یک کارشناس مسائل افغانستان با تأکید بر اینکه خط آهن خواف – هرات یک فرصت طلایی برای افغانستان و ایران است، گفت: ایران می تواند از طریق این خط آهن جایگاه ژئوپلیتیک خودش را در کل منطقه افزایش بدهد. یعنی به منطقه ای تبدیل شود که چند مجموعه امنیتی شرق آسیا، آسیای مرکزی، جنوب آسیا و خاورمیانه را به هم اتصال می دهد.
پیرمحمد ملازهی در گفت و گو با خبرنگار جماران، در خصوص افتتاح خط آهن خواف – هرات اظهار داشت: بخش ایرانی این خط آهن ساخته شده و بخشی که در خاک افغانستان است هنوز ساخته نشده و در واقع افتتاح این خط افتتاح مقدماتی بود و کامل نیست.
این کارشناس مسائل افغانستان در خصوص اهمیت این خط آهن گفت: به نظرم خط آهن خواف – هرات هم برای ایران، هم برای افغانستان و هم برای آسیای مرکزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این موضوع به توافق سه جانبه بین ایران، افغانستان و هند بر می گردد که هند از طریق چابهار و خط آهنی که الآن در دست اقدام است بتواند به زاهدان و زابل و در شعبه دیگر به خراسان جنوبی و خط آهن سراسری ایران وصل شود. خط آهن خواف – هرات بخشی از این پروژه است که بخش دیگر آن قبلا عملیاتی شده که از بندرعباس به ترکمنستان و آسیای مرکزی می رسد و البته به دلایل متفاوت، متأسفانه در سطحی که انتظار بود، عملیاتی نشد.
راه آهن خواف – هرات یک فرصت طلایی برای افغانستان و ایران است
وی با بیان اینکه راه آهن خواف – هرات یک فرصت طلایی برای افغانستان و ایران است، تصریح کرد: در هر حال واقعیت این است که یک توافق سه جانبه بین ایران، افغانستان و هند وجود دارد برای اینکه افغانستان و آسیای مرکزی را که در خشکی محاصره هستند به دریای آزاد ارتباط بدهند و صادرات و واردات این کشورها تسهیل می شود. این خط ایران را هم به حوزه تمدنی زبان فارسی و یا حوزه اسلامی زبان فارسی وصل می کند که تاجیکستان، افغانستان و بخش هایی از ازبکستان مثل سمرقند و بخارا که از نظر تاریخی با ایران خیلی هماهنگ هستند را به ایران وصل می کند.
این خط آهن واقعا می تواند توسعه این منطقه را تحریک کند
ملازهی در خصوص منافع اقتصادی این خط آهن نیز گفت: وقتی ارتباطات چهار، پنج کشور آسیای مرکزی و افغانستان را با دنیای خارج انجام بدهیم، در حقیقت حق ترانزیتی هم برای شرق ایران است که در حال حاضر عقب مانده ترین منطقه است. جنوب خراسان تا سیستان و بلوچستان، کرمان و بندرعباس مناطقی هستند که بیشترین عقب ماندگی را به لحاظ اقتصادی و توسعه نیافتگی دارند. این خط آهن واقعا می تواند توسعه این منطقه را تحریک کند. یعنی محور شرق کشور ما را می تواند کاملا پوشش داده و در مسیر توسعه قرار بدهد.
وی تأکید کرد: به نظر من مهمترین مسأله این است که روس ها تلاش می کنند از دو زاویه منطقه آسیای مرکزی را همچنان در حوزه نفوذ خودشان نگه دارند. یکی این است که دوست ندارند خطوط لوله نفت و گاز از مسیر مسکو تغییر کند و مربوط به رقابت هایی می شود که با آمریکا و چین دارند. آمریکایی ها دوست دارند که این مسیر تغییر کند و به طرف افغانستان و از آنجا به پاکستان و هند برود؛ ولی با توجه به مشکلاتی که با ایران دارند، ایران را از این روند حذف کرده اند.
ایران می تواند از طریق این خط آهن جایگاه ژئوپلتیک خودش را در کل منطقه افزایش بدهد
این کارشناس مسائل افغانستان ادامه داد: مسأله دوم ارتباطات زمینی است که از طریق این خط آهن امکان پذیر خواهد بود و روس ها خیلی مایل نیستند که مسیر افغانستان و آسیای مرکزی از جاده سالنگ، که خود روس ها ساخته بودند، از مسکو تغییر کند و به طرف کشورهای جنوب آسیا بیاید. به نظرم ایران می تواند از طریق این خط آهن جایگاه ژئوپلتیک خودش را در کل منطقه افزایش بدهد. یعنی به منطقه ای تبدیل شود که چند مجموعه امنیتی شرق آسیا، آسیای مرکزی، جنوب آسیا و خاورمیانه را به هم اتصال می دهد.
وی افزود: جغرافیای ایران این جایگاه را در اختیار ایران گذاشته و فقط بستگی به این دارد که نظام حاکم چطور بتواند از آن بهره برداری کند. به هر حال این خط آهن را از زاویه ژئوپلتیک ایران هم باید مدنظر قرار داد.
