یک عضو هیات علمی در یاداشتی به نقد یادداشت اخیر حسین شریعتمداری پرداخته است.
به گزارش جماران ، در یادداشت دکتر بشیر معتمدی* آمده است:
جناب حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یکی از آخرین یادداشت هایشان در این روزنامه به مناسبت بحث مبارزه با فساد، لقب ذوالقرنین که در قرآن کریم از او به بزرگی و عدالت یاد شده است، به جناب آقای رئیسی رئیس محترم قوه قضائیه داده اند.
در مورد این انتساب به قول خود آقای شریعتمداری گفتنی هایی وجود دارد:
- پیش از این در یادداشت دیگری، نگارنده خطر این شبیه سازی ها را یادآور شده بود. این بار نیز باید به جناب آقای شریعتمداری و هم مسلکان ایشان باز این هشدار را داد که این قبیل مشابه سازی ها چه در جهت مثبت و چه در وجه منفی آن، تبعات ناگواری برای دین و جامعه دارد. یکی از اولین تبعات آن که بیشتر وجه مثبت آن را شامل می شود، ترویج چاپلوسی و تملق در سطح جامعه است که در دین مبین اسلام و توسط ائمه(ع) به شدت نهی شده است. پیامبر اسلام (ص) در حدیثی می فرمایند بر صورت چاپلوسان خاک بپاشید (من لا یحضره الفقیه، ج4، ص 11). امام خمینی (ره) نیز در ابتدای انقلاب با این گونه تملقها به شدت برخورد می کرد که نمونه آن برخورد با آقای فخرالدین حجازی بود که اتفاقاً شبیه همین تعبیرات را نظیر (ای سلیمان زمان، ای داوود عصر و...) برای امام خمینی (ره) بکار برد و امام بلافاصله از ایشان انتقاد کرد. بجاست آقای رئیسی نیز نسبت به اینگونه تملقها واکنش نشان دهد تا زمینه ترویج آن در سطح جامعه از بین برود.
- نکته دوم این است که این قبیل تعبیرات به تدریج زمینه تحریف دین را فراهم می کند. فکر می کنید دین مسیح چگونه قائل به پسر خدا بودن حضرت عیسی(ع) شد؟ آیا یک شبه این ماجرا اتفاق افتاد؟ خیر. این تعبیرات به تدریج در میان مسیحیت رواج یافت و عدم مقابله عالمان دینی سبب شد که این تصور و این ذهنیت نسبت به حضرت عیسی (ع) به صورت تصور غالب درآید و در طول قرنها تثبیت شود. پس بهتر است از این تعبیرات پرهیز گردد.
- نکته سوم و آخر در مورد ماهیت این انتساب است. یکی از مشکلاتی که این شبیه سازیها پیش می آورد این است که چنانچه فرد مورد نظر در آینده دچار خطا و اشتباهی شود، اینگونه انتسابها به اصل دین لطمه وارد می کند و این ذهنیت را در متن جامعه ایجاد می کند که شخصیتهای دینی که یا طبق نص دین معصوم هستند و یا در قرآن به بزرگی و عظمت از آنان یاد شده است، نیز دچار ظلم و یا خطا می شوند.
و مگر نه اینکه در عین کارهای خوبی که در قوه قضائیه در مبارزه با فساد شروع شده است و بسیاری از مردم از آن احساس رضایت می کنند، مواردی وجود دارد همچون بازداشت فعالان محیط زیست که بیش از یکسال و نیم در زندان بدون محاکمه نگه داشته شده اند و علی رغم قول ریاست قوه مبنی بر شروع دادگاه آنان و تعیین تکلیف آنان، هنوز هیچ دادگاهی تشکیل نشده است. البته امید می رود رئیس قوه قضائیه به مسیر عدالت در تمام حوز ه های مرتبط اهتمام ورزد و فراموش نکند که یکی از شعارهای انقلاب اسلامی، آزادی بود که باید حرمت آن بیش از همه از طرف این قوه رعایت شود.
در هر حال به نظر می رسد یکی از آسیبهای همه ی حکومت های دینی همین امر باشد که افرادی بخواهند با انتساب خود به دین و امور دینی، تقدسی برای خود یا دیگران فراهم کنند و احیانا در پی آن مطامع و اهداف سیاسی خود را جلو ببرند و این نکته ای است که بیش از پیش باید نسبت به آن حساس بود و به ویژه افرادی که شعارهای دینی می دهند بیشتر در خطر این آسیب قرار دارند و شایسته است از آن پرهیز نمایند.
* دکتری ارتباطات
