عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در آیین هفتمین روز درگذشت همسر مکرمه امام خمینی(س) تاکید کرد: عقبماندگی، از جامعه زنان اسلامی به عنوان امت و پیرو مکتب پیامبر اکرم(ص)، علی(ع)، ائمه اطهار و همچنین مکتب امام خمینی(س) به دور است؛ چراکه در این مکتب زینب کبری بر بالای شتر اسارت، با حفظ عفت و حیا، رسالت عظیم خویش را به جای میآورد.
مراسم هفتمین روز درگذشت بانو خدیجه ثقفی، همسر مکرمه حضرت امام خمینی(س)، ویژه بانوان، بعدازظهر روز یکشنبه 9 / 1/ 88 در حسینیه جماران برگزار شد.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی و خبری جماران، حجتالاسلام والمسلمین مجید انصاری با اشاره به اینکه «در نگاه قرآنی، زن و مرد دو نیمه انسان کامل هستند»، و با تلاوت آیاتی از قرآن کریم که به مسئله خلقت انسان اشاره دارد، گفت: نگاه قرآن و اسلام به زن از جنس و نوع نگاه به مرد است و تمام مقاماتی که به لحاظ معنوی و عرفانی و قرب الهی برای مرد قائل است، برای زن نیز عینا قابل دسترس می داند.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: اگر زنان به مقام نبوت و امامت نرسیدهاند، به جهت نقصان در وجود و ظرفیت و خلقت زنان نیست، بلکه به دلیل محدودیتی است که در این مناصب وجود دارد.
انصاری با تاکید بر اینکه «طبق اعتقادات ما، فاطمه اطهر سلامالله، بعد از وجود مقدس حضرت خاتم(ص)، انسانی است همسنگ و همتراز علی مرتضی(ع) و از تمام ائمه اطهار غیر از امیرالمؤمنین برتر و بالاتر است»، ادامه داد: یکی از استفادههایی که من در عمر طلبگی خود از وجود مقدس امام و بیت ایشان داشتم، درک و فهم شخصیت عظیم امیرمؤمنان و پیامبر اکرم است.
انصاری اضافه کرد: آنجا که نویسنده مسیحی میگوید علیبن ابیطالب جمع اضداد بود، برای ما قابل هضم نبود که چگونه یک انسان میتواند در عین قدرت، در خانهای بنشیند، که حقیرترین خانه شهر باشد. ماکت کوچک علی علیهالسلام، یعنی امام و ماکت کوچک خانه علی(ع) نیز خانه امام بود. وجود امام و بیت شریف ایشان، هضم و حل این معما را برای ما آسان کرد.
عضو مجمع روحانیون مبارز، در ادامه با اشاره به زنان اسوه و الگویی که در قرآن نام آنها به نیکی یاد شده، اظهار داشت: قرآن کریم هرجا بحث تربیت و الگوگیری مطرح است، پابهپای مردان الگو، به معرفی زنان الگو نیز پرداخته و این تنها در بحث معرفی چهرههای مثبت نیست.
وی اضافه کرد: قرآن همانگونه که از مریم و آسیه و همسران حضرت ابراهیم به عنوان الگوهای خوب یاد میکند، از همسران نوح و لوط نیز سخن میگوید و آنان را به عنوان چهرههای منفی در کنار مردانی که نقش منفی در تاریخ داشتهاند، یاد میکند و این افراد را نه تنها به عنوان الگوهایی برای زنان که الگویی برای همه مومنان میداند.
انصاری همچنین با اشاره به علت اصلی الگو و اسوهسازی قرآن کریم از زنان مؤمنه تاریخ، تاکید کرد که این نقش نه تنها به دلیل عفت و پاکدامنی این زنان که به سبب پیوند آنان با رهبری امت و هدایت و مسئله پیشوایی است. اگر آسیه ستوده میشود به این سبب است که در کنار پیامبری بزرگ قرار می گیرد و جان موسی را نجات می دهد و به او ایمان می آورد و در راه او به شهادت میرسد. اگر نام مبارک مریم مقدس 24بار در قرآن تکرار شده است، نه صرفا به جهت عبادت بلکه به این دلیل است که نقشی تعیینکننده برای پرورش یک راهبر بزرگ برعهده گرفت و برای انجام این مسئولیت تهمت بزرگی را به جان خرید و تا آخر ایستاد تا پیامبر خدا را یاری کند.
وی ادامه داد: خدیجه کبری(س) اگر خدیجه شد، نه تنها به این دلیل که زنی عفیف بود و اموالش را در راه پیامبر(ص) مصروف کرد بلکه به دلیل دید و نگاه عمیقش بود که در روزگارانی که هیچکس پیامبر را باور نداشت، به او ایمان آورد و حتی پیش از بعثت، پیامبر را به بزرگی شناخت و او را باور کرد.
