این آقایان سالهای سال است که نظریه پردازی می کنند اما شما چقدر دیده اید که اصولگرایان برمبنای پیشنهادات و نظریات این آقایان حرکت کنند؟ هیچ کدام از جریان ها یا چهره های سیاسی اصولگرا مبتنی بر نظریات این آقایان حرکت نکرده اند.
پایگاه خبری جماران: حسن رحیم‌پور ازغدی و حسن عباسی امروز در چه جایگاهی هستند؟ آیا این افراد ایدئولوگ جناح راست سیاسی ایران به حساب می آیند؟ برای این افراد دقیقا باید از چه عنوانی استفاده کرد؟
علت به میان آمدن این بحث، مواضع جنجالی متعدد آنهاست. مثلا اخیرا اظهارات رحیم پور ازغدی درباره حوزه های علمیه(که علی رغم مخالف شدید مراجع تقلید کماکن ادامه دارد) یا بحث سنّ ازدواج در روزهای اخیر که با واکنش های زیادی در شبکه های مجازی همراه شده است.
او در اظهارات سیاسی اش نیز با آنکه سعی می کند در ظاهر خود را از صف آرایی های سیاسی مصون بداند اما ملقب کردن احمدی نژاد به «چریک متعهد به جبهه فقرای جهان» از مواضع پررنگ اوست. از سوی دیگر نیز بارها مشی فرهنگی دولت حسن روحانی را به باد انتقاد گرفته است. به عنوان نمونه امسال او درباره شخص روحانی گفته بود: «... من در شورا از ایشان پرسیدم شما راجع به علوم انسانی این حرف‌ها را زدید با این نظریات جدید آشنا هستید اصلا؟ ایشان صادقانه گفت نه ... . یک کمی شجاع باش قوی باش ایدئولوژی داشته باش. مکتبی باش. می‌خواهی لیبرال باشی لیبرال باش می‌خواهی انقلابی باشی انقلابی باش نیمچه‌انقلابی نیمچه‌لیبرال که نمی‌شود.» اینها در کنار هم این سوال را پیش می آورد که آیا رحیم پور ازغدی پدرخوانده جناح راست در ایران است؟
رویای کسینجر اسلام در کاخ سفید
اما به جز رحیم پور ازغدی کسان دیگری هم هستند که به جریان اصولگرا منتسب می شوند اما هنوز نسبت آنها با این جریان سیاسی مشخص نیست. حسن عباسی که به قول خودش نیویورک‌‌تایمز او را «کیسینجر اسلام» عنوان می کند یکی از این افراد است. او در سالهای گذشته با ادعای ملاقات روحانی با مقامات اسرائیلی در پاریس یا اظهارات عجیب درباره ارتش جنجال آفرین شده بود. عباسی در تازه ترین اظهاراتش از آرزوهای خود سخن گفته. آرزوهایی مثل برگزاری مراسم تاسوعا و عاشورا در حسینیه کاخ سفید، مراسم نیمه شعبان در مهدیه باکینگهام لندن، شب‌های قدر در ورسای پاریس و موارد دیگر در سال 1444.
ناصر ایمانی: اصولگرایان بر مبنای رحیم پور ازغدی و حسن عباسی حرکت نمی کنند
اما این چهره ها چه نقشی در جریان اصولگرا ایفا می کنند؟ برای پاسخ به این سوال با دو شخصیت اصولگرا به گفت و گو نشستیم.
ناصر ایمانی، روزنامه نگار و فعال سیاسی اصولگرا به جماران می گوید: پاسخ این سوال را باید در گذشته جستجو کنیم. این آقایان سالهای سال است که نظریه پردازی می کنند اما شما چقدر دیده اید که اصولگرایان بر مبنای پیشنهادات و نظریات این آقایان حرکت کنند؟ هیچ کدام از جریان ها یا چهره های سیاسی اصولگرا مبتنی بر نظریات این آقایان حرکت نکرده اند. البته آقایان رحیم پور ازغدی و حسن عباسی کاملا با هم مغایرند. آقای عباسی در عرصه های سیاسی و آقای رحیم پور در عرصه ایدئولوژیک اظهار نظر می کند. شما ظهور حرفهای کسانی که در عرصه های ایدئولوژیک هستند را در عرصه سیاسی با تأخیر مشاهده می کنید.
