کاربران شبکه های اجتماعی با هشتگ دوم خرداد به بیان نظرات خود در سالروز انتخابات ریاست جمهوری هفتم پرداختند.
به گزارش جماران، در سالروز انتخابات دوم خرداد سال 1376، کاربران شبکه های اجتماعی با هشتگ «دوم خرداد» به بیان نقطه نظرات خود درباره انتخاباتی که منجر به پیروزی سید محمدخاتمی و جریان دوم خرداد شد، پرداختند.
واکنش های زیر به این هشتگ در شبکه اجتماعی توییتر را از نظر می گذرانید:
یکی از کاربرانی که بیشترین بازدید را به توییت خود اختصاص داده، نوشته است: باید گفت که هنوز هم شعارهایش تازه و داشتنشان آرزوست، با آن همه احزاب و شخصیت های رنگ و وارنگ سیاسی هنوز هم تنها و تنها یک نفر است و آن هم سید محمد خاتمی
علیرضا افشار که خود را جانباز جنگ معرفی کرده، نوشته است:
هنوز حسرت به دلشان مانده که یک فساد از خاتمی را افشا کنند؛ هنوز داغ نداشتن یک رییس جمهور محبوب را بر جگر دارند.
علی ایزدی که همچنان به اصلاحات می بالد نوشته است: نفرت از دوم خرداد جاییست که رجویست ها، ترامپیست ها، برانداز ها و ... به نقطه مشترک می رسند.
توییت کاربر راضی نیز نشانگر گذر زمان طولانی از دوم خرداد 76 یعنی 23 سال پیش است. او نوشته: این دوم خرداد چیه تایم لاین رو گرفته، جریانش چیه ما کوچولو بودیم یادمون نیست.
برخی کاربران نیز به بیان خاطرات خود از آن روز پرداختند. برای مثال علی تقی پور تویتت کرده است: شما یادتون نیست مردم از ترس نمی گفتن میخوان به خاتمی رای بدن میگفتن ناطق رئیس جمهوره. وقتی با بیست میلیون خاتمی اول شد همه احساس کردن بر ترسی بزرگ پیروز شدن
سعید ملکی نیز نوشت: اولین باراورادرنیسان پاترول همراه حکیمی پورو ناصری دونماینده ی وقت #زنجان درورودی شهردیدم وعکسش راگرفتم واز همان لحظه دل درگرو صداقت ولبخندش دادم. عکاس اولین سفر انتخاباتی اش به زنجان بودم و به همین دلیل از #صداوسیما ی میلی اخراج شدم!
کاربر ماریا به پوسترهای معروف تبلیغاتی در آن سال ها اشاره می کند: پای پوستر تبلیغاتیش نوشته بود او آمد پرده و پر بگشایید. یک پوستر دیگه هم داشت که نوشته بود ایستاده ام چو شمع مترسان ز آتشم. بعد از سالها هنوز دو تا پوستر رو دارم.کنار کارت عروسیم و عکسهای بابا.
نگار علیزاده خاطره ای از دوران کودکی اش را اینگونه بیان می کند:ده سالم بود. اولین انتخاباتی بود که توش فهمیدم دو گروه وجود دارن: اونی که دایی حسین اینا میخوان رای بیاره. اونی که بقیه میخوان رای بیاره. دایی حسین یه نفر بود. اما اندازه کل فامیل قوی بود. می‌تونست مخ مامانو بخوره که چرا چادر سر نگار نکردی. یا اجازه نده تو تولدا آهنگ بذارن.
یا عزیز و آقابزرگو صبح زود ببره پای صندوق و هر چی خواست تو برگه بنویسه و بقیه از ترس هیچی نگن.
من می‌فهمیدم باید طرفدار اونی باشم که دایی‌حسین نمی‌خوادش.
اما اینم می‌فهمیدم اونی قوی‌تره که دایی حسین می‌خوادش.
حتی اگر رای نیاره.هنوزم قصه تمام انتخاباتا همینه.
سرخوردگی و حسرت خوردن به خاطر فرصت های از دسته رفته نیز در بسیاری از واکنش ها به دوم خرداد دیده می شود. دراین خصوص جواد صمدی نوشته است:
دوم خرداد سال ۷۶، هنوز شانزده سالم تمام نشده بود. رای اولم بود. رای به خاتمی.
امید رو فقط دوبار تجربه کردم.شب اعلام نتایج اون انتخابات و روز تولد پسرم
بله.امیدواری ما در خرداد ۷۶، در این تعاریف میگنجید. و افسوس گاهی ناگهان چقدر زود دیر می شود..