انصاری همچنین به نقش حضرت فاطمه زهرا(س) در کنار رهبری بزرگ چون علیبن ابیطالب و همچنین نقش زینب کبری در کنار امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) اشاره کرد و گفت: به تحقیق می توان گفت که از شب یازدهم محرم تا زمان استقرار اسرای کربلا در شام، بخشی از وظیفه امامت برعهده زینب کبری بوده است و این زن بزرگوار هم به سلاح علم امامت مسلح بود و هم به سلاح فهم امامت و اینگونه بود که توانست در کنار امام سجاد، نقشی را ایفا کند که همسنگ نقش حضرت هارون در کنار حضرت موسی است.
وی با تاکید بر اینکه «در مکتب پیامبر، زن در برج عظیم حجاب در متن جامعه انجام وظیفه میکند»، گفت: عقبماندگی، از جامعه زنان اسلامی به عنوان امت و پیرو مکتب پیامبر اکرم(ص)، علی(ع)، ائمه اطهار و همچنین مکتب امام خمینی(س) به دور است؛ چراکه در این مکتب زینب کبری بر بالای شتر اسارت، با حفظ عفت و حیا، رسالت عظیم خویش را به جای میآورد.
انصاری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه «خداوند امام را برای دوران ما ذخیره کرده بود»، گفت: همان دست پرورشگری که موسی را حفظ کرد، امام را نیز با عوامل و وسایلی در مسیر نهضت اسلامی کمک کرد و یکی از اینهاا، وجود همسری همراه، همفکر و مهربان و فداکار بود.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، با اشاره به اینکه «امام خمینی رسالت عوض کردن تاریخ و سرکوب فرعون زمان خویش را برعهده داشت»، افزود: این رسالت به انجام نمیرسید مگر با همراهی چنین همسری و به وجود آمدن چنان کفویتی.
وی با تاکید بر اینکه «همسر امام راحل، از بیت فقه و فقاهت بود»، گفت: ما طلبههای حوزه علمیه مرهون و ریزهخوار علم حاج آقا کلانتر، جد بزرگ حاجیه خانم ثقفی هستیم و از سویی شخص بانو ثقفی نیز خود اهل علم و فضل بودند و در کنار حضرت امام به تحصیل علم میپرداختند. اینکه گفته میشود ایشان صرفا جامعالمقدمات را خواندهاند، همهم مطلب نیست و نزدیکان ایشان بیان میکنند که ایشان دورههای تحصیلی بالاتری را نزد حضرت امام گذراندهاند.
انصاری تصریح کرد: البته مهمتر از همه اینها، درکی بود که ایشان از موقعیت امام و رسالت ایشان داشتند و محیط خانه را برای انجام این رسالت مهیا می کردند.
وی با تاکید بر اینکه «بانو ثقفی در جریان طاقتفرسای انقلاب، چون کوهی استوار بود و در دوران دوری از امام، بیقراری و بیصبری نداشت»، افزود: نامههای امام به همسرشان و نگاه و ادبیات ایشان در مقابل حاجیه خانم، درس همسرداری و احترام به شریک زندگی را به همه یاد داد و آن همه احترام و محبت بسیار آموزنده بود.
عضو مجمع روحانیون مبارز، با بیان اینکه «ایشان علاوه بر این، فرزندانی تربیت کرد که سرآمدان روزگار بودند»، گفت: متاسفانه جامعه ما از عمر طولانی 2 فرزند رشید امام محروم شد؛ اما مرحوم حاج آقامصطفی در نگاه امام، جایگاه اسماعیل را در نگاه حضرت ابراهیم داشت و ایشان درباره حاج آقا مصطفی میفرمود که او امید آینده اسلام است.
وی با اشاره به نقش حاج سید احمد خمینی در کنار امام، تصریح کرد: نقش و قدر ایشان همچنان ناشناخته است؛ چراکه وی ماه در کنار خورشید بود و به چشم نمیآمد.
انصاری در اینباره افزود: سالها باید بگذرد تا نقش فرزندان امام در انقلاب روشن شود و بخشهایی نیز شاید هرگز گفته نشود؛ کمااینکه حاج احمد آقا، در سالهای پایانی عمر حتی حاضر نشد خاطرات شفاهیاش را بازگو کند چراکه سینه او محرم اسرار انقلاب بود و آنها را با خود به دیار باقی برد.
وی همچنین از دیگر ویژگی عمده همسر امام یاد کرد و در اینباره اظهار داشت: زندگی با امام بدون شک زندگی سختی بود. امام اهل تجمل نبودند. ایشان در نجف، حاضر نبودند کولر یا یخچال در منزل داشته باشند چراکه معتقد بودند یاران ایشان در زندان های ساواک زیر شکنجه ها جان می سپارند و این انصاف نیست که ایشان در رفاه زندگی کنند. در چنین شرایطی، همراهی با امام تنها از خانم خدیجه ثقفی بر میآید و بس. 13، 14 سال اینگونه زندگی کردن از شاگرد برجسته مکتب خدیجه کبری(س) برمیآید.
وی در پایان به دوران سخت پس از پیروزی انقلاب اشاره کرد و گفت: زندگی امام پس از پیروزی به مراتب سختتر از پیش از پیروزی بود و بیت شریف ایشان از سطح متعارف جامعه نیز پایینتر زندگی میکرد.