نظریه پرداز نظام رحیم پور نیست رهبری است
این روزنامه نگار اصولگرا ادامه می دهد: آقای رحیم پور ازغدی نظریه پرداز نظام نیست اما برخی اینطور وانمود می کنند و مایلند او نظریه پرداز نظام باشد و تجربه این کار را هم دارند. شما پروژه آیت الله مصباح یزدی را خاطرتان هست؛ ایشان در سالهای دوران اصلاحات سخنران قبل از خطبه های نماز جمعه بود و برخی اینطور وانمود می کردند و دوست داشتند اینگونه نمایش دهند که ایشان نظریه پرداز نظام است. در حالی که واقعیت نداشت و بعدا هم مشخص شد ایشان نظریه پرداز نظام نیست. نظریه پرداز نظام مقام معظم رهبری هستند.
ایمانی ادامه داد: آقای رحیم پور ازغدی هم مطالبی دارد اما ممکن است موارد خاصی هم باشد که مورد انتقاد قرار بگیرد؛ اشکالی هم ندارد. ممکن است آیت الله مکارم شیرازی یا گاهی برخی جریانات سیاسی مخالف این نظریات باشد. به این ترتیب نه آقای رحیم پور ازغدی داعیه دار نظریه پردازی برای نظام است و نه این تصور واقعیت خارجی دارد.
صدا و سیما باید به رحیم پور تریبون دهد
ایمانی در ارتباط با تریبون دادن همیشگی صدا و سیما به رحیم پور می گوید: تریبون دادن یک اصطلاح سیاسی است. اینگونه قلمداد می شود که کسانی که تریبون دست‌شان است به برخی تریبون می دهند و به برخی دیگر نه. من این را خیلی قبول ندارم. تریبون صدا و سیما در اختیار افراد زیادی از جمله قرار دارد. البته آقای رحیم پور ازغدی از نظریات اسلام فقاهتی و حکومتی دفاع می کند. قطعا تلویزیون جمهوری اسلامی نباید تریبون افرادی باشد که با اسلام فقاهتی و اسلام حکومتی که اساس این حکومت است مخالفند. با این تعبیر بله، به آقای رحیم پور ازغدی تریبون داده می شود. تلویزیون جمهوری اسلامی به هرکس دیگری هم که بخواهد از نظریه اسلام فقاهتی و حکومتی دفاع کند تریبون می دهد و یا اینکه باید بدهد. اما به افراد دیگر قطعا نباید تریبون بدهد. ممکن است این افراد در رسانه های دیگری حرفهایشان را بزنند.
این فعال سیاسی اصولگرا در ارتباط با مجادلات رحیم پور ازغدی با عبدالکریم سرش ادامه می دهد: هردوی اینها نظریه پردازند و باید جواب همدیگر را بدهند. اما صدا و سیما هیچ وقت نباید به آقای سروش تریبون بدهد. بودجه بیت المال نباید مصروف کسی شود که برخلاف اهداف نظام حرف می زند. در هیچ حکومتی چنین اتفاقی نمی افتد و نباید بیفتد. بنابراین نه تنها به آقای رحیم پور بلکه به هرکس دیگری که در حدّ او باشد تریبون داده می شود. به آقای عماد افروغ هم تریبون می دهند اما ایشان که نظریه پردازی برخلاف اهداف نظام نمی کنتد. اما بقیه هم تریبون دارند. مگر الان بسیاری از چهره های سیاسی اصلاح طلب در روزنامه ها و دانشگاه ها نظریه پردازی نمی کنند؟ شاید آقای تاجیک مشکلی نداشته باشند در تلویزیون حرف بزنند اما خودشان نخواهند. برخی افراد خودشان برخی تریبون ها را نمی خواهند. این به این معنا نیست که به آنها تریبون داده نمی شود.
