شب گذشته، مراسم شب تاسوعای حسینی در حسینیه محبان الائمه(ع) با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین عبدالرحیم سلیمانی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار جماران، شب گذشته حجت الاسلام والمسلمین عبدالرحیم سلیمانی در حسینیه محبان الائمه(ع) گفت: می بینیم بسیاری اهل نماز هستند ولی آن نماز جلو کار زشتشان را نمی‌گیرد و حتی در خلال آن هم در پی کشیدن نقشه برای کلاه گذاشتن بر سر مردم هستند. چگونه است؟ مگر خدا در قرآن نفرموده که نماز جلو فحشا و منکر را می گیرد؟ بله ولی فراموش نکنیم نمازی از منکرات جلوگیری می کند که روح داشته باشد نه نمازی که تنها خم و راست شدن است.
وی افزود: خداوند می فرماید نماز بخوان با یاد من. پس نمازی بازدارنده ارتکاب منکر است که با یاد خدا باشد نه نمازی که فرد برای حفظ ریاستش می خواند یا نمازی که از اول تا آخرش فرد حتی یکبار هم به یاد خدا نمی افتد. این مقدمه را بازگو کردم برای اینکه بگویم عزاداری برای اباعبدالله الحسین(ع) هم مثل نماز ممکن است روح داشته یا اینکه بی روح باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه مفید قم ادامه داد: به هر حال ما جامعه ای هستیم که نام اباعبدالله الحسین(ع) را به زبان می آوریم و افتخارمان این است که این نام را داریم و بزرگترین نعمت هم این است که می توانیم مجالسی داشته باشیم که در آن ذکر حسین(ع) می شود. اینکه می توانیم در این مجالس خود را ساخته و انسان وارسته ای شویم. وقتی اشک‌مان جاری می شود دلمان شفاف می شود. اما باید حواسمان باشد که چنین عزاداری هایی در صورتی این خاصیت را دارد که روح داشته باشد.
وی بیان کرد: ما که برای اباعبدالله الحسین(ع) عزاداری می کنیم آیا واقعا جامعه ما اخلاقی تر از جوامع دیگر است؟ آیا می توانیم بگوییم که در جامعه ما اخلاق بیشتر رعایت می شود؟ ببینید جامعه حسینی باید این گونه باشد. چون پیامبر ما فرمود تنها برای این مبعوث شده که مکارم اخلاق را در جامعه پیاده کند. حدیثی داریم که اگر کسی نماز و روزه اش کامل باشد اما اخلاق نیکو نداشته باشد، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد. ولی اگر در نماز و روزه اش کاستی باشد، نمی گوید نماز نخواند یا بی مبالات باشد، اما اخلاقش نیکو باشد آن ویژگی ضعف نماز و روزه اش را می پوشاند.
سلیمانی گفت: این نشان می دهد که اخلاق نیکو جایگاه اول را در دین اسلام دارد و مهم ترین نقش را در رستگاری انسان ایفا می کند. اما آیا می توانیم بگوییم ای مردم دنیا ما افتخارمان این است که اخلاق مان از همه ملل دنیا برتر و بالاتر است؟ من نمی دانم شما می توانید چنین حرفی بزنید؟ باید دید کجای کار ما می لنگد که نمی توانیم قاطعانه چنین حرفی بزنیم. آیا می توانیم به پیروان ادیان دیگر بگوییم که از آنها بیشتر صداقت داریم؟ حتی چه بسا کسانی بگویند در غرب و حتی برخی کشورهای دیگر صداقت بیشتر از جامعه ما وجود دارد. آیا می توانیم این شعر را بخوانیم که اسلام به ذات خود ندارد عیبی/ هر عیب که هست در مسلمانی ماست؟
وی افزود: آیا می توانیم به مردم دنیا بگوییم که پیامبرمان گفت ای مردم من فقط برای اخلاق آمدم؟ یا امام حسینمان فرمود من فقط برای اصلاح دین امت جدم آمدم؟سخن این است ما که امروز شیفته و دنباله رو اباعبدالله الحسین(ع)هستیم، بنابراین اخلاق باید در جامعه ما در بالاترین سطح قرار گرفته باشد و حقوق انسان ها در جامعه ما باید بیش از سایر نقاط دنیا رعایت شود. یعنی هم حکومت حقوق آحاد ملت را رعایت کند و هم مردم حقوق مربوط به حکومت را رعایت کنند و هم خودمان حقوق همدیگر را رعایت کنیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه مفید گفت: عدالت باید در رأس امور باشد و جامعه باید عادلانه اداره شود. صداقت نیز باید در همه جا و هر سطحی فراگیر باشد. نباید به گونه ای باشد که اگر کسی خواست صادقانه رفتار کند به مشکل برخورد. برای نمونه، یکی از بستگان بعد از یک مصاحبه کاری به منزل ما آمده بود و گفت آنقدر دروغ گفتم که حالم از خودم بهم می خورد. از او پرسیده بودند آیا نمازجمعه می رود؟ گفته است مرتب. آیا در نماز جماعت مسجد محلش شرکت می کند؟ گفته بله دائما. هر چه از او پرسیده بودند جواب داده بود ولی خودش می گفت آنقدر دروغ گفته که حالش از خودش بهم می خورد.
