پایگاه خبری جماران: «منظور امام از وحدت میان شیعه و سنی نه آن است که شیعه ها سنی شوند و نه آن است که سنی ها شیعه. و نه آن است که هر دو از اعتقاداتشان دست بردارند بلکه، امام می گویند بیایم حول مشترکاتمان وحدت داشته باشیم»
این بخشی از مقاله حکیمانه سرکار خانم دکتر فاطمه طباطبایی است.
در توضیح این مطلب بی مناسبت نیست اشاره کنم که برخی وحدت را با اتحاد یکسان می انگارند.
اتحاد به معنای «یکی شدن» است در حالیکه وحدت به معنای «یکی بودن». و به همین جهت برای امت اسلامی آنچه لازم است «اتحاد عملی بر اساس وحدت نظری »است.
معنای این سخن آن است که مسلمانان بر اساس آنچه بین آنها مشترک است، به یگانگی در رفتار برسند. به عبارت دیگر مسلمانان که قرن ها از یک سو به سبب نادانی و جهالت خود و از سوی دیگر به سبب حاکمان غیر لایق و از جهتی دیگر به سبب تفرقه اندازی دشمنان خارجی در عمل از هم جدا شده بودند و با یکدیگر در ستیز بودند، لازم است تا با تکیه بر آنچه در حوزه اندیشه و ایمان در میان آنها مشترک است و با توجه به دشمنان مشترکی که دارند و با عنایت به منافع مشترکی که از آن برخوردارند و با نگاه به « وحدت هدف، وحدت مبادی و وحدت منافع» (به معنای یکی بودن این هر سه) ، به اتحاد در رفتار و عملکرد (به معنای «یکی کردن خط رفتاری») نائل شوند.
همین نکته مورد توجه امام است که می فرمایند: «آنچه که بر سر مسلمین آمده است، از این قدرتهای بزرگ است و آنچه که باید این مشکلات را حل بکند وحدت کلمه مسلمین است. این مسلمین که باید همه دولت هایشان و ملت هایشان دست بدست هم بدهند و مهاجمین به اسلام را، صهیونیسم را که مهاجم به اسلام و دشمن سرسخت اسلام است و در صدد این است که یکی بعد از دیگری کشورهایی را از شماها بگیرد... و تا اتحاد بین همه مسلمین نشود ، این گرفتاری های هست.» (صحیفه امام- جلد 15- صفحه 517)
در پایان این بخش به این نکته هم لازم است اشاره کنم که یکی از مهم ترین عوامل دشمنی مسلمانان با یکدیگر ، حاکمان دیو سیرت و بی اخلاقی بوده اند که قرن ها بر جامعه اسلامی در مناطق شیعه نشین و یا مناطق اهل سنت حکومت کرده اند. از قرون اولیه که بگذریم همواره سرزمین های اسلامی گرفتار شاهان و خلفای بوده که به دنبال بسط حاکمیت و عنوان خود بوده اند. از حاکمان بی تدبیر صفوی که بذر اختلاف افشانده اند تا خلفای بی اخلاق عثمانی که ظلم را در حق شیعیان و سنیان عرب در سرزمین های اسلامی به کمال رسانده اند. این گروه در صدر جریانی هستند که موجب شقاق در امت اسلامی شده اند و پای بیگانه ها را به سرزمین اسلامی باز کرده اند.
