواهد به رقابت انتخاباتی بپردازد باید انتظار این را داشته باشد که دیگر از حمایت کلی مردم محروم شود».
جواد امام در گفت و گو با خبرنگار جماران، در خصوص حضور نظامیان در انتخابات رسیاست جمهوری گفت: نظامیانی که نام آنها به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری مطرح شده، همگی در زمانی که شاغل هستند مایل به حضور در عرصه سیاست شده اند و این مسأله هم به لحاظ قانونی و هم از بابت فرمایشات اکید حضرت امام که نیروهای مسلح نباید در مسائل سیاسی ورود کند، دخالت مستقیم در عرصه سیاست محسوب می شود.
وی افزود: بعضا شنیده می شود کسانی که امروز به عنوان کاندیدا مطرح شده اند، در دوران جنگ نیز برای دفاع در جبهه ها حضور پیدا کرده بودند. باید گفت کسانی که برای دفاع از کشور در دفاع مقدس حضور پیدا می کردند لزوما نظامی نبودند و بخشی هم که جذب نهادهای نظامی شدند یا به صورت یک نظامی حرفه ای درآمدند و ادامه دادند یا از نهادهای نظامی خداحافظی کردند و به دستگاه های اجرایی یا سایر نهادهای بخش خصوصی منتقل شدند و عملا نظامی محسوب نمی شوند.
دبیرکل مجمع ایثارگران گفت: متأسفانه ما اتفاقاتی را در کشور شاهد هستیم که هیچ جای دنیا نظیر ندارد. یعنی با اینکه منع قائل شدند برای حضور نظامیان در عرصه سیاست، اما می بینیم که آنها در حالی که هنوز بر سرکار خود هستند بحث های انتخاباتی می کنند و فعالیت های خود را انجام می دهند. مشابه همین افرادی که تاکنون برای کاندیداتوری اعلام آمادگی کرده اند یا خواهند کرد.
او بیان کرد: از مدت ها قبل اعلام شده که نهادهای نظامی قصد ورود به انتخابات دارند؛ این عملا به معنای سوءاستفاده از امکانات شغلی بوده و خلاف قانون است. آقایان در حالی که از کار خود استعفا نداده اند، اعلام کاندیداتوری می کنند و در موعد مقرر نیز رو به ثبت نام می آورند و با هماهنگی ها و پشتیبانی هایی که صورت می گیرد تأیید صلاحیت نیز می شوند. حال اگر در انتخابات رأی نیاوردند، مانند آقای رضایی که چندین بار وارد عرصه شده اما رای نیاورده، مجدد لباس نظامی به تن می کنند و به کار سابق خود بازمی گردند.
امام افزود: از طرفی نظامیانی داشته ایم که در دوره ای نماینده مجلس شده اند اما پس از اتمام مدت نمایندگی شان مجددا لباس نظامی بر تن کرده اند. این به معنای دخالت مستقیم نظامیان در امر سیاست است و عموم این رفتارها نیز از جانب یک جریان سیاسی مشخص اتفاق می افتد. به نظرم تا امروز نظامیان مورد اقبال قرار نگرفته اند و آنها وقتی در عرصه رقابت قرار می گیرند، خود را در مقابل بخشی از جامعه که آنها را نمی پذیرد قرار می دهند.
دبیرکل مجمع ایثارگران اظهار کرد: در صورتی که جایگاه نظامیان بسیار محترم است و وظیفه ای که آنها نسبت به تمامیت ارضی و حفظ امنیت کشور دارند بسیار مهم است. اولین خسارت حضور نظامیان در رقابت های انتخاباتی این است که آنهایی که از نظر عموم مردم و اقشار گوناگون جامعه مورد احترام و محبوب هستند وقتی پا به عرصه انتخاباتی می گذارند از آنجا که متعلق به یک جریان سیاسی خاص هستند، در مقابل بخش قابل توجهی از جامعه قرار می گیرند. این آفت بسیار بزرگی است. در صورتی که جایگاه نظامیان باید مورد حمایت و ارزش همه مردم باشند.