سلیمی نمین: صحبت های رحیم پور منافاتی با مخالفت با ازدواج کودکان ندارد
عباس سلیمی نمین، استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصولگرا نیز در ارتباط با صحبت های رحیم پور ازغدی به جماران می گوید: ایشان درباره رابطه جنسی صحبت نمی کند. در گذشته داشتیم که خانواده ها یک دختر و پسر را به نام هم می کردند. این در واقع یک نوع پیوند است. آقای رحیم پور بحث رابطه جنسی را در صحبت های خود مستثنی می کند و می گوید بحث رابطه جنسی نیست. بین دختر و پسرهایی که در گذشته به نام هم می شدند یک رابطه عاطفی بین آنها وجود داشت. بحث آقای رحیم پور این است که الان قبل از اینکه غریزه جنسی در دختر و پسر برانگیخته شود آیا آنها می توانند به رابطه منطقی همدیگر در بیایند یا نه؟ یعنی طوری که احساس گناه نداشته باشند، در آنها رابطه عاطفی ایجاد شود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر سخت گیری های زیادی صورت می گیرد، یادآور شد: مرحوم آیت الله حائری شیرازی هم در این زمینه ها این بحث را داشتند که ما بر اساس نگاه اسلام سخت گیری روابط دختر و پسر را کنار بگذاریم. البته این با ولنگاری فرق می کند. یعنی یک دختر در سن 10 سالگی با پسری در سن 12 سالگی به نام همدیگر در بیایند، به همدیگر علاقه مند باشند و این علاقه مندی زمینه ازدواج رسمی هم باشد. این کار هم جلوی ولنگاری را میگیرد و هم احساس نیاز عاطفی افراد را هم برآورده می کند. این اگر به جامعه ما بیاید و درباره آن بحث کارشناسی شود خیلی خوب است. این بحث را با حرفهای دیگر قاطی نکنید.
سلیمی نمین در ادامه گفت: سخنان رحیم پور منافاتی با مخالفت با ازدواج کودکان ندارد. بالا بردن سن ازدواج یک مساله رسمی و قانونی است. در رابطه جنسی افراد باید یک رشد جسمی وجود داشته باشد. فکر نمی کنم آقای ازغدی این موضوع را رد کند که یک دختربچه پنج ساله آمادگی آمیزش ندارد. طبیعتا اگر قرار باشد با او آمیزشی صورت بگیرد می‌میرد. خب معلوم است که مراد آقای رحیم پور این مطلب نیست بلکه مرادش این است که یک دهتر شش هفت ساله را می شود به نام پسر دیگری در آورد یا نه. این موضوع در سنت در گذشته ما وجود داشت. هرچند که ضعف هایی داشته اما دارای نقطات قوتی هم بود.
رحیم پور ازغدی مردی متعلق به همه جامعه
سلیمی نمین در پاسخ به اینکه رحیم پور ازغدی چه نسبتی با جناح راست سیاسی می گوید: آقای رحیم پور اندیشمندی متعلق به همه جامعه است. او با توجه به سنی که دارد بسیار آدم باسوادی است. کار خوبی نیست که ما ایشان را به یک جریان سیاسی محدود کنیم. ضمن اینکه درباره برخی اظهارات ایشان شخصیت هایی موضع می گیرند که نمی توان آنها را خیلی خارج از جریان اصولگرا تعریف کرد. آنها موضع گیری های تندی در برابر آقای رحیم پور گرفته اند. البته ایشان هم در موضع گیری های خود ایستاد. در حوزه تفکر نیز آقای رحیم پور از اصولگرایان انتقادات تندی داشته است. اینگونه نبوده که نسبت به اصولگرایان انتقاد نکند و یک موضع حزبی داشته باشد. من چنین چیزی از ایشان سراغ ندارم.
عباسی و رائفی پور فقط سخنرانند
او درباره حسن عباسی و علی اکبر رائفی پور نیز می گوید: بحث ها آقای رحیم پور ازغدی با این دو متفاوت است. آقای عباسی و رائفی پور افرادی هستند که سخنرانی بلدند و با سخنرانی عده ای را در اطراف خود گرد آورده اند. من آنها را به عنوان تئوریسیون ارزیابی نمی کنم. گاهی هنر خطابت آنها با مطالعه و تحقیق هم آمیخته است اما اما من بعضی از اظهارات شان را خیلی عمیق نمی دانم.
