یازده دی ماه سال 67 حضرت امام در پیامی به میخائیل گورباچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، ضمن دعوت به اسلام و بیان عجز تفکر مادی در تأمین نیازهای بشر، شکست کمونیسم را پیش بینی کردند.
پایگاه خبری جماران، سجاد انتظاری: حضرت امام خمینی(س) یازده دی ماه سال 67 در پیامی تاریخی به میخائیل گورباچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی، ضمن بیان نکاتی در مورد عجز تفکر مادی و مارکسیسم در تأمین نیازهای بشر و یادآوری به بن بست رسیدن اقتصادی و اجتماعی تفکر کمونیسم، نسبت به «در باغ سبز» دنیای غرب به آنها هشدار دادند و متذکر شدند که پناه بردن به سرمایه داری دردی را از جامعه شوروی دوا نمی کند.
حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی در چند مورد از سخنرانی های خود به تشریح این پیام پرداختند.
ایشان در 17 آذر ماه سال 70 در دیدار با نخست وزیر جمهوری آذربایجان (زیاد صمدزاده) اشاره دارد که «بی شک مکتب رهایی بخش اسلام پشتوانه عظیم ایدئولوژیکی ملل اسلامی و تکیه گاه قابل اعتماد آنان خواهد بود. امروز دنیای غرب به سرکردگی امپریالیسم آمریکا دشمن ما و شماست. جمهوری های اتحاد شوروی به خصوص مناطق مسلمان نشین باید نسبت به این نکته واقف باشند که در روند کنونی با اضمحلال مارکسیسم گرفتار «در باغ سبز» اردوگاه استکباری غرب نشوند. امام خمینی(س) به عنوان رهبری هوشیار در سه سال پیش طی نامه ای به آقای گورباچف، آینده شوروی را دقیقا پیش بینی فرمودند و در غلتیدن به سوی اردوگاه استکباری غرب را هرگز راه نجات مطلوبی برای مردم شوروی ندانستند و اسلام را بهترین راه نجات مردم شوروی از خلاء اعتقادی کنونی معرفی کردند.»
همچنین 12 دی ماه سال 70 در بخشی از سخنان خود در دیدار با مسئولان و اعضای نواحی نیروی مقاومت بسیج شهردستان رودسر در مورد این پیام می گوید، «حضرت امام خمینی(س) در سه سال پیش طی پیام مهم و تاریخی شان به آقای گورباچف صدر هیأت رئیسه اتحاد شوروی(سابق) درباره صدای شکستن استخوان های مارکسیسم به وی هشدار دادند و فرمودند «گرفتاری شما ناشی از عدم اعتقاد به خدا است و برای رفع گرفتاری های موجود نباید گرفتار در باغ سبز اردوگاه غرب بشوید. اسلام می تواند خلاء اعتقادی شما را پر کند.»
آن روزها کسی از سران قدرت های بزرگ این هشدار امام(س) را جدی نگرفت و آقای گورباچف در این اواخر اذعان نمود که ما از نعمت های خدا دادی غافل ماندیم. این چیزی نیست مگر آنکه کلام امام، تأثیر معنوی خود را گذاشته است، اما به علت سردرگمی مسئولان شوروی سابق و نداشتن یک ایدئولوژی معنوی و برخاسته از اعتقادات الهی وضع را برای آنان مشکل تر ساخت. مسلما سرتاسر جمهوری های شوروی سابق را بحران وسیع سیاسی، اقتصادی فراخواهد گرفت مادامی که نتوانند به قدرت معنویت روی آورند، حتی اردوگاه غرب با همه توانایی های مادی و اقتصادیش برای رفع مشکلات موجود به آنان کمکی نخواهد کرد.»
از جمله نکات دیگری که حضرت امام در فرستادن این پیام به آن دقت داشته اند این بود که در فرستادن این پیام به نقش و جایگاه زنان نیز توجه کنند و به همین دلیل خانم مرضیه دباغ را جزو نمایندگان خود به مسکو می فرستند. حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی در مصاحبه با شماره 9 فصلنامه ندا نیز این جنبه از پیام امام به گورباچف را یادآور شدند و گفت: «امام در حالی که حرمت زن را اصل خدشه ناپذیر می دانستند و مصّر بودند که این حریم نباید شکسته شود، خرافه های ظالمانه را هم صحیح نمی دانستند. مثالی بزنیم: اینکه امام تنها یک گروه را به عنوان سفیر خویش به کشوری گسیل داشتند که حاملان پیام ایشان به آقای گورباچف بود و در میان سفرای امام که رسولان اسلام بودند ما حضور یک خانم را می بینیم که خواهر مبارزمان خانم دباغ بودند و این فکر را که «اسلام با حضور سیاسی زن مخالف است» منکوب می سازد.»
ایشان در موارد دیگری نیز به حضور خانم دباغ در میان منتقل کنندگان پیام امام به گورباچف را به عنوان نمونه برخورد امام با بانوان ذکر کرده اند که از جمله آنها بیاناتشان در اجتماع شرکت کنندگان در سمینار «بررسی حقوق، نقش اجتماعی، پوشش و الگوی اسلام برای زن امروز» است و در آن سخنرانی نیز می گوید: «امروز، لازمه حیات و استمرار انقلاب اسلامی، حضور فعال بانوان در امور سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را می طلبد. حضرت امام(س) اعتقاد داشتند که زنان باید مشارکت همه جانبه در اجتماع داشته باشند و حتی در نامه ای که برای آقای گورباچف ارسال داشتند، خانم «دباغ» را همراه هیأت اعزامی به عنوان یکی از نمایندگان خود به مسکو فرستادند.»
