سواد زندگی؛ تربیت فرزندان - یک انسان اولیه غارنشین را در نظر بگیرید؛ چه رفتارهایی از او سر می زند؟
- پرتحرک است چون هم برای پیدا کردن غذا و شکار کردن و شکار نشدن، نیاز به تحرک بالایی دارد. او در چشم به هم زدنی از این درخت پایین آید و از آن درخت بالا می رود و لختی بعد، بالای یک صخره ایستاده است.
- پر سر و صداست؛ جیغ زدن و دادکشیدن از الزامات ارتباطی اوست. او دایره لغات محدودی دارد.
- صبور نیست؛ هنوز بخش هایی از مغز او که مرتبط با شکیبایی است، تکامل نیافته است. بنابراین اگر کسی چیزی را از دستش بگیرد، همان لحظه شروع به دعوا و داد و بیداد می کند. برای به دست آوردن اشیاء ناشکیب است.
- دوست دارد روی دیواره های غار را خط خطی کند.
- هنوز دنیای اطراف برایش ناشناخته است و با کنجکاوی محیط را می پاید و می کوشد همه چیز را تجربه کند، حتی اگر این تجربه ها برایش خطرناک باشد.
اگر شما فرزند نوپای زیر 5 سال در خانه دارید، در واقع با یک انسان اولیه غارنشین زندگی می کنید. این را دکتر هاروی کرپ در کتاب "شادترین کودک محله" می گوید و تاکید می کند: بله! منظورم از غار نشین دختر و پسر کوچک شماست.
خیلی از ما، تصور می کنیم که فرزندان خردسال ما، انسان هایی بزرگ هستند در سایزهایی کوچک، یا لااقل در عمل با آنها اینگونه رفتار می کنیم.
وقتی انتظار دارید کودک سه ساله تان پای توضیحات شما درباره مضرات بازی های موبایلی بنشیند و بعد متقاعد شود که کمتر سراغ تلفن همراه تان بیاید، در واقع مثل تصور کرده اید که با یک انسان بزرگسال حرف می زنید.
وقتی او مداد رنگی را بر می دارد و روی دیوار اتاقش را خط خطی می کند و شما عصبانی می شوید، معنی اش این است که از او هما انتظاری را دارید که از یک انسان بالغ!
وقتی برای داشتن اسباب بازی مورد علاقه اش جیغ و داد می کند و شما از کوره در می رود، یعنی این که هنوز نمی دانید با یک انسان اولیه غارنشین طرف هستید.
اگر بپذیرید که کودک تان بیش از آن که شبیه شمای قرن بیست و یکمی باشد به انسان های اولیه که در قاره آفریقا زندگی می کردند شبیه است، به راحتی می توانید او را درک کنید و با رفتارهایش کنار بیایید.
بنابراین اگر کودک نوپایی در خانه دارید، از این لحظه به بعد به او به چشم یک غارنشین کوچولوی دوست داشتنی نگاه کنید. این توصیه، نتایج کاربردی دارد: اگر با این نگاه او را ببینید، هم از وجود و کارهایش لذت بیشتری خواهید برد و کمتر عصبانی می شوید و هم به او اجازه خواهید داد از دوران تکرار نشدنی کودکی اش لذت بیشتری ببرد.
خبر خوب این که اگر هزاره ها طول کشید تا انسان اولیه به انسان امروزی تبدیل شود، مغز کودک شما در سه چهار سال آینده تکامل می یابد و از غار بیرون می آید.
بیشتر بخوانید:
روش علمی و ساده برای تثبیت رفتارهای خوب فرزندان
12 کار مهم برای "مسؤولیت پذیر کردن فرزندان"
www.savadezendegi.com
انتهای پیام - پرتحرک است چون هم برای پیدا کردن غذا و شکار کردن و شکار نشدن، نیاز به تحرک بالایی دارد. او در چشم به هم زدنی از این درخت پایین آید و از آن درخت بالا می رود و لختی بعد، بالای یک صخره ایستاده است.
- پر سر و صداست؛ جیغ زدن و دادکشیدن از الزامات ارتباطی اوست. او دایره لغات محدودی دارد.
- صبور نیست؛ هنوز بخش هایی از مغز او که مرتبط با شکیبایی است، تکامل نیافته است. بنابراین اگر کسی چیزی را از دستش بگیرد، همان لحظه شروع به دعوا و داد و بیداد می کند. برای به دست آوردن اشیاء ناشکیب است.
- دوست دارد روی دیواره های غار را خط خطی کند.
- هنوز دنیای اطراف برایش ناشناخته است و با کنجکاوی محیط را می پاید و می کوشد همه چیز را تجربه کند، حتی اگر این تجربه ها برایش خطرناک باشد.
اگر شما فرزند نوپای زیر 5 سال در خانه دارید، در واقع با یک انسان اولیه غارنشین زندگی می کنید. این را دکتر هاروی کرپ در کتاب "شادترین کودک محله" می گوید و تاکید می کند: بله! منظورم از غار نشین دختر و پسر کوچک شماست.
خیلی از ما، تصور می کنیم که فرزندان خردسال ما، انسان هایی بزرگ هستند در سایزهایی کوچک، یا لااقل در عمل با آنها اینگونه رفتار می کنیم.
وقتی انتظار دارید کودک سه ساله تان پای توضیحات شما درباره مضرات بازی های موبایلی بنشیند و بعد متقاعد شود که کمتر سراغ تلفن همراه تان بیاید، در واقع مثل تصور کرده اید که با یک انسان بزرگسال حرف می زنید.
وقتی او مداد رنگی را بر می دارد و روی دیوار اتاقش را خط خطی می کند و شما عصبانی می شوید، معنی اش این است که از او هما انتظاری را دارید که از یک انسان بالغ!
وقتی برای داشتن اسباب بازی مورد علاقه اش جیغ و داد می کند و شما از کوره در می رود، یعنی این که هنوز نمی دانید با یک انسان اولیه غارنشین طرف هستید.
اگر بپذیرید که کودک تان بیش از آن که شبیه شمای قرن بیست و یکمی باشد به انسان های اولیه که در قاره آفریقا زندگی می کردند شبیه است، به راحتی می توانید او را درک کنید و با رفتارهایش کنار بیایید.
بنابراین اگر کودک نوپایی در خانه دارید، از این لحظه به بعد به او به چشم یک غارنشین کوچولوی دوست داشتنی نگاه کنید. این توصیه، نتایج کاربردی دارد: اگر با این نگاه او را ببینید، هم از وجود و کارهایش لذت بیشتری خواهید برد و کمتر عصبانی می شوید و هم به او اجازه خواهید داد از دوران تکرار نشدنی کودکی اش لذت بیشتری ببرد.
خبر خوب این که اگر هزاره ها طول کشید تا انسان اولیه به انسان امروزی تبدیل شود، مغز کودک شما در سه چهار سال آینده تکامل می یابد و از غار بیرون می آید.
بیشتر بخوانید:
روش علمی و ساده برای تثبیت رفتارهای خوب فرزندان
12 کار مهم برای "مسؤولیت پذیر کردن فرزندان"
www.savadezendegi.com
کپی شد