وی افزود: متاسفانه گاهی جامعه این گونه می شود. یعنی انسان ها با دروغ و ناراستی کارشان پیش می رود. فرد نمی تواند بگوید در نماز جمعه یا نماز جماعت محل شرکت نمی کند. چنین جامعه ای غیراخلاقی می شود. باید دید آیا ما توانسته ایم جامعه حسینی درست کنیم؟ جامعه ای که در آن اخلاق حاکم باشد؟ من به سهم خود نمی توانیم این را بگویم. اگر این را بگوییم که اسلام به ذات خود ندارد عیبی/ هر عیب که هست در مسلمانی ماست؟ آیا جهانیان نمی گویند اگر اسلامتان هیچ عیبی ندارد و مسلمانی‌تان عیب دارد چرا فکری به حال مسلمانی خود نمی کنید؟ چرا مسلمانی خود را درست نمی کنید؟ چرا دروغ می گویید؟
سلیمانی گفت: برخی روی شیشه عقب ماشین خود نام هایی نظیر اباعبدالله الحسین(ع)، زینب(س) و... می نویسند هیچ اشکالی هم ندارد؛ هرچند ضروری هم نیست. اما اگر این نام را نوشتند و هیچ یک از قواعد راهنمایی و رانندگی را رعایت نکردند و شهر را به آشوب کشیدند یادشان باشد که به نام امام حسین(ع) لطمه می زنند. اگر می خواهند بنویسند اشکالی ندارد. اما بعد از آن باید اخلاق و کردار خود را به گونه ای کنند که باعث زینت دین باشند نه زشتی و آلودگی.
وی ادامه داد: اگر عزاداری های اباعبدالله الحسین(ع) دارای روح باشد می تواند ما را خوش اخلاق و تبدیل به فردی وارسته کند و ممکن هم است این گونه نباشد. اما یک وقت هم هست که ما تنها ده شب در مراسم عزای امام حسین(ع) شرکت می کنیم تا با گریه کردن گناهان سال گذشته خود را پاک کرده و برای گناهان بعدی تا محرم سال بعد تازه نفس شویم. آیا امام حسین(ع) این است؟ آیا این طرز فکر باعث ازدیاد فساد و گناه در جامعه و بداخلاقی بیشتر شیعیان نمی شود؟ نگاه دیگر این است منی که در عزای اباعبدالله الحسین(ع) شرکت می کنم عاشق و شیفته ایشان هستم.
حجت الاسلام والمسلمین سلیمانی در فراز پایانی سخنان خود با اشاره به اصطلاح «تشبه به اباعبدالله(ع)» گفت: ما باید در روضه ها شرکت کنیم و حواسمان این باشد که ذره ای شبیه امام حسین(ع) شویم. اگر تلاشمان این باشد آن موقع است که شیعه واقعی هستیم و آن زمان است که بعد از دهه محرم نیز آدم بهتری می شویم. بنابراین وقتی عاشق حسین(ع) شویم تلاش می کنیم همه چیز خود را شبیه ایشان کنیم. عاشق کسی است که شما در این شب یعنی تاسوعای حسینی برایش عزاداری می کنید. عاشق عباس(ع) است. او عاشق و شیفته است. برای او سخن از برادری نیست بلکه سخن از عشق است.