وی ادامه داد: کسانی که در دوران دفاع مقدس از خودگذشتگی و ایثار کردند مورد احترام همه جامعه است. وقتی بخش های امنیتی و نظامی ما در اختیار یک جریان سیاسی و در برابر جریان سیاسی دیگر قرار می گیرند، جایگاه و ارزش خود را زیر سوال می برند. متأسفانه پس از جنگ نظامیان و به طور ویژه سپاه وارد بخش های اقتصادی شدند. ظرفیتی بعد از جنگ آزاد شده بود و قرار بر این بود که وارد عرصه سازندگی شود و همین هم شد. ولی رفته رفته به جایی رسیدیم که سپاه تبدیل به رقیب بخش خصوصی و پیمانکاران آن بخش شد.
امام افزود: در حالی که بعد از جنگ ظرفیت های خوبی در بخش خصوصی کشور ایجاد شد و شاهد توسعه و دانش خوبی در بخش خصوصی، همچنین ظرفیت های خوبی در عرصه پیمانکاری کشور بودیم. متأسفانه از وقتی که نیروهای نظامی رقیب بخش خصوصی شدند، این ظرفیت ها یا از بین رفت و یا انگیزه ها را برای فعالیت بیشتر کاهش داد. به این دلیل که بخش خصوصی عملا قادر به رقابت با نظامیان نبود به تعطیلی کشیده شد. این در حالی است که قرار نبود نیروهای مسلح ما رقیب بخش خصوصی باشد. حتی قرار نبود نیروهای مسلح نقش پیمانکار را ایفا کنند. سپاهی که همه مردم خود را به نوعی مدیون خدمات و ایستادگی های آنها در دوران دفاع مقدس می دانستند، امروز به عنوان رقیب در صحنه حاضر شده است و این ها آسیب و لطماتی است که به نیروهای مسلح ما وارد می شود.
جواد امام بیان کرد: در مسأله مربوط به ایثارگران نیز این گونه است. قرار بود امکاناتی در اختیار ایثارگران گذاشته شود تا آنها بتوانند خلاءهای به وجود آمده خود را از نظر کیفیت آموزش جبران کنند و به تدریج این مساله تبدیل به سهمیه شد که بازهم مورد استقبال مردم بود. ولی امروز می بینیم این سهمیه ها به واحدهایی از نیروهای نظامی تعمیم پیدا کرده که هیچ نقشی در دفاع مقدس نداشته اند.
وی گفت: متأسفانه هر چه پیش می رویم این موضوع را نادیده می گیریم که نباید به منافع بخشی از مردم بی توجه باشیم و یا عموم جامعه را در مقابل خود قرار دهیم. نیروی مسلح باید در جایگاه خودش باشد. اگر در جایگاه خودش باشد مردم نیز استقبال خواهند کرد. اگر هم قرار است که آنها وارد عرصه سیاسی شوند باید با لباس و موقعیت های نظامی خود خداحافظی کنند و با جدیت در عرصه سیاسی قرار گیرند و پلکان رشد و ترقی و تمرین در عرصه سیاسی را شروع کنند و این گونه نباشد از فرماندهی یک نیرو وارد انتخابات ریاست جمهوری شوند یا از فرماندهی یک قرارگاه کاندیدای ریاست جمهوری شوند.
جواد امام بیان کرد: یکی از شرایط کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری این است که فرد باید «رجل سیاسی» باشد در صورتی که نظامیان «رجل نظامی» هستند. تصریح قانون اساسی نیز بر رجال سیاسی بودن افراد است. بنابراین نظامیان در ابتدا باید سیاسی شوند و در حوزه سیاست جایگاهی پیدا کنند. این گونه رفتارها باعث می شود تا مردم احساس کنند جامعه دارد به سمت بسته شدن بیشتر فضا حرکت می کند.
جواد امام گفت: بخشی از مردم نیز چنین می پندارند که جامعه دارد به سوی دوره رضاخان بازمی گردد. حساسیت ها و سختی های ناشی از تبعات چنین اقداماتی متوجه تمام نیروهای مسلح خواهد شد. بنابراین اگر نظامیان فکر می کنند در عرصه سیاست مفید هستند، باید از موقعیت نظامی خود فاصله بگیرند و این گونه نباشد که تمام بوق های تبلیغاتی، یک قرارگاه را تبلیغ کند با این هدف که فرمانده آن می خواهد در انتخابات آینده حضور پیدا کند.