سیاوش بسطامی عضو حزب کارگزاران سازندگی نیز در توییت خود نوشت:
در دوم‌خرداد٧۶ سید محمد خاتمی حدود سه برابر علی اکبر ناطق نوری رأی آورد، اگر در همان دوره این اقبال و جهت گیری عمومی به شکل درست و ریشه ای آنالیز و تحلیل شده بود قطعا رویش ها و امید های عمومی جامعه ما میتوانست بیشتر باشد.
محمد عزتی هم نوشت : یه زمانی دوم خرداد ملت امید داشتند به اصلاح و الان، نه امیدی میبینم و نه اصلاحی،غمگینم مثل کسی که فهمیده آب نبود،سرا.
مهدیار سعیدیان، روزنامه نگار انتقاد از عملکرد سال های اخیر دولت و مجلس را چاشنی نوشته خود کرده است:
۲۳ سال پیش نوجوانی رای اولی با سری پرشور بودم .تازه هم روزنامه خوان شده بودم و حس روشنفکری! داشتم.۲۳ سال پیش پر از امید بودم،پر از انرژی،پر از شور...۲۳ سال پیش اصلاحات برایم به معنای آینده بود.اما امروز در آستانه میانسالی خسته ام...از شعبده این۷سال گذشته بیشتر...
سهند ایرانمهر با هشتگ دوم خرداد، به ذکر یک شعر بسنده کرده است:
به امید رهایی
با تو حال خویش می‌گفتم
تو هم یک حلقه افزودی
به زنجیر من ای قمری!
پدرام سلطانی فعال اقتصادی نیز نوشت: امروز «باز هم» جمعه دوم خرداد است و ما «دیگر» آن آدمهای خوش‌باور نیستیم.
«سین هستم» گفت: تهدید و توبیخ تو مدرسه و خونه به خاطر تبلیغ کردن و نهایتاً، سه روز اخراج از مدرسه...
آقای خاتمی، جوونیم رو به من بدهکاری!
امیر یزدانی نیز در توییت خود نوشت: تا چند سال پیش #دوم_خرداد اینجا پر میشد از توئیت خاطره و داستان و امید، الان هیچی نیست ولی
وقتی مردم رو فراموش کنی اونی که فراموش میشه خودتی
روح الله نخعی یکی دیگر از روزنامه نگارانی است که می نویسد: دوم خرداد مثل سالروز تولد دوستی درگذشته است. آمدنش غرور و افتخارو تبریک با خود نمی‌آورد. غم است و افسوس و اندوه که فکر می‌کردیم آمده بماند، اما جوانمرگ رفت و ما ماندیم، در گِل.
عکس سیاه کنید و فاتحه بخوانید که فاتحه‌اش را خواندند.
رشید داوودی طلبه حوره علمیه نیز اینگونه به موضوع پرداخته: دوم خرداد منشأ بغض ودشمنی اقتدارگرایانِ مستبد نسبت به هاشمی رفسنجانی است چون نگذاشت در رأی مردم خیانت شود.
آری، ماندگاری دوم خرداد بیش ازآنکه نتیجه تجلی اراده مردم در پیروزی سید محمد خاتمی عزیز باشد،محصول مدیریت مردی است که امروز درنبودش کشور دچار انباشت بحرانها شده است.
امین حاجران یکی دیگر از کاربران است که با ناامیدی می نویسد: چند سال دوم خرداد رو جشن می گرفتیم. اما از یه سالی به بعد تبدیل به روز عزاداری شد برام؛ روز مرگ کودکی که برای تولدش کلی ذوق کرده بودیم.
توییت محمد علی ابطحی عضو مجمع روحانیون مبارز نیز یکی از واکنش برانگیز ترین توییت ها را اینگونه نوشته است: این کپشن تاریخی وخواندنی است. احتمالا مخالفان متفاوتی داشته باشد ولی نظر من بود
برای اینکه اقای خاتمی دوباره کاندیدا شود تلاش زیادی کردیم. هنوز هم بر این باورم که اگر کاندیدا می ماند ، چه رای می آورد وچه رای نمی آورد، شرایط بعد از ۸۸ خیلی بهتر بود. اگر رای می آورد برای همه بهتر از احمدی نژاد دور دوم بود و اگر رای نمی آورد با روحیه ای که دارد تقابل های تند و انتقام های تند تر صورت نمی گرفت. کنار رفتن آقای خاتمی به زیان نظام مردم رهبری و کشور بود. آن روزها من ادعا میکردم. الان در عمل می شود دید.
اینها بخشی کوچکی از واکنش ها به روزی است که علی رغم گذشت 23 سال همچنان در یاد همه نسل های آن دوران مانده است.