وی بیان کرد: فرمانده یک قرارگاه ممکن است شخصیت خوبی باشد ولی امکاناتی که آن قرارگاه در اختیار دارد متعلق به نیروهای مسلح است نه ایشان، اگر وی می خواهد خود را به تصویر بکشد باید از نیروهای مسلح خارج شود و کار سیاسی را تمرین کند. نباید چنین باشد که شاخصی در نیروهای مسلح کاندیدا شود و یک جریان سیاسی مشخصی هم از او دفاع کند و عملا چنین القاء شود که سپاه در برابر بخشی از جامعه قرار گرفته است.
او گفت: سپاه مورد احترام است و در برابر همه جریانات و گروه های سیاسی وظیفه ای یکسان و برابر دارد. نباید این سرمایه و جایگاه در اختیار جریانات سیاسی قرار گیرد. به نظرم همه آنهایی که به سپاه و نیروهای مسلح علاقه مند هستند، همه جوره حامی و پشتیبان آنها قرار دارند و اگر قرار است یک نیروی شاخص نظامی بخواهد به رقابت انتخاباتی بپردازد باید انتظار این را داشته باشد که دیگر از حمایت کلی مردم محروم شود.
وی در پاسخ به این گزاره که« نیروهای نظامی توان اجرایی بالایی برای حل مشکلات کشور دارند و می توانند با کار جهادی کشور را به پیش ببرند»، گفت: اقدامات جهادی که برخی آن را مختص نیروهای نظامی می دانند تنها محدود به آنها یا یک قشر خاص نیست. هرکسی در هر لباس و جایگاهی می تواند حرکت جهادی داشته باشد و خدمت کند. نیروهای مسلح به جهت دست اندازهایی که برای سایر بخش ها ایجاد کرده اند و همین طور تمرکز قدرتی که در سپاه ایجاد شده و آن را تبدیل به نیرویی کرده که در امور نظامی، امنیتی، اقتصادی، عمرانی، فرهنگی و تمام امور حضور دارد، باعث بی معنا شدن سایر بخش ها شده اند. سپاه نیز به جایی پاسخگو نیست.
امام ادامه داد: اگر عده ای فکر می کنند سپاه می تواند مشکلات را حل کند باید گفت بخشی از مسائلی که امروز وجود دارد به نیروهای مسلح بازمی گردد و به گونه ای ورود آنها به بخش های مختلف باعث شده به نوعی خدمات گذشته شان نیز زیر سوال رود وگرنه ما ظرفیت های بالقوه و جدی ای داریم. همین برجام یکی از ظرفیت های موجود است.
او افزود: شاهد بودیم که در دوره آقای احمدی نژاد پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت رفت و قطعنامه های متعددی علیه کشور صادر شد. وضعیت به رفتن پرونده ذیل بند 7 شورای امنیت هم رسید که اگر ادامه پیدا می کرد اوضاع بسیار برای ایران سخت تر می شد. عموم افرادی که در آن دوره مسئولیت داشتند بی ارتباط با نظامیان نبودند ولی عملا دیدیم که بعد از روی کار آمدن آقای روحانی، تیم وزارت امور خارجه دولت ایشان توانست با دیپلماسی وضعیت را مهار کند و موفقیتی که برجام رقم زد ما را از خطرات آن مقطع دور کرد. هرچند مخالفین داخلی برجام تلاش کردند این توافق به ثمر ننشیند و بعد از روی کار آمدن ترامپ نیز با رفتارهای غیرمعمول او کار برای ما سخت تر شد. راهبرد خروج از این وضعیت ها همیشه نظامی نیست. ما باید به دنبال تنش زدایی باشیم. پشتوانه دفاعی و نظامی را باید در جای خود بنگریم و دیپلماسی را نیز باید در جایگاه واقعی اش قرار ببینیم. مدیریت کشور باید با تدبیر و عقلانیت و بهره گیری از همه ظرفیت ها باشد.
دبیرکل مجمع ایثارگران در پایان گفت: اگر قرار است تمام فرصت ها و ظرفیت ها و مدیریت کشور را ناکارآمد بدانیم آن زمان می توانیم کار را به نظامیان واگذار کنیم وگرنه ما ظرفیت های لازم را داریم و هرکس باید در جایگاه خودش کار کند. ما نباید سرمایه ارزشمندی چون سپاه را هزینه اقدامات دیگر کنیم. سپاه نباید تبدیل به رقیبی سیاسی شود تا بخشی از جامعه در برابرش قرار بگیرند.